Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών (Restless Leg Syndrome ή RLS) είναι μια συνηθισμένη νευρολογική διαταραχή (πλήττει έως 1 στους 10 ενήλικες), που χαρακτηρίζεται από μια ανεξέλεγκτη και επιτακτική ανάγκη κίνησης των κάτω άκρων, που συνήθως συνοδεύεται ή προκαλείται από ενοχλητικές και ορισμένες φορές επώδυνες αισθήσεις στα κάτω άκρα. Δεδομένα από μια μεγάλη έρευνα ανέδειξαν πως άνδρες με αυτή τη διαταραχή μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας.
Η πιθανότητα εμφάνισης στυτικής διαταραχής δείχνει να αυξάνεται κατά 80%, σε σχέση με τη συχνότητα εμφάνισης επεισοδίων, σε άνδρες που πάσχουν από αυτή τη νευρολογική διαταραχή, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Sleep».
Αν και η αιτιολογία του Συνδρόμου Ανήσυχων Ποδιών δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως, μια ντοπαμινεργική υπολειτουργία στο κεντρικό νευρικό σύστημα μπορεί να εμπλέκεται στην παθοφυσιολογία της νόσου. Η υπόθεση αυτή υποστηρίζεται από μελέτες που έχουν αναδείξει ότι το εν λόγω σύνδρομο είχε βελτιωθεί με τη χορήγηση του φαρμάκου L- Dopa ή άλλων ανταγωνιστών της ντοπαμίνης, ενώ αντίθετα είχε χειροτερέψει με τη χρησιμοποίηση φαρμάκων που ανήκουν στην κατηγορία των ανταγωνιστών ντοπαμίνης.
Η ντοπαμίνη μπορεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και στη στυτική δυσλειτουργία. Αυτό επισημαίνει και μια πρόσφατη μελέτη που συνδέει τη στυτική δυσλειτουργία με τη νόσο του Πάρκινσον, η οποία είναι άλλη μία νευρολογική πάθηση που αναδεικνύει την ντοπαμινεργική υπολειτουργία.
Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν στην έρευνα 23.119 άνδρες με το Σύνδρομο Ανήσυχου Ποδιού, όπου οι 549 εξ αυτών είχαν περίπου 5-14 επεισόδια της νόσου τον μήνα και 395 πάνω από 15 τον μήνα. Συγκριτικά, περίπου 52,9% των ανδρών με RLS παρουσίασε στυτική δυσλειτουργία, σε σύγκριση με το 40,3% των ανδρών που δεν νοσούσαν από RLS. Επίσης, η συχνότητα των επεισοδίων αυτών συνδεόταν και με μία αυξημένη συχνότητα εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας.
Τα ευρήματα προτείνουν πιθανότατα μια κοινή αιτιολογία ανάμεσα στο σύνδρομο και τη στυτική δυσλειτουργία και θέτουν μια βάση για κλινικές έρευνες σε πιθανές αλλαγές υποδοχέων συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών που συνδέουν τις δύο παθήσεις.
Πηγή: medpagetoday
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
