Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι έφηβοι που πέφτουν θύματα σεξουαλικής επίθεσης κατά τη διάρκεια ρομαντικού ραντεβού, είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν πέσει θύματα άλλων μορφών βίας στο παρελθόν, συμπεριλαμβανημένων της σεξουαλικής βίας και της παιδικής κακοποίησης.
Οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν ότι κάθε έφηβος που είχε πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης κατά τη διάρκεια ενός ρομαντικού ραντεβού, δήλωσε ότι αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που έχει γίνει αποδέκτης βίας. Το δείγμα αποτελούταν από 1680 νέους ηλικίας 12-17. Αν και η βία κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού εκλαμβάνεται συνήθως ως μεμονωμένο φαινόμενο, στην περίπτωση των εφήβων φαίνεται ότι είναι μέρος ενός μοτίβου πολλαπλών θυματοποιήσεων.
Πρόκειται όπως φαίνεται για ένα δίκτυο διασύνδεσης διάφορων τύπων θυματοποίησης ,όπου οι διάφορες μορφές βίας και κακοποίησης δεν αλληλεπικαλύπτονται, αλλά διαδέχονται η μία την άλλη.
Η σεξουαλική βία και η παιδική κακοποίηση είναι οι δύο πιο κοινοί τύποι θυματοποίησης που υπάρχουν στο ιστορικό των εφήβων που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής επίθεσης, κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού. Το συντριπτικό 60%, μάλιστα, έχει την εμπειρία τουλάχιστον μιας ακόμα μορφής σεξουαλικής θυματοποίησης. Πιο συγκεκριμένα το 30% έχει δεχτεί λεκτική σεξουαλική παρενόχληση, το 25% έχει πέσει θύμα επιδειξιμανίας και το 20% έχει δεχτεί σεξουαλικές προσβολές. Παράλληλα βρέθηκε πως τις περισσότερες φορές στις άλλες μορφές θυματοποίησης, ο θύτης δεν ήταν το ίδιο πρόσωπό με το βίαιο, κατά τη διάρκεια του ραντεβού, σύντροφο. Περισσότερα από τα μισά θύματα είχαν ιστορικό παιδικής κακοποίησης, το 40% των οποίων είχαν κακοποιηθεί σωματικά από κάποιο κηδεμόνα, ενώ το 70% είχαν υπάρξει μάρτυρες βίαιων επεισοδίων στο οικογενειακό περιβάλλον.
Ο εκφοβισμός μέσω διαδικτύου είναι επίσης συνδεδεμένος με τις βίαιες συμπεριφορές στους εφήβους. Οι νέοι που είχαν πέσει θύματα ηλεκτρονικού εκφοβισμού ήταν 3-4 φορές πιο πιθανό να αναφέρουν και άλλες μορφές βίας που έχουν υποστεί.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως υπάρχου έφηβοι που έχουν αυξημένο κίνδυνο να γίνουν αποδέκτες βίαιης συμπεριφοράς, κυρίως εξαιτίας ενός βίαιου οικείου περιβάλλοντος από το οποίο δεν μπορούσαν να φύγουν, ή δε γνώριζαν πώς να αποφύγουν. Ένα προηγούμενο ιστορικό κακοποίησης είναι πολύ πιθανό να έχει πλήξει την αυτοεκτίμηση τους, καθώς και την ικανότητα τους για αυτοπροστασία.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν οι ειδικοί να μπορούν γρήγορα να αναγνωρίσουν και να βοηθήσουν τα παιδιά και τα νέα άτομα που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, εκφοβισμού και σεξουαλικής κακοποίησης, ώστε να μην εμπλέκονται και να μη διατηρούν νοσηρές σχέσεις που προσβάλουν με βίαιο τρόπο την ακεραιότητα της προσωπικότητα τους και την υποκειμενική διάσταση της επιθυμίας τους.
Πηγή : medicalnewstoday
Το άρθρο επιμελήθηκε η Ε. Ελευθερίου,
Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια
Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του
Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr
