Το στρες της διάγνωσης του καρκίνου για έναν άνδρα μπορεί να επιφέρει ψυχολογικούς κινδύνους. Η ψυχολογική δηλαδή επιβάρυνση από μια τέτοια «βαριά» διάγνωση μπορεί να επιφέρει διαταραχές που να καταλήγουν μέχρι και στον θάνατο του ασθενούς. Ενώ ο ίδιος ο καρκίνος του προστάτη έχει σαφώς μεγάλο προσδόκιμο επιβίωσης (δεν πεθαίνει κανείς τόσο εύκολα από τον ίδιο τον καρκίνο) η ιδέα και ο φόβος που έχει ο άνθρωπος για τον καρκίνο γενικότερα, τον κάνουν πιο θανατηφόρο από την ίδια την νόσο.

Σχετικές μελέτες προειδοποιούν για κινδύνους που δεν είχαν επισημανθεί στο παρελθόν που έχει η διάγνωση μιας νόσου και όχι η ίδια η νόσος σαν εξέλιξη. Προειδοποιούν επίσης και τους ίδιους τους γιατρούς για το πόσο σημαντικό είναι το γεγονός αυτό καθ’ αυτό της διάγνωσης και πως το χειρίζονται με τον ασθενή τους, ενώ παράλληλα επισημαίνουν την προσοχή των γιατρών ιδιαίτερα τον πρώτο μήνα της διάγνωσης, την αναγκαιότητα της πιο στενής παρακολούθησης των ασθενών μέχρι να κατανοήσουν το γεγονός της νόσου, της εξέλιξης και της θεραπείας αποτρέποντας την δραματοποίηση και τους φόβους που κουβαλά η νόσος μόνο και μόνο λόγω της σημειολογίας του ονόματος της.

Με λίγα λόγια χρειάζεται μεγαλύτερη ενσυναίσθηση από τους γιατρούς προς στον ασθενή όταν περιγράφουν την διάγνωση για καρκίνο και καλύτερη συναισθηματική υποστήριξη στους πάσχοντες, να κατανοήσουν αν η ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς είναι δραματική και ύποπτη για πιο σοβαρές επιπλοκές και προβλήματα του ψυχικού χώρου που μπορεί να οδηγήσουν τον ασθενή, στη κατάθλιψη έως και στον αυτοκτονικό ιδεασμό.

Ο καρκίνος του προστάτη που πλέον βρίσκεται ακόμα και σε νέους άνδρες ηλικίας 45 ετών σε μια παραγωγική δηλαδή ηλικία με πολλά χρόνια ζωής μπροστά τους, είναι φυσικό να δημιουργεί έντονη απογοήτευση και δυσθυμία, αφού ξέρει ότι θα κουβαλά μια θανατηφόρο νόσο για τα επόμενα πολλά χρόνια της ζωής του.


Το άρθρο υπογράφει η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,

www.andrologia.gr