Ο φαλλός ανέκαθεν υπήρξε στη χώρα μας σύμβολο δύναμης, ισχύος και γονιμότητας. Εξάλλου, είμαστε από τις λίγες χώρες, οι οποίες -στην αρχαιότητα τουλάχιστον- είχαν θεότητα με το πέος σε μόνιμη στύση. Λατρεύτηκε και δαιμονοποιήθηκε όσο κανένα άλλο μέρος του σώματός μας. Κάτι που γίνεται μέχρι και σήμερα, αν εξαιρέσουμε την θρησκευτική διάσταση. Εξακολουθεί όμως να αποτελεί σημείο «σύγκρισης» μεταξύ των ανδρών και κατά πολλούς σημείο «σύγκρισης» και μεταξύ των γυναικών. Σε πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη σε γειτονική μας χώρα αποτελεί σημείο «προσοχής» των ανδρών από τις γυναίκες, μαζί με την πλάτη, τους γλουτούς και τα χέρια.

Εξάλλου, από την αρχή της ανδρολογίας αναγνωρίστηκαν και περιγράφηκαν σύνδρομα τα οποία έχουν να κάνουν με το μέγεθος του πέους. Το σύνδρομο του αποδυτηρίου, το άγχος απόδοσης, το σχετιζόμενο με το μέγεθος του πέους είναι μερικά από αυτά. Δεν είναι σπάνιο άνδρες να ζητούν επεμβάσεις στα γεννητικά τους όργανα, μόνο και μόνο συγκρίνοντας το πέος τους με αυτό φίλων, γνωστών συναθλητών κλπ. Δεν είναι σπάνιο επίσης οι άνδρες αυτοί να προσέρχονται με τη συνοδεία των συντρόφων τους.

Οι επεμβάσεις στα έξω γεννητικά όργανα έχουν μακρά ιστορία. Οι πρώτες επεμβάσεις του είδους έχουν καταγραφεί ήδη από την αρχαιότητα και κυρίως στην αιγυπτιακή ιστορία. Διάφορες άλλες τεχνικές για την αύξηση του μεγέθους του πέους χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν αλλά ακόμα και σήμερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Υπάρχουν περιγραφές περιηγητών από φυλές στη Ινδονησία, από φυλές οι οποίες τοποθετούσαν πέτρες μέσα στο πέος για αυτό το σκοπό ή απλά κρατούσαν τεντωμένο το πέος, τοποθετώντας βάρη για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δυστυχώς, μερικές από τις τεχνικές αυτές χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, μερικές φορές με καταστροφικά αποτελέσματα.
Έτσι, ενώ πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη σεξουαλικότητα και οτιδήποτε σχετίζεται με αυτήν, το μέγεθος του πέους υπήρξε σχεδόν μια σταθερά.

Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας – και αυτή που έχουν άλλοι για εμάς- είναι εξαιρετικά σημαντική παράμετρος ειδικά για τη σεξουαλικότητα. Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σημείο, τμήμα του σώματός μας, το οποίο να μην έχει γίνει αντικείμενο ιατρικής επέμβασης και βελτίωσης. Ρινοπλαστική για τη μύτη, βλεφαροπλαστική για τα μάτια, πλαστικές επεμβάσεις για το μαστό, τους γλουτούς, την κοιλιακή χώρα και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς. Ωστόσο, είναι κατανοητό ότι το πέος είναι μια «ευαίσθητη» ψυχολογικά και συμπεριοφεριολογικά περιοχή του σώματος. Προκαταλήψεις, φοβίες, προσδοκίες και ανασφάλειες είναι πολύ λογικό να περιβάλλουν το είδος αυτό της χειρουργικής επέμβασης.

Αρχικά, θα πρέπει να γίνει σαφές ότι το μέγεθος του πέους μπορεί να μεταβληθεί μόνο με χειρουργική επέμβαση. Διάφορες άλλες τεχνικές με αλοιφές, χάπια, και διάφορα άλλα «εξαρτήματα», που κατακλύζουν τις σελίδες του διαδικτύου και των περιοδικών συχνά, όχι μόνο δεν προσφέρουν λύση αλλά ενδέχεται να έχουν και καταστροφικές συνέπειες που δεν επιδέχονται διόρθωση. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη δυσκολία να μιλήσουμε για αυτό, έχει οδηγήσει πολλούς άνδρες σε λανθασμένες επιλογές και αποφάσεις.

Η φαλλοπλαστική δεν αποτελεί μια αποκλειστικά αισθητική επέμβαση στην ιατρική, αναγνωρίζεται ο όρος αληθής μικροφαλλία. Αφορά σε άνδρες στους οποίους το πέος δεν ξεπερνά τα 7.5cm και κατά άλλους τα 9cm σε στύση. Σε αυτές τις περιπτώσεις καθίσταται δύσκολη αλλά όχι αδύνατη η σεξουαλική επαφή. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η επέμβαση έχει περισσότερο αισθητική και λιγότερο λειτουργική σημασία. Ποιος μπορεί όμως να ορίσει το λειτουργικό σε ένα άνδρα που αποφεύγει τις ερωτικές επαφές και τις σχέσεις γενικότερα για αυτό τον λόγο;
Ωστόσο, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί από την αρχή ότι η φαλλοπλαστική δεν μπορεί να αποτελέσει τη λύση για όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα ενός άνδρα.
Στις μέρες μας,  η φαλλοπλαστική είναι μια σχετικά εύκολη και ασφαλής επέμβαση, όταν πραγματοποιείται από έμπειρους και ειδικευμένους γιατρούς και με τις κατάλληλες ενδείξεις και αντενδείξεις.
Η αύξηση του μήκους του πέους γίνεται με τη διατομή -το κόψιμο- του ηβοπεϊκού συνδέσμου με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί το «κρυμμένο» κομμάτι του οργάνου, το κομμάτι δηλαδή εκείνο που βρίσκεται κάτω από την ηβική σύμφυση. Ανάλογα με τον ασθενή, το τμήμα αυτό που δημιουργείται μπορεί να καλυφθεί με λίπος ή τμήμα σιλικόνης. Η αποφυγή της retraction, δηλαδή της έλξης του πέους προς τα πίσω στην αρχική του θέση, αποτελεί πραγματική πρόκληση και σκοπό μιας επιτυχημένης χειρουργικής επέμβασης. Η αποφυγή εξάλλου δημιουργίας ουλών στο υπερκείμενο δέρμα πρέπει να αποτελεί ουσιαστική επιλογή της χειρουργικής τεχνικής που θα επιλεγεί.

Η πάχυνση του πέους, η αύξηση δηλαδή της περιμέτρου του, αποτελεί το δεύτερο και αρκετά πιο σύνθετο βήμα. Κατά καιρούς έχουν χρησιμοποιηθεί διαφορετικές τεχνικές και υλικά. Η χρήση ομογενοποιημένου λίπους από τον ίδιο ασθενή αποτελεί μία από αυτές. Τοιουτοτρόπως λίπος από τους μηρούς συνήθως του ασθενούς, μετά από κατάλληλη επεξεργασία, τοποθετείται, εγχέεται στο πέος. Τα πλεονεκτήματα της τεχνικής αυτής είναι ο μικρός χειρουργικός χρόνος, τα πολύ μικρά ποσοστά επιπλοκών και το γεγονός ότι μπορεί να γίνει σε ημερήσια βάση. Ο ασθενής βγαίνει από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα και μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του το αργότερο σε δύο ημέρες. Σε κάποιους από τους ασθενείς, όμως, ένα τμήμα από το λίπος που έχει τοποθετηθεί θα απορροφηθεί. Το ποσοστό αυτό μπορεί να φθάσει και το 40%, ανάλογα με τις διαιτητικές συνήθειες, το κάπνισμα αλλά και το μεταβολισμό του ασθενούς. Το κάπνισμα πχ στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο αποτελεί έναν ισχυρό αρνητικό παράγοντα για την επιτυχή έκβαση της χειρουργικής πράξης.
Η τοποθέτηση λιπώδους μοσχεύματος που λαμβάνεται από τους γλουτούς αποτελεί μια άλλη εναλλακτική χειρουργική τεχνική. Και σε αυτή τη περίπτωση ένα ποσοστό από το λίπος θα «χαθεί» ανάλογα με τους ίδιους προαναφερθέντες παράγοντες.
Τα προβλήματα αυτά στη διαδικασία πάχυνσης του πέους έρχεται να λύσει η χρήση κυτταρικών καλλιεργειών. Αποτελεί μια σχετικά νέα τεχνική, η οποία βασίζεται στη χρησιμοποίηση κυττάρων από τον ίδιο των ασθενή και τη δημιουργία νέων ιστών. Η αύξηση του πάχους είναι μόνιμη, αλλά η μετεγχειρητική περίοδος είναι αρκετά μεγαλύτερη, ενώ ο ασθενής δύναται να επαναλάβει τις σεξουαλικές δραστηριότητες μετά από 6 εβδομάδες.

Σε όλες όμως αυτές τις τεχνικές, τη μεγαλύτερη σημασία έχει η άρτια εκτέλεση της τεχνικής που έχει επιλογή. Θα πρέπει να τονισθεί ότι η επιλογή της τεχνικής θα πρέπει να γίνεται μετά από εκτεταμένη και λεπτομερή συζήτηση του γιατρού με τον ασθενή και, αφού ληφθεί υπ’ όψιν το ιατρικό ιστορικό, οι καθημερινές του συνήθειες και κυρίως οι προσδοκίες του και οι επιθυμίες του. Ας μην ξεχνάμε ότι οι επεμβάσεις αυτού του είδους επιφέρουν σημαντικές αλλαγές όχι μόνο στην καθημερινότητα αλλά αρκετές φορές ακόμα και στον τρόπο σκέψης και αντίληψης του άνδρα για ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο η σεξουαλικότητά του.

Η φαλλοπλαστική -η επέμβαση για την αύξηση των διαστάσεων του πέους- αποτελεί μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ήρθε για να μείνει μια και αποτελεί τη ρεαλιστική απάντηση και λύση σε φοβίες και προβληματισμούς των ανδρών. Απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της είναι η λεπτομερής ενημέρωση του άνδρα για το είδος της επέμβασης, τις λεπτομέρειες της, τις πιθανές επιπλοκές της και κυρίως να διερευνηθεί το κατά πόσο μπορεί να καλύψει τις προσδοκίες του άνδρα και αν μπορεί να λύσει το πρόβλημά του.

Σήμερα και στη χώρα μας είναι εφικτή η πραγματοποίηση αυτού του είδους της επέμβασης με άριστα αποτελέσματα, σε οργανωμένα κέντρα και από εξειδικευμένες ιατρικές ομάδες. Πληροφορίες μπορείτε να λάβετε και από τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας για προβλήματα σεξουαλικότητας που λειτουργούν με επιτυχία στη χώρα μας.