…μετά από θεραπεία για καρκίνο του προστάτη
Πολυμεταβλητά μαθηματικά μοντέλα μπορούν να προβλέψουν κατά πόσο ένας άνδρας μπορεί να επιτύχει στύση «με σκληρότητα αρκετή για σεξουαλική επαφή» δύο χρόνια μετά τη θεραπεία για καρκίνο του προστάτη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που ταρακούνησε πολλούς και δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Medical Association.
Τα μαθηματικά μοντέλα εκτιμούν τις πιθανότητες στυτικής λειτουργίας 2-ετή μετά από την θεραπεία σε ένα ελάχιστο ποσοστό 10% ή λιγότερο που μπορεί να φθάσει στο 70% ή περισσότερο, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των ασθενών προ της θεραπείας και τις λεπτομέρειες της θεραπείας. Η πρόβλεψη αυτή έρχεται να καλύψει ένα κενό στη φροντίδα του καρκίνου του προστάτη, και η μελέτη προέρχεται από 9 πανεπιστημιακά νοσοκομεία. Η πρόβλεψη της στυτικής δυσλειτουργίας μετά τη θεραπεία μέχρι τώρα ,γινόταν με βάση το πρωτόκολλο προεπεξεργασίας HRQoL [health-related quality of life] που είχε περιορισμένες δυνατότητες».
Τα μαθηματικά μοντέλα που αναπτύχθηκαν στη νέα μελέτη, χρησιμοποίησαν στοιχεία 2 ετών για 1.027 άνδρες και χαρακτηρίζονται ως καινοτόμα, επειδή περιλαμβάνουν στοιχεία για χαρακτηριστικά των ασθενών (συμπεριλαμβανομένης της βαρύτητας του καρκίνου) καθώς και την επιλογή της θεραπείας, εκτός από την συνήθη συμπλήρωση του πρωτοκόλλου HRQoL.
Το τελικό σημείο της μελέτης ήταν η ικανότητα επίτευξης στύσης, και όχι απλά η γενική ποιότητα της ζωής μετά από την θεραπεία για καρκίνο του προστάτη.
Τα μαθηματικά μοντέλα τεκμηριώθηκαν και από εξωτερικές πηγές σε μια μελέτη 1.913 ασθενών από το 1995 μέχρι το 2007,που διεξήχθει από τον οργανισμό CaPSURE (Cancer of the Prostate Strategic Urologic Research Endeavor – Καρκίνος του Προστάτη , Στρατηγική Ουρολογική Ερευνητική Προσπάθεια)
Για την ανάλυση τα μαθηματικά μοντέλα χρησιμοποιήσαν την σεξουαλική βαθμολογία HRQoL, την ηλικία του άνδρα, την τιμή του ειδικού προστατικού αντιγόνου, την φυλή / εθνικότητα, τον δείκτη μάζας σώματος, και το είδος της θεραπείας που επιλέχθηκε.
Το «μήνυμα» της μελέτης είναι ότι «εάν ο ασθενής έχει επιλέξει τη χειρουργική επέμβαση, θα είναι περισσότερο από πιθανό να χάσει τη στυτική λειτουργία, ενώ αν έχει επιλέξει ακτινοθεραπεία, έχει μια καλύτερη ευκαιρία για τη διατήρηση αυτής, τουλάχιστον για 2 χρόνια».
Συνολικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 2 χρόνια μετά τη θεραπεία, 335 (48%) άνδρες με λειτουργικές στύσεις πριν από τη θεραπεία (χωρίς την χρήση οποιουδήποτε βοηθήματος) για τον καρκίνο ανάφεραν λειτουργικές στύσεις και μετά. Διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου οι μισοί από το σύνολο των 1.027 ανδρών στη μελέτη ανέφεραν χρήση φαρμάκων ή συσκευών για τη στυτική δυσλειτουργία.
Στην μελέτη δημοσιεύεται ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ασθενούς
Αμερικανός άντρας 60 ετών με:
Τιμή ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) 6 ng / mL
Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) 30 kg/m2
HRQoL σκορ 83, που υποδεικνύει ότι υπάρχει κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία
Gleason score 6 (3+3).(δείκτης “βαρύτητας” του καρκίνου)
Τα μαθηματικά μοντέλα θα ενημέρωναν τον άνδρα ότι θα είχε:
Α) 1 στις 3 πιθανότητες διατήρηση της στυτικής λειτουργίας μετά από ριζική προστατεκτομή, με διατήρηση του αγγειονευρώδους δεματίου, αλλά 1 στις 7 πιθανότητες χωρίς διατήρηση αυτού.
Β) 6 στους 10 πιθανότητες διατήρηση της στυτικής λειτουργίας μετά από θεραπεία με εξωτερική ακτινοβολία
Γ) 8 στις 10 πιθανότητες, μετά από βραχυθεραπεία (δεδομένου ότι η εισαγωγική ορμονικής θεραπεία είναι απίθανη).
«Για την επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων, ωστόσο, υπάρχει μια πιθανότητα ότι αυτός ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί κάποια βοήθεια, πιθανότατα από φάρμακα της κατηγορίας των PDE-5» προσθέτει ο Dr.Barry., ο επικαφαλής της έρευνας.
Συνοψίζοντας, οι άνδρες πρέπει να γνωρίζουν αυτές τις πληροφορίες από την αρχή, πριν από την οποιαδήποτε θεραπεία.
«Καμία απόφαση για μένα, χωρίς εμένα» θα πρέπει να είναι η γενεσιουργός φράση για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.
Το άρθρο υπογράφει ο Θ.Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
