Σήμερα, το επιστημονικό ενδιαφέρον σχετικά με τo ρόλο του εγκεφάλου στην ανδρική σεξουαλική διέγερση είναι αδιαφιλονίκητο. Ωστόσο, λίγες είναι οι μελέτες που εξετάζουν τους νευρολογικούς μηχανισμούς πίσω από την ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία. Αν και οι μελέτες αυτές έδειξαν την ενεργοποίηση διάφορων εγκεφαλικών περιοχών σε ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία, ενώ ήταν παραλήπτες οπτικών ερωτικών ερεθισμάτων, ο μηχανισμός της αναστολής της σεξουαλικής απάντησης στους ασθενείς αυτούς παραμένει ασαφής.
Ο σκοπός μιας πρόσφατης μελέτης ήταν να διερευνήσει τη δυναμική αλληλεπίδραση των εγκεφαλικών περιοχών που εμπλέκονται στην ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ).
Στη μελέτη συμμετείχαν 17 άνδρες με ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία και 19 άνδρες με φυσιολογική στυτική λειτουργία ως ομάδα ελέγχου. Όλοι υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία και ταυτόχρονη καταγραφή της στυτικής δραστηριότητας, ενώ παράλληλα ήταν εκτεθειμένοι σε οπτικά ερωτικά ερεθίσματα. Τα μοτίβα της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζονταν με διαφορετικές φάσεις της σεξουαλικής απάντησης, αποτέλεσαν το μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Κατά την έκθεση στα οπτικά ερωτικά ερεθίσματα, στους άνδρες με ΣΔ παρατηρήθηκε μεγαλύτερη ενεργοποίηση του ανώτερου τμήματος του αριστερού βρεγματικού λοβού, του μεσοκοιλιακού προμετωπιαίου φλοιού και του πρόσθιου φλοιού του προσαγωγίου, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Στους άνδρες της ομάδας ελέγχου, παρατηρήθηκε μεγαλύτερη ενεργοποίηση στο μέσο τμήμα της δεξιάς νήσου, στο οπίσθιο τμήμα του ραχιαίου φλοιού του προσαγωγίου και στον ιππόκαμπο. Παράλληλα στους ασθενείς με ΣΔ παρατηρήθηκε μεγαλύτερη ενεργοποίηση του ανώτερου τμήματος του αριστερού βρεγματικού λοβού, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του τελευταίου σταδίου της σεξουαλικής απάντησης.
Σύμφωνα με τα παραπάνω ευρήματα, το ανώτερο τμήμα του αριστερού βρεγματικού λοβού, έχει σημαντικό ρόλο στην αναστολή της σεξουαλικής απάντησης. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η συγκεκριμένη εγκεφαλική περιοχή εμπλέκεται στην παρακολούθηση μιας εσωτερικευμένης αναπαράστασης του σώματος. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν, η μεγαλύτερη ενεργοποίηση που παρατηρήθηκε στους ασθενείς κατά το τελευταίο στάδιο της σεξουαλικής απάντησης, να σχετίζεται με έντονη παρακολούθηση της εσωτερικευμένης αναπαράστασης του σώματος, η οποία ίσως επηρεάζει την συμπεριφορική απάντηση.
Τα ευρήματα αυτά σίγουρα παρέχουν πολύ σημαντικές πληροφορίες σχετικά με την εμπλοκή των εγκεφαλικών μηχανισμών στην ψυχογενή στυτική δυσλειτουργία.
Πηγή: onlinelibrary
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr
