Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, οι οποίες παίρνουν οιστρογόνα για χρόνια, είναι πιο πιθανό να αναφέρουν ακράτεια ούρων σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν κάνουν την εν λόγω ορμονοθεραπεία, ή την κάνουν για μικρότερο χρονικό διάστημα.
Στη μελέτη συμμετείχαν 167 γυναίκες, οι οποίες ρωτήθηκαν το 1993 σχετικά με το ιστορικό λήψης οιστρογόνων και τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης. Μετά από 11 χρόνια, έγινε επανεκτίμηση των μεταβλητών αυτών στις ίδιες γυναίκες. Βρέθηκε πως αυτές που έπαιρναν οιστρογόνα για 5 ή περισσότερα χρόνια, ήταν τρεις με τέσσερις φορές πιθανότερο να αναφέρουν προβλήματα στον έλεγχο της ουροδόχου κύστης, σε σύγκριση με τις γυναίκες έπαιρναν οιστρογόνα για λιγότερο από 5 χρόνια, ή δεν είχαν πάρει ποτέ.
Σύμφωνα λοιπόν με τους ερευνητές, το ιστορικό λήψης οιστρογόνων, μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στον κίνδυνο εμφάνισης ακράτειας ούρων.
Περισσότερες μάλιστα από 31 γυναίκες δήλωσαν πως η ακράτεια δυσκόλευε τις καθημερινές τους δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων της φυσικής άσκησης και της διεκπεραίωσης κοινωνικών υποχρεώσεων.
Οι ερευνητές όμως τονίζουν πως η μελέτη είχε αρκετές αδυναμίες. Για παράδειγμα οι γυναίκες ρωτήθηκαν μόνο εάν έπαιρναν ορμονικά σκευάσματα που περιείχαν οιστρογόνα. Δεν εκτιμήθηκε όμως η περιεκτικότητα των σκευασμάτων σε οιστρογόνα και δε εξετάστηκε καθόλου η ενδεχόμενη πρόσληψη προγεστερόνης. Παράλληλα , τα προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος αυξάνονται με την αύξηση της ηλικίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά αν η ακράτεια σχετίζεται με την αύξηση της ηλικίας, ή με τα επίπεδα οιστρογόνων,
Ο μηχανισμός μέσω του οποίου, η θεραπεία με οιστρογόνα μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης, δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Κάποιες μελέτες ισχυρίζονται πως ορμόνες όπως τα οιστρογόνα μπορούν να επηρεάσουν τα νεύρα που ελέγχουν την ουροδόχο κύστη.
Σύμφωνα με τα ευρήματα μιας μεγάλης μελέτης, στην οποία συμμετείχαν 2.800 γυναίκες που βρίσκονταν σε εμμηνόπαυση, περισσότερες από τις μισές γυναίκες πάνω από τα 45 ανέφεραν πως εμφάνισαν ακράτεια ούρων τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Οι επιστήμονες όπως επισημαίνουν πως ενώ η ανεύρεση συσχετίσεων είναι σχετικά εύκολη στις μεγάλες μελέτες, τα συμπεράσματα τους δεν μπορούν εύκολα να ερμηνεύσουν κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Για παράδειγμα δεν είναι ακόμη γνωστό ποιες συγκεκριμένες γυναίκες που λαμβάνουν θεραπεία με οιστρογόνα έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ακράτειας ούρων.
Για το λόγο αυτό, οι ερευνητές δεν συστήνουν τη διακοπή της θεραπείας με οιστρογόνα, αλλά ενθαρρύνουν τις γυναίκες να συζητήσουν με τον ιατρό τους πριν την ξεκινήσουν. Άλλωστε εκτός από τον κίνδυνο εμφάνισης της ακράτειας ούρων, η λήψη οιστρογόνων συνδέεται επίσης με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο μαστό, καθώς και ανάπτυξης θρόμβων. Η θεραπεία με οιστρογόνα λοιπόν, θα πρέπει να έχει την κατάλληλη διάρκεια, έτσι ώστε να ωφελήσει και να μη δημιουργήσει προβλήματα.
Πηγή: reuters
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ.Παλλαντζάς,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
