Μία στις τέσσερις γυναίκες αναφέρει πως ο οργασμός στο σεξ είναι όνειρο απατηλό και, σύμφωνα με νέα έρευνα, η ιατρική επιστήμη δεν κάνει αρκετά, για να εξασφαλίσει πως αυτές οι γυναίκες θα βρουν ικανοποίηση στο κρεβάτι.
Παράλληλα, συγκεντρώθηκαν στοιχεία από άλλες 101 έρευνες που ασχολήθηκαν με τη γυναικεία οργασμική διαταραχή, κατά την οποία οι γυναίκες δυσκολεύονται να έχουν ή δεν έχουν καθόλου οργασμό. Οι ειδικοί καταλήγουν πως παρά το γεγονός πως η αδυναμία οργασμού είναι το δεύτερο πιο κοινό γυναικείο σεξουαλικό πρόβλημα, μετά την έλλειψη επιθυμίας, και ο οργασμός είναι ένας από τους 50 κυρίους λόγους που κάνουμε σεξ, οι θεραπείες για αυτή τη διαταραχή είναι ανεπαρκείς.
Προφανώς φταίει πως δεν ερευνούμε αρκετά. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί γιατροί που δουλεύουν με τους ασθενείς ψυχοθεραπευτικά, όμως όσον αφορά στη φαρμακευτική αγωγή, συχνά δεν έχει επιτυχία.
Ένα συνηθισμένο πρόβλημα. Για να θεωρείται διαταραχή η δυσκολία επίτευξης οργασμού ή η αδυναμία να έχει μια γυναίκα οργασμό πρέπει να είναι επίμονη και να εμποδίζει την ποιότητα ζωής της ασθενούς ή τις σχέσεις της.
Παρ’ όλα αυτά, η δυσκολία της επίτευξης οργασμού φαίνεται να είναι πολύ συνηθισμένη στις γυναίκες. Μια έρευνα του 2001 βρήκε πως το 24% των γυναικών ανέφερε πολύμηνες περιόδους που δεν μπορούσε να κορυφώσει κατά το σεξ. Η δυσκολία αυτή δεν είναι πιο συνηθισμένη στις γυναίκες από τα 20+ έως τα 40+.
Δυστυχώς, όμως, μόνο ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων ανοργασμίας φτάνει στ’ αυτιά των κλινικών ιατρών και αυτό προφανώς συμβαίνει γιατί υπάρχει πολλή ντροπή για τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Υπάρχουν, επίσης, πολλοί υπαινιγμοί για τις σχέσεις που έχει ο καθένας και πιθανότατα γυναίκες και άνδρες φοβούνται πως η αναφορά ενός τέτοιου προβλήματος μπορεί να περιπλέξει περισσότερο τις σχέσεις, γι’ αυτό οι άνθρωποι συχνά επιλέγουν να το κρατήσουν κρυφό.
Αίτιο και θεραπεία. Ακόμα κι όταν οι ασθενείς ζητούν ιατρική βοήθεια, η θεραπεία μπορεί να είναι δύσκολη. Δεν υπάρχει «φυσιολογικό», όταν πρόκειται για το πότε ή για τον αριθμό των οργασμών, επομένως οι γιατροί πρέπει να λαμβάνουν υπ ‘ όψιν την ηλικία των ασθενών, τη σεξουαλική εμπειρία, την ικανοποίηση, ακόμα και την ποιότητα της σεξουαλικής διέγερσης που δέχονται, πριν κάνουν τη διάγνωσή τους.
Μεγάλη πρόκληση αποτελεί η ανεύρεση του κύριου αίτιου της οργασμικής διαταραχής. Σε πολλές περιπτώσεις, το πρόβλημα είναι ψυχολογικό: Προηγούμενη κακοποίηση, ενοχή για τη σεξουαλικότητα και κακή εικόνα σώματος συνδέονται με τη δυσκολία οργασμού. Οι ταραγμένες σχέσεις και η έλλειψη επικοινωνίας για το σεξ είναι άλλοι παράγοντες. Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις η καλύτερη προσέγγιση ίσως είναι η θεραπεία ζεύγους ή η ψυχοθεραπεία.
Για άλλες γυναίκες, το πρόβλημα είναι ιατρικό. Σύμφωνα με την προαναφερόμενη έρευνα, οι διαταραχές στα νεφρά, η ινομυαλγία και η αθηροσκλήρωση (το στένεμα των αρτηριών εξαιτίας της συσσώρευσης χοληστερίνης) συνδέονται με την ανοργασμία. Επίσης, η αδυναμία των μυών της πυέλου, που μπορεί να συμβεί μετά τη γέννα, είναι ένας άλλος παράγοντας, όπως αντίστοιχα οι ορμονικές μεταβολές και κάποιες φαρμακευτικές αγωγές, ειδικά τα αντικαταθλιπτικά που ονομάζονται εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αντιμετώπιση των υποκείμενων σωματικών προβλημάτων μπορεί να βοηθήσει. Οι ασκήσεις Κέγκελ μπορεί να δυναμώσουν τους μύες τις πυέλου. Οι ασθενείς που παίρνουν τα αντικαταθλιπτικά που επιδρούν αρνητικά στη επίτευξη του οργασμού μπορεί να ωφεληθούν από μια αλλαγή ή τροποποίηση στη φαρμακευτική τους αγωγή, αφού συμβουλευτούν τον ψυχίατρο που τους παρακολουθεί. Κάποιοι βρίσκουν οφέλη στη χρήση συμπληρωμάτων ορμονών, πάντα όμως μετά από ιατρική παρακολούθηση.
Ανάγκη για έρευνα. Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν φάρμακα εγκεκριμένα ειδικά για τη θεραπεία της γυναικείας οργασμικής διαταραχής. Πρόσφατα «κόπηκε» ένα φάρμακο με τη δικαιολόγηση πως τα οφέλη του φαρμάκου δεν ξεπερνούσαν τους κινδύνους του.
Πολλές από τις έρευνες που έδειχναν προτίμηση στις ορμονοθεραπείες και τα φάρμακα, όπως το Βιάγκρα, αποδείχθηκαν πρόχειρες και περιορισμένες, για να μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα.
Για παράδειγμα, μια έρευνα του 2003 βρήκε πως ένα λάδι βοτάνων ήταν αποτελεσματικό στη βελτίωση της διέγερσης και του οργασμού στις γυναίκες.
Όμως, η έρευνα είχε μόνο 20 συμμετέχουσες, εκ των οποίων οι 10 χρησιμοποίησαν το λάδι κι οι άλλες 10 ένα ψευδολάδι. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό δείγμα, για να είμαστε σίγουροι ότι η θεραπεία έχει αποτέλεσμα.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, πιο εκτεταμένες έρευνες, με μεγαλύτερα δείγματα και επαρκείς δόσεις των φαρμάκων, προκειμένου να μπορέσουμε να δοκιμάσουμε το αποτέλεσμα. Αν σκεφτόμαστε όντως σοβαρά ως κοινωνία την ποιότητα ζωής των ατόμων, τότε χρειάζεται να δώσουμε προσοχή στη σεξουαλική δυσλειτουργία.
Πηγή: msnbc
Το άρθρο επιμελήθηκαν η Ε. Ελευθερίου Ψυχοθεραπεύτρια-Θεραπεύτρια σεξουαλικών διαταραχών συνεργάτιδα του Ινστιτούτου Γυναικείας Σεξουαλικής Υγείας και του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών www.andrologia.gr και ο Π. Δρέττας Χειρουργός Ουρολόγος-Ανδρολόγος Επιστημονικός Υπεύθυνος Ε.Μ.Α.Σ.
