Οι άνθρωποι μπορούν να βιώσουν περιόδους αυξημένης σεξουαλικής επιθυμίας και δραστηριότητας χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα. Ωστόσο, όταν ένα άτομο βιώνει υπερσεξουαλικότητα, αυτό μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τη ζωή του. Τα άτομα με υπερβολική σεξουαλική επιθυμία ενδέχεται να παραμελούν τις ευθύνες τους, να αναπτύσσουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες για το σεξ και τις σχέσεις, να νιώθουν ντροπή και μείωση της αυτοεκτίμησής τους.
Η ανεξέλεγκτη σεξουαλική επιθυμία μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλους τομείς της ζωής ενός ατόμου, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων και της επαγγελματικής ή σχολικής ζωής. Επιπλέον, ενδέχεται να οδηγήσει σε αύξηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς υψηλού κινδύνου, καθώς και της πιθανότητας προσβολής από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις.
Η ακριβής αιτία της υπερσεξουαλικότητας δεν είναι γνωστή. Μπορεί να σχετίζεται με την ψυχική και σωματική υγεία ενός ατόμου. Μερικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως είναι η διπολική διαταραχή , η παρουσία όγκων και τραυματισμών στον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου, η χρήση ουσιών και η ενεργή ή παρελθούσα διατροφική διαταραχή. Ένα ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης, καθώς επίσης και η λήψη κάποιων φαρμάκων μπορεί επίσης να συμβάλουν στην εμφάνιση διαταραχών της σεξουαλικής επιθυμίας.
Η MentalHealthAmerica σημειώνει ότι ένα άτομο θα πρέπει να επικοινωνήσει με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας εάν :
• έχει νιώσει ότι οι σεξουαλικές ορμές και οι φαντασιώσεις του προκαλούν δυσφορία ή έχουν επηρεάσει την λειτουργικότητα του
• προσπάθησε να σταματήσει και να μειώσει τις φαντασιώσεις του, αλλά χωρίς επιτυχία
• σε περιόδους στρες, κατάθλιψης, πλήξης ή άγχους, στρέφεται στις σεξουαλικές του φαντασιώσεις ή ορμές
• συνεχίζει να εμπλέκεται σε επαναλαμβανόμενες σεξουαλικές συμπεριφορές παρά τις αρνητικές επιπτώσεις.
Ένα άτομο που υποπτεύεται ότι μπορεί να έχει υπερσεξουαλικότητα θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να μιλήσει με έναν γιατρό για τα συμπτώματά του. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τις προσωπικές σχέσεις , την εργασία ή το σχολείο, καθώς και για άτομα που βιώνουν άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση ή άλλα συμπτώματα ψυχικής υγείας.
Σύμφωνα με την MentalHealthAmerica, δεν υπάρχει τρέχον πρότυπο φροντίδας για την υπερσεξουαλικότητα. Ωστόσο, οι θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν συνδυασμό φαρμάκων, θεραπείας και ομάδων υποστήριξης. Ένας εξειδικευμένος γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει, ανάλογα με τις ανάγκες του ατόμου, σταθεροποιητές διάθεσης, ορμονικές θεραπείες ή αντικαταθλιπτικά. Τέλος μπορεί να συστήσει γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) ή ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία. Η CBT βοηθά ένα άτομο να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και τα συναισθήματά του για να ελέγξει καλύτερα τις συμπεριφορές του. Ομοίως, η ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία εστιάζει στο να βοηθήσει ένα άτομο να συνδεθεί με τις ασυνείδητες σκέψεις του σε μια προσπάθεια να αλλάξει τη συμπεριφορά του.
