Μια νέα μελέτη που ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο οι βασικές ορμόνες επιδρούν στον εγκέφαλο, θα μπορούσε, σύμφωνα με τους ερευνητές, να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες.
Μια ερευνητική ομάδα από το Imperial College του Λονδίνου μελέτησε 5 γυναίκες με υποθαλαμική αμηνόρροια, μια κατάσταση, η οποία είναι συχνή στις αθλήτριες και έχει ως συνέπεια τη διακοπή της περιόδου. Σύμφωνα με την ερευνητική υπόθεση, η διέγερση του εγκεφάλου, έτσι ώστε να εκκρίνει περισσότερη από την ορμόνη που είναι γνωστή ως κισπεπτίνη, θα μπορούσε να ενισχύσει τη γονιμότητα. Αν και το δείγμα της μελέτης είναι πολύ μικρό, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι αποδείχτηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τη κισπεπτίνη και μια άλλη ορμόνη της αναπαραγωγής, η οποία υπολείπεται στις γυναίκες με υποθαλαμική αμηνόρροια, με αποτέλεσμα να οδηγεί σε διακοπή της εμμήνου ρύσεως και τελικά σε υπογονιμότητα.
Σχεδόν μία στις 100 γυναίκες στη Βρετανία και σχεδόν μία στις 10 επαγγελματίες αθλήτριες έχουν υποθαλαμική αμηνόρροια. Εκτός όμως από τις αθλήτριες, η κατάσταση αυτή παρουσιάζεται επίσης συχνά σε γυναίκες που έχουν έντονο στρες, ή ανορεξία.
Στις γυναίκες αυτές ο υποθάλαμος , η περιοχή του εγκεφάλου που ρυθμίζει τον εμμηνορρυσιακό κύκλο, σταματά να παράγει τις ορμόνες με το σωστό τρόπο. Ο ακριβής λόγος που συμβαίνει αυτό παραμένει άγνωστος. Οι ερευνητές μελέτησαν δυο ορμόνες που εκκρίνονται από τον υποθάλαμο, την κισπεπτίνη και την ωχρινοποιητική (LH). Η κισπεπτίνη διεγείρει την απελευθέρωση της LH, η οποία είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του γυναικείου αναπαραγωγικού κύκλου. Παράλληλα, είναι μία από τις ορμόνες που βοηθούν στην προετοιμασία της μήτρας για να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο. Αν τα επίπεδα της στον οργανισμό πέσουν μαζί με αυτά άλλων ορμονών, είναι πολύ πιθανό μια γυναίκα να σταματήσει να παράγει ωάρια και να μην έχει περίοδο. Στο βαθμό λοιπόν που η υποθαλαμική αμηνόρροια σχετίζεται με χαμηλά επίπεδα LH, μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα. Η υποθαλαμική αμηνόρροια όμως, δεν είναι τόσο συχνή αιτία υπογονιμότητας όσο είναι, για παράδειγμα, οι πολυκυστικές ωοθήκες.
Στα πλαίσια της μελέτης οι επιστήμονες χορήγησαν στις 5 γυναίκες ορούς με διαφορετικές συγκεντρώσεις κισπεπτίνης κατά τη διάρκεια 6ωρων συνεδριών.
Οι γυναίκες λοιπόν, λάμβαναν εναλλασσόμενες συγκεντρώσεις κισπεπτίνης και οι ερευνητές μετρούσαν τα επίπεδα της LH με αιμοληψίες κάθε 10 λεπτά. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αυτά μιας ομάδας ελέγχου, στην οποία χορηγήθηκε placebo και η μέτρηση της LH έγινε με τον ίδιο τρόπο.
Οι ερευνητές λοιπόν βρήκαν ότι τα αυξημένα επίπεδα της κισπεπτίνης επέφεραν αύξηση των επιπέδων της LH, με αποτέλεσμα την πιο συχνή απελευθέρωση της στην κυκλοφορία του αίματος. Η κισπεπτινη λοιπόν, φαίνεται να επιδρά στα νεύρα και να ενισχύει τις εκκριτικές ώσεις της LH.
Μπορεί η μελέτη να είναι μικρή και να χρειάζεται οπωσδήποτε η επαλήθευση των ευρημάτων από μια μελέτη με μεγαλύτερο δείγμα, έδειξε ωστόσο, ότι η ενδοφλέβια χορήγηση κισπεπτίνης σε συγκεκριμένες δόσεις μπορεί να αποκαταστήσει τις εκκριτικές ώσεις της LH που είναι βασικές στη γυναικεία γονιμότητα.
Ο μακροπρόθεσμος στόχος των ερευνητών είναι να καθορίσουν εάν η κισπεπτίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία διάφορων τύπων γυναικείας υπογονιμότητας. Εάν λειτουργήσει, θα αποτελέσει μια εξαιρετικά ελκυστική και πιθανόν μικρότερου κόστους εναλλακτική, στον τομέα των θεραπειών υπογονιμότητας. Πρόκειται για μια καινοτόμο κι ενδιαφέρουσα προσέγγιση σε ένα σχετικά μη συνηθισμένο πρόβλημα.
Πηγή : bbc
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
