Η υπογονιμότητα ή αλλιώς η αδυναμία επίτευξης εγκυμοσύνης για περισσότερους από 12 μήνες ελεύθερης σεξουαλικής επαφής, μπορεί να έχει τεράστια επίπτωση στην σχέση του ζευγαριού, στον σεξουαλικό του δεσμό και την ποιότητα ζωής των συντρόφων. Εισάγει επίσης στην σχέση μια ποικιλία στρεσογόνων παραγόντων, οι οποίοι επηρεάζουν το ζευγάρι με τρόπους που ίσως δεν είχαν φανταστεί.
Σήμερα υπάρχουν επιλογές στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, όπως η ενδομήτρια σπερματέγχυση, που μπορούν να βοηθήσουν τα ζευγάρια να συλλάβουν. Αν και αυτές οι επιλογές δίνουν στα ζευγάρια ελπίδες επιτυχίας μιας υγιούς εγκυμοσύνης, εισάγουν επίσης στην σχέση νέες προκλήσεις τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουν τα ζευγάρια, όπως την λήψη φαρμάκων, τον προγραμματισμό ιατρικών ραντεβού και την λήψη δείγματος σπέρματος και την έγχυση του.
Αυτές οι διαδικασίες είναι πιθανό να προκαλέσουν στρες, κόπωση και συναισθηματική αναστάτωση στο ζεύγος, με πιθανή την επίδραση και στην σεξουαλική υγεία και ευεξία. Κατά συνέπεια, οι συγγραφείς πρόσφατης μελέτης εξερεύνησαν τις διαχρονικές μεταβολές στην σεξουαλική λειτουργία και την ποιότητα ζωής 66 ζευγαριών τα οποία είχαν υποβληθεί σε ενδομήτρια σπερματέγχυση, χρησιμοποιώντας το ερωτηματολόγιο Female Sexual Function Index (FSFI) για τις γυναίκες και το International Index of Erectile Function–5 (IIEF-5) για τους άνδρες, όπως επίσης το Fertility Quality of Life (FertiQoL).
Τα ζευγάρια που συμμετείχαν στη μελέτη, συμπλήρωσαν το προαναφερθέντα ερωτηματολόγια σε τρία διακριτά χρονικά σημεία: μετά την συζήτηση για σπερματέγχυση (Τ1), μια μέρα πριν την σπερματέγχυση (Τ2) και δυο εβδομάδες μετά την ενδομήτρια σπερματέγχυση (Τ3).
Χρησιμοποιώντας το τμήμα του FSFI που αφορά την σεξουαλική δυσλειτουργία, το 26.1%, 23.2%, και 17.4% των γυναικών βρίσκονταν σε κίνδυνο εμφάνισης σεξουαλικής δυσλειτουργίας στα χρονικά σημεία T1, T2, και T3 αντίστοιχα. Στους άνδρες το 42.0%, το 53.6%, και το 44.9% των συμμετεχόντων κινδύνευαν από μέτρια έως σοβαρή στυτική δυσλειτουργία στα χρονικά σημεία T1, T2, και T3 αντίστοιχα.
Σε κάθε τομέα, οι επιδόσεις των ανδρών ήταν σημαντικά υψηλότερες από των γυναικών στο FertiQoL πλην ενός, υποδεικνύοντας ότι η ενδομήτρια σπερματέγχυση ίσως τους επηρεάζει λιγότερο όσον αφορά την ποιότητα ζωής. Από την άλλη πλευρά, οι επιδόσεις των γυναικών φάνηκε να βελτιώνονται θεαματικά μεταξύ των χρονικών σημείων Τ1 και Τ2, πιθανώς λόγω της ανακούφισης που νιώθουν γνωρίζοντας ότι λαμβάνουν ιατρική βοήθεια. Παρόλα αυτά, οι επιδόσεις των γυναικών φάνηκαν να πέφτουν ξανά στο Τ3.
Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι η ενδομήτρια σπερματέγχυση μπορεί πράγματι να επηρεάσει την ποιότητα ζωής του ζευγαριού και πιθανώς την σεξουαλική του λειτουργία. Τα ζευγάρια που παρουσιάζουν προβλήματα γονιμότητας και υποβάλλονται σε αναπαραγωγικές θεραπείες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η διαδικασία μπορεί να είναι κοπιαστική, αλλά δεν είναι μόνοι τους. Η αναζήτηση ψυχοσεξουαλικής συμβουλευτικής ή η υποστήριξη από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας μπορεί να τους βοηθήσει σημαντικά κατά την αγχωτική αυτή περίοδο της ζωής τους.
