Η κολπική χαλάρωση είναι μια κατάσταση όπου ο κόλπος έχει χαλαρή αίσθηση, επηρεάζοντας συχνά τη σεξουαλική ικανοποίηση. Οι ορισμοί της κολπικής χαλάρωσης έχουν εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, αλλά έχει περιγράφει ως αίσθηση «κενής τρύπας», ευρύς κόλπος ή μειωμένη αίσθηση διείσδυσης του πέους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Πολλές γυναίκες, ιδίως μετά τον τοκετό, ανησυχούν για την κολπική χαλάρωση, ωστόσο συχνά υποτιμάται. Τόσο οι χειρουργικές (όπως η κολποπλαστική) όσο και οι μη χειρουργικές θεραπείες (όπως η θεραπεία με λέιζερ) κερδίζουν ολοένα και μεγαλύτερη δημοτικότητα, αλλά η αποτελεσματικότητά τους στη βελτίωση των σεξουαλικών συμπτωμάτων εξακολουθεί να παραμένει υπό συζήτηση. Η έρευνα σχετικά με αυτές τις θεραπείες βρίσκεται σε εξέλιξη, με στόχο την παροχή τεκμηριωμένης καθοδήγησης για τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης.
Η ακόλουθη ανασκόπηση διερευνά τόσο τις χειρουργικές όσο και τις μη χειρουργικές επιλογές για τη διαχείριση της κολπικής χαλάρωσης στις γυναίκες. Οι συγγραφείς αυτής της συστηματικής ανασκόπησης ακολούθησαν τις κατευθυντήριες γραμμές PRISMA και έψαξαν σε πολλαπλές βάσεις δεδομένων για μελέτες σχετικά με τις θεραπείες για τη χαλάρωση του κόλπου. Στις επιλέξιμες μελέτες περιλαμβάνονταν οι μελέτες στην αγγλική γλώσσα που αξιολογούσαν θεραπείες για την κολπική χαλάρωση στις γυναίκες.
Οι ερευνητές εξέτασαν τους τίτλους, τις περιλήψεις και τα πλήρη άρθρα των σχετικών μελετών για τη συλλογή πληροφοριών. Εάν υπήρχαν διαφωνίες μεταξύ των ερευνητών σχετικά με τη συμπερίληψη ή την ερμηνεία των δεδομένων μιας συγκεκριμένης μελέτης, συζήτησαν και κατέληξαν σε συμφωνία από κοινού, αντί να βασίζονται σε μία μόνο γνώμη. Οι λεπτομέρειες της μελέτης, οι παρεμβάσεις, τα αποτελέσματα και οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν μεταβλητές που εξήχθησαν από τα δεδομένα. Τέλος, οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα χρησιμοποιώντας τεχνικές μετα-ανάλυσης. Οι συγγραφείς αναγνώρισαν και αντιμετώπισαν τις διαφορές μεταξύ των μελετών που συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση (ετερογένεια), συμπεριλαμβανομένων των περιόδων παρακολούθησης, οι οποίες διέφεραν ανάλογα με τον τύπο της μελέτης.
Από την αναζήτηση προέκυψαν 816 εγγραφές, αλλά μετά τους αποκλεισμούς παρέμειναν 38 μελέτες, κυρίως από την Ασία. Αυτό το σύνολο δεδομένων περιλάμβανε 7 τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές (RCT) και 31 μη τυχαιοποιημένες δοκιμές. Οι ορισμοί της κολπικής χαλάρωσης διέφεραν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των μελετών, με όρους όπως «σύνδρομο κολπικής χαλάρωσης» να χρησιμοποιούνται συνήθως. Οι θεραπείες
περιλάμβαναν ραδιοσυχνότητες (RF), λέιζερ, και τοπικές χειρουργικές παρεμβάσεις. Οι θεραπείες με λέιζερ, όπως τα λέιζερ Erbium Yag και διοξειδίου του άνθρακα, ήταν πολλά υποσχόμενες, με ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες και οδηγίες μετά την επέμβαση για αποφυγή της σεξουαλικής επαφής για 2 έως 14 ημέρες. Οι θεραπείες ραδιοσυχνοτήτων έδειξαν επίσης αποτελεσματικότητα, με ηπιότερες παρενέργειες από τα λέιζερ. Οι
χειρουργικές επεμβάσεις απαιτούσαν μεγαλύτερο χρόνο ανάρρωσης (4-6 εβδομάδες) και είχαν πιο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Διαφορετικές μελέτες χρησιμοποίησαν διάφορους ορισμούς της κολπικής χαλάρωσης, με
συνηθέστερες τις αυτοαναφορές και τις βαθμολογίες του ερωτηματολογίου κολπικής χαλάρωσης (VLQ).
Ενώ οι θεραπείες όπως το λέιζερ και τα ραδιοκύματα έδειξαν βελτίωση της σεξουαλικής λειτουργίας σε μελέτες παρατήρησης, δεν φάνηκαν σε τυχαιοποιημένες μελέτες. Οι χειρουργικές θεραπείες, παρά τις μέτριες παρενέργειες, έδειξαν υψηλά ποσοστά ικανοποίησης. Οι τοπικές θεραπείες, όπως το εκχύλισμα χολής βελανιδιάς, έδειξαν επίσης ότι υπόσχονται σύσφιξη. Παρόλο που οι χειρουργικές και οι τοπικές θεραπείες φάνηκαν
αποτελεσματικές για την κολπική σύσφιξη, τα αποδεικτικά στοιχεία ήταν χαμηλά και προέρχονταν κυρίως από μελέτες παρατήρησης. Η δύναμη των μυών του πυελικού
εδάφους βελτιώθηκε μετά τη θεραπεία.
Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες είχαν κίνδυνο μεροληψίας, ιδίως οι μελέτες παρατήρησης. Συνολικά, ενώ οι μελέτες παρατήρησης υποδηλώνουν οφέλη, οι τυχαιοποιημένες μελέτες δείχνουν διαφορετικά αποτελέσματα, υποδεικνύοντας την ανάγκη για πιο αυστηρή έρευνα και τυποποιημένους ορισμούς για την κολπική χαλάρωση. Ως εκ τούτου, οι συγγραφείς της ανασκόπησης ζητούν τυποποιημένους ορισμούς της κολπικής χαλάρωσης και περισσότερες τυχαιοποιημένες μελέτες για ποιοτικότερα στοιχεία.
