Ο Αμερικανός ηθοποιός Χάρβεϊ Καϊτέλ βρέθηκε το απόγευμα της Πέμπτης στην αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας του Μεγάρου Μουσικής και, αναφερόμενος στον Θόδωρο Αγγελόπουλο, είπε: «Μετά τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου, το όρος του Ολύμπου δεν θα είναι πια το ίδιο».

Τόνισε πως με την ταινία του «Το βλέμμα του Οδυσσέα», η οποία γυρίστηκε κάτω από τρομερά δύσκολες συνθήκες το 1994, εν μέσω του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, πρόσφερε μία από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής του.

«Οι δυσκολότερες εμπειρίες της ζωής μου ήταν όταν υπηρέτησα τρία χρόνια στους πεζοναύτες και όταν έπαιξα στο “Βλέμμα του Οδυσσέα”» είπε ο Καϊτέλ, που ως και σε περιοχές ναρκοπεδίων χρειάστηκε να περπατήσει για τις ανάγκες της ταινίας, «ένα απίστευτο ταξίδι στην Ελλάδα, την Αλβανία, την Κροατία και σε τόσα άλλα σημεία της πρώην Ανατολικής Ευρώπης».

Ο Καϊτέλ ήρθε στην Ελλάδα την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, προκειμένου να παραστεί στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής, έπειτα από πρόσκληση της συντρόφου του σκηνοθέτη, κυρίας Φοίβης Αγγελοπούλου, με την οποία ανέπτυξε μια βαθιά σχέση φιλίας στα γυρίσματα του «Βλέμματος του Οδυσσέα».

«Μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκε από την Αυστραλία στη Νέα Υόρκη και από εκεί στην Αθήνα, για να παραστεί στο Μέγαρο και να φύγει αύριο» όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος του Μεγάρου κ. Ιωάννης Μάνος, που και αυτός, όπως ο Καϊτέλ, ήταν βαθύτατα συγκινημένος για τη βραδιά που θύμιζε σε όλους τη μεγάλη απώλεια του Τέο (ο Καϊτέλ σταμάτησε τρεις φορές την ομιλία του από τη συγκίνηση της μνήμης).

Λίγους μήνες πριν από το μοιραίο γεγονός της 24ης Ιανουαρίου, ο κ. Μάνος βρισκόταν σε διαρκή επικοινωνία με τον Αγγελόπουλο, σχεδιάζοντας ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του, το οποίο θα πραγματοποιούνταν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Και εκείνος είχε δεχθεί γιατί ήταν ένας καλλιτέχνης που ενδιαφερόταν όχι μόνον για τη μνήμη αλλά και για την προοπτική. «Γι’ αυτό και η αποψινή βραδιά δεν έχει σχέση μόνον με το παρελθόν αλλά κυρίως με το αύριο» όπως είπε ο κ. Μάνος, υποσχόμενος ότι μέσα στο 2013 ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο, όπως ήταν ο αρχικός στόχος.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με την προβολή της 43λεπτης ταινίας ντοκιμαντέρ «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη» που γύρισε ο Αγγελόπουλος για την πόλη του, την ταινία ντοκιμαντέρ του Νίκου Λιγούρη «Theo Angelopoulos: The Dust of Time» (το making off της «Σκόνης του χρόνου»), και τις ομιλίες του ιστορικού και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Λιάκου, της διδάκτορος φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συγγραφέως Αιμιλίας Καραλή, της αναπληρώτριας καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου κυρίας Ειρήνης Στάθη και του ομότιμου καθηγητή της αρχαίας κλασικής φιλολογίας κ. Δημήτρη Μαρωνίτη. Συντονιστής ήταν ο κριτικός κινηματογράφου κ. Γιάννης Μπακογιαννόπουλος.

Μόνον μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη και πράγματι, το ένιωθες, το πνεύμα του Θόδωρου Αγγελόπουλου βρισκόταν ολοζώντανο μέσα στην αίθουσα. Ήταν σαν να βρισκόταν ο ίδιος εκεί και όχι μόνον η εικόνα του στην οθόνη, στην οποία ο Χ. Καϊτέλ υποκλίθηκε, όταν τελείωσε την ομιλία του.

«Ήταν σκληρό παλικάρι» είπε ο ηθοποιός για τον σκηνοθέτη. «Ένα μεγάλο, ομηρικό ταλέντο. Η δουλειά του ήταν ομηρική». Κλείνοντας, ο Καϊτέλ μνημόνευσε κάτι που είχε ακούσει από τη δασκάλα του στο Actors Studio, Στέλα Αντλερ, που είχε αναφερθεί στην Ιταλίδα ηθοποιό Άννα Μανιάνι, αποκαλώντας την «όχι άνθρωπο αλλά δέντρο. Με τη σειρά μου μπορώ να πω ότι ο Τέο ήταν ένα δάσος».