Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο Θοδωρής Κοτονιάς, ένας από τους πιο ταλαντούχους τραγουδιστές της γενιάς του έχει αφήσει το στίγμα του στα μουσικά δρώμενα και έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με τις ερμηνείες του. Ο αξιόλογος καλλιτέχνης, ο οποίος γιορτάζει 20χρόνια στον χώρο της μουσικής, μίλησε στη Ζούγκλα με αφορμή τις εμφανίσεις του κάθε Παρασκευή στο Lux Athens σε ένα πρόγραμμα με βαθιές ρίζες στην παράδοση του τόπου.
«Λειτουργώ πάντα εμπειρικά από ανάγκη. Δεν με ενδιαφέρει να διατηρώ καμία επιτυχία κατασκευάζοντας τραγούδια πλαστικά για να γίνουν σουξέ. Απολαμβάνω μία καθαρή σχέση προς το παρόν με τη μουσική και είμαι ευγνώμων για αυτό» αναφέρει ο Θοδωρής Κοτονιάς και συμπληρώνει: «Το ταξίδι όμως που μου προσέφερε η μουσική με κάνει να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη γιατί γνώρισα τόπους και ανθρώπους και συνεχίζω να συναντώ ψυχές με κοινές ανησυχίες».
Ακόμη ο Θοδωρής Κοτονιάς αποκαλύπτει ποια θεωρεί τραγούδια της καρδιάς του καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή
Γιορτάζετε 20 δημιουργικά χρονιά στη μουσική και έχουμε την χαρά να σας απολαμβάνουμε κάθε Παρασκευή στο Lux Athens σε ένα πρόγραμμα με βαθιές ρίζες στην παράδοση του τόπου, αλλά και σε μερικές από τις κορυφές της μουσικής τραγουδοποιίας, όπως στους Ρασούλη, Παπάζογλου, αλλά και τους ύψιστους Χατζηδάκη και Θεοδωράκη. Μιλήστε μου για όσα παρουσιάζετε σ’ αυτό το τετράωρο γλέντι ήχων στη μουσική σκηνή του Μεταξουργείου;
Για μένα πάντα η αρχή είναι ο άνθρωπος. Στο χώρο αυτό ο Σπύρος ο οικοδεσπότης είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τη μουσική και τις τέχνες και που έχει προσπαθήσει πολύ μέσα από τα μαγαζιά και τους χώρους που μας έχει προσφέρει αυτά τα χρόνια. Έτσι λοιπόν είναι ένα μέρος που νιώθω πολύ οικεία για να μπορώ να συναντιέμαι με τους φίλους μου τους μουσικούς και τους ανθρώπους που έρχονται να μοιραστούμε τα καινούργια μας τραγούδια όπως και τα τραγούδια που έχουμε αγαπήσει και μας συντροφεύουνε σε όλη μας τη ζωή. Γιατί η αλήθεια είναι πως είναι μία μεγάλη παρηγοριά η τέχνη και οι παρέες.
Πώς ήταν αυτή η πορεία των 20 ετών και αν θέλετε πόσο διαφορετικά ξεκινήσατε σε σύγκριση με αυτό που είστε σήμερα;
Ήτανε δύσκολα γλυκά και ανθρώπινα. Ακόμα νιώθω ερασιτέχνης με τις αμφιβολίες μου με τις ανασφάλειες μου. Και όλο αυτό με σπρώχνει προς τη δημιουργικότητα σαν να είναι η πρώτη φορά. Το μοναδικό πράγμα που έχει αλλάξει με τα χρόνια είναι ότι υπάρχει παραπάνω κόσμος. Περισσότεροι φίλοι που έρχονται και μία ικανοποίηση από την αγάπη τους για τα τραγούδια αυτά που έχω φτιάξει όλα αυτά τα χρόνια. Νιώθω λίγο παραπάνω χρήσιμος στη «δουλειά» που κάνω. Λειτουργώ πάντα εμπειρικά από ανάγκη. Δεν με ενδιαφέρει να διατηρώ καμία επιτυχία κατασκευάζοντας τραγούδια πλαστικά για να γίνουν σουξέ. Απολαμβάνω μία καθαρή σχέση προς το παρόν με τη μουσική και είμαι ευγνώμων για αυτό.
Και οι στάσεις επιτυχίας στην καριέρα σας υπήρξαν πολλές. Από το περιβόητο «Η φωτεινή πλευρά της ζωής» που ηχογραφήσατε με τα «Μακρινά ξαδέρφια» και μπήκε στα χείλη χιλιάδων ακροατών, ως τα συγκινητικά «Κλειδιά», που νομίζω πως ανήκουν στην κατηγορία των έντεχνων τραγουδιών που βρήκαν απλόχερα αποδοχή. Κάνοντας τον απολογισμό αυτής της διαδρομής ποια θεωρείτε ως τα τραγούδια της καρδιά σας;
«Η άνοιξη» είναι ένα τραγούδι που εξακολουθεί να μου φέρνει συγκίνηση. Γιατί με τα δικά μου τραγούδια, τόσες πολλές φορές που τα επαναλαμβάνω είμαι και λίγο αναίσθητος χαχαχα…
«Τα κλειδιά» νομίζω πως είχαν την μοίρα ορισμένων μεγάλων τραγουδιών που ερμηνεύθηκαν και από την άλλη πλευρά των καθαρόαιμων δηλαδή εμπορικών τραγουδιστών στα προγράμματά τους, όπως αντίστοιχα συνέβη με την «Πριγκηπέσσα» τις «Μέλισσες», το «Ανάθεμά σε». Σας χαροποιεί αυτό το γεγονός;
Για μένα είναι χαρά αυτό όταν συμβαίνει γιατί όταν αρέσει ένα τραγούδι σε όλο τον κόσμο δεν μπορείς να το αποφύγεις.
Τι έχει προσφέρει η μουσική στη ζωή σας;
Αισθάνομαι τυχερός που είχα αυτό το δώρο από μικρός να μπορώ να αντιλαμβάνομαι με εσωτερικό τρόπο τη μουσική. Το παράπονο που έχω από τον εαυτό μου είναι ότι δεν μελέτησα ποτέ ώστε να έχω μία θεωρητική κατάρτιση. Το ταξίδι όμως που μου προσέφερε η μουσική με κάνει να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη γιατί γνώρισα τόπους και ανθρώπους και συνεχίζω να συναντώ ψυχές με κοινές ανησυχίες. Η μουσική είναι ένα μέσο, κατά βάθος ψάχνουμε πράγματα πιο αληθινά…
Ποιοι δημιουργοί σας επηρέασαν περισσότερο;
Μανώλης Ρασούλης Νίκος Παπάζογλου Νίκος Ξυδάκης
Ολοκληρώνοντας πως ονειρεύεστε τα επόμενα χρόνια σας;
Το μοναδικό που θα μπορούσα να πω όνειρο έχει να κάνει με τον κόσμο γενικότερα. Αν δεν είναι όλος ο κόσμος καλά όσο καλά να είσαι εσύ δεν μπορείς να το απολαύσεις αν δεν το μοιραστείς.
