Οι Thievery Corporation, ή αλλιώς το ντουέτο των Rob Garza και Eric Hilton που κατοικοεδρεύει στo Washington D.C., ξεπέρασαν γρήγορα τα αμερικανικά σύνορα και κατάφεραν να κατακτήσουν την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και να ταυτιστούν με αυτό που εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε τον όρο lounge στη μουσική. Οι συνθέσεις τους, άλλωστε, είναι ένα μίγμα από dub reggae, acid jazz, κλασικούς ήχους της Ινδίας αλλά και της Βραζιλίας (αγαπούν ιδιαίτερα τη bossa nova), vintage μουσικές από soundtrack ταινιών αλλά και rock αναφορές, και όλα αυτά δεμένα μεταξύ τους με ένα ιδιαίτερο ύφος που όταν πρωτοεμφανίστηκε στην ντόπια σκηνή, τους εξασφάλισε, δικαιωματικά, τον τίτλο του μοντέρνου, του καινούριου.
Σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 1995, στο Eighteenth Street Lounge, το venue που τώρα πια είναι διεθνώς γνωστό ως το ορμητήριο της underground σκηνής της πόλης. Η απόφαση για το γκρουπ πάρθηκε, σύμφωνα με τους ίδιους, μετά από αμέτρητα δυνατά ποτά, και με έμπνευση πολλούς dub, bossa nova και jazz δίσκους. Eighteenth Street Lounge ονόμασαν και το ανεξάρτητο label που έστησαν, ευρύτερα γνωστό με τα αρχικά ESL, και με το οποίο γρήγορα έφτασαν να ακούγονται και εκτός συνόρων. Η αρχή έγινε με τα πρώτα δύο 12ιντσα που έφτασαν ένα πρωί στα χέρια όλων των σημαντικών underground djs της περιοχής, τα “Shaolin Satellite” και “2001 Spliff Odyssey”, ενώ λίγο μετά, το 1997, ακολούθησε και το ντεμπούτο άλμπουμ τους, Sounds from the Thievery Hi-Fi. Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή. Το 2002 κυκλοφορούν τα άλμπουμ The Mirror Conspiracy (απ’ όπου και το κλασικό πλέον Lebanese Blonde) και The Richest Man in Babylon, που περιέχει 15 tracks και συμμετοχές από τις τραγουδίστριες που έκτοτε συνεργάζονται σταθερά με τους TC, τις Emiliana Torrini, Loulou και Pam Bricker. Τρία χρόνια μετά, σειρά έχει το πιο ψυχεδελικό σε ύφος, The Cosmic Game, όπου αυτή τη φορά έχουν και special guests, αστέρια της διεθνούς rock σκηνής, όπως ο Perry Farrell, o David Byrne ή ο Wayne Coyne των Flaming Lips.
Ακολουθεί, το 2006, το Versions, μια ανθολογία από remixes που είχε κάνει το ντουέτο για άλλους καλλιτέχνες (The Doors, Sarah McLachlan, Astrud Gilberto, Nouvelle Vague, Wax Poetic with Norah Jones, Anoushka Shankar και Transglobal Underground). Στην Ελλάδα, όπου σημειωτέον, πάντοτε είχαν μεγάλο και πιστό κοινό, το γκρουπ παρουσιάζει το 5ο κατά σειρά στούντιο άλμπουμ του, με τον γεμάτο σημασία τίτλο Radio Retaliation, που κυκλοφορεί λίγες εβδομάδες πριν, και συγκεκριμένα στις 23 Σεπτεμβρίου.
Εκτός από τα εντυπωσιακά γυναικεία φωνητικά, και τους πολυεθνικούς στίχους τους (οι TC γράφουν σε αγγλικά, ισπανικά, γαλλικά, ιρανικά, πορτογαλικά, ρουμάνικα και ινδικά!), υπόσχονται ένα show με όλη τη σημασία της λέξης, αφού σκοπεύουν να ανεβάσουν στη σκηνή μέχρι και χορεύτριες της κοιλιάς!
Οι φίλοι τους λοιπόν θα έχουν την ευκαιρία να τους απολαύσουν το Σάββατο 11 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, σε μια βραδιά που υπόσχεται να είναι καλύτερη από εκείνη την τελευταία sold-out εμφάνισή τους στο Λυκαβηττό, μερικά χρόνια πίσω.
Όπως έχει γράψει για αυτούς το περιοδικό Rolling Stone “μαζί οι Hilton και Garza εξερευνούν τις ξένες κουλτούρες με ορθάνοιχτα μάτια και μια προτίμηση στο απρόβλεπτο. Κατόπιν κλειδώνονται σε ένα στούντιο και ηχογραφούν τραγούδια που διηγούνται ιστορίες για έναν καλύτερο κόσμο…”
Θέατρο Βράχων
Σάββατο 11 Οκτωβρίου
