Ο Τούρκος σκιτσογράφος Μούσα Καρτ, ο οποίος πρόσφατα καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης διότι κρίθηκε ένοχος για υποστήριξη «της τρομοκρατίας», έλαβε το Διεθνές Βραβείο Σκίτσου.
Το βραβείο δίνεται μια φορά κάθε δύο χρόνια από το 2012 από την ελβετική οργάνωση Cartooning for Peace («Σκιτσάροντας για την Ειρήνη») και τον δήμο της Γενεύης. Όπως αναφέρει ο οργανισμός το βραβείο απονέμεται σε «θαρραλέους σκιτσογράφους του Τύπου που βρίσκονται σε κίνδυνο εξαιτίας της τέχνης τους». Εφέτος, η επιτροπή επέλεξε τον Μούσα Καρτ, τον εμβληματικό σκιτσογράφο της καθημερινής εφημερίδας Cumhuriyet της Κωνσταντινούπολης. Το σκεπτικό αναφέρει πως ο Καρτ επιλέχθηκε λόγω του ταλέντου του και του θάρρους που επέδειξε στην υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Ο Καρτ δεν κατάφερε να παραλάβει το βραβείο του στην Ελβετία, όντας φυλακισμένος και καθώς περιμένει να εκδικαστεί η έφεσή του. «Τελεί υπό δικαστικό έλεγχο και υπό απαγόρευση εξόδου από την επικράτεια» της Τουρκίας, εξηγεί η ανακοίνωση. Ανοικτά εχθρική έναντι του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η Τζουμχουριέτ («Δημοκρατία»), η οποία ιδρύθηκε το 1924, έχει προκαλέσει επανειλημμένα την οργή του ισχυρού άνδρα της Τουρκίας λόγω της καυστικής κάλυψής της. Όπως και άλλοι δεκατέσσερις συνάδελφοί του στην Τζουμχουριέτ, ο Καρτ καταδικάστηκε την 26η Απριλίου, έπειτα από μια δίκη διάρκειας εννέα μηνών, να εκτίσει ποινή φυλάκισης για υποστήριξη σε «τρομοκρατικές οργανώσεις», μια ετυμηγορία που η εφημερίδα χαρακτήρισε απλά «ντροπή», καταγγέλλοντας ακόμα ένα «βαρύ πλήγμα» στην ελευθεροτυπία στην Τουρκία. Το δικαστήριο της Σηλυβρίας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, καταδίκασε τον Καρτ να εκτίσει ποινή φυλάκισης τριών ετών και εννέα μηνών, σημειώνεται στην ανακοίνωση της Cartooning for Peace και του δήμου της Γενεύης.
Την επιτροπή που απονέμει το βραβείο απαρτίζουν ένας εκπρόσωπος του δήμου της Γενεύης, ο Γκιγιόμ Μπαραζόν, ο διευθυντής της ΜΚΟ Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW), ο Κένεθ Ροθ, καθώς και οι σκιτσογράφοι Plantu (Le Monde), Chappatte (Le Temps, The New York Times, Neue Zürcher Zeitung) και Λάιζα Ντόνελι (The New Yorker).
