Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Υπερασπίζομαι αυτό που συχνά λέμε, ότι “ποτέ δεν είναι αργά”. Πιστεύω πως ο καθένας μας μπορεί να κάνει μία νέα αρχή, σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του. Δίνει αξία στον χρόνο που είναι πολύτιμος για όλους μας και αφού η ζωή μας τον πρόσφερε, ας τον χαρούμε. Μ’ αυτόν τον τρόπο απομακρύνουμε τα γηρατειά που μας χτυπούν την πόρτα κι ας μην ξεχνάμε πως όσο δημιουργούμε, μεγαλώνουμε, ενώ όταν σταματήσουμε τότε δυστυχώς γερνάμε και αρχίζει έτσι ένας απολογισμός του τι κάναμε, αφού έχουμε σταματήσει να κάνουμε» αναφέρει ο ζωγράφος Βλάσης Φρυσίρας στο zougla.gr με αφορμή την πρώτη ατομική του έκθεση με τίτλο «Ένα θέμα», η οποία θα παρουσιαστεί από τις 30 Ιανουαρίου έως τις 4 Μαρτίου 2023, στον χώρο Δεξαμενές Καθαρισμού της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων και συμπληρώνει: «Άρχισα να φτιάχνω τον δικό μου κόσμο. Έναν κόσμο γεμάτο δροσιά και ανανέωση. Επιστρέφοντας στις κλασικές αξίες της αναπαράστασης, χωρίς να αγνοώ όλα όσα έχουν μεσολαβήσει, μετά το κύμα του μοντερνισμού και της αφαιρετικής ζωγραφικής. Πιστεύω, πως κάτι κατάφερα…»
Ο συλλέκτης, ζωγράφος και ιδιοκτήτης του μουσείου «Φρυσίρας» Βλάσης Φρυσίρας εξήγησε γιατί επέλεξε ως θέμα της πρώτης ατομικής του έκθεσης τη γυναίκα λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Στο Μουσείο έκανα 5 εκθέσεις αφιερωμένες στη Γυναίκα: 1 «Το Ψέμα της Σάρκας», το 2013, 2 Μαριλένα Ζαμπούρα, αναδρομική, το 2015, 3 «Εκείνες», έργα 80 γυναικών από όλο τον κόσμο, το 2015-16, 4.«Ατελιέ στο Χρόνο», 10 Ελληνίδες καλλιτέχνες, το 2018 και 5 «Η Αγάπη είναι ένας Σκύλος από την Κόλαση» (από στίχο του Τσαρλς Μπουκόφσκι, με θέμα το ερωτικό γυναικείο γυμνό», το 2018. Επηρεασμένος από την έκθεση αυτή, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ με το γυναικείο γυμνό σώμα. Από το 2020 μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2021, ήταν το θέμα μου.
»Στη συνέχεια, άρχισα να ζωγραφίζω τον κόσμο της σύγχρονης γυναίκας και των συναισθημάτων της. Έρωτας, μοναξιά, πόνος, απογοήτευση, φιλία, καρτερικότητα, μητρότητα και ό,τι άλλο μπορούσα να σκεφθώ γύρω από τη δραστηριότητα μιας σύγχρονης κοπέλας. Ζωγραφίζω τη γυναίκα γήινη, αινιγματική, φαντασιωτική, απρόσιτη. Η μορφή της συμβολίζει τον ΠΟΘΟ και το ΠΑΘΟΣ για τη ζωή, τη νοσταλγία της νιότης και του παιχνιδιού. Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ιδιαίτερα ότι το δύσκολο για μένα, δεν ήταν το Θέμα. Αυτό προέκυψε αβίαστα. Το δύσκολο ήταν η Ταυτότητα της ζωγραφικής μου. Πώς το αντιμετώπισα αυτό; Τι έκανα τον κόσμο που είχα διαμορφώσει 50 περίπου χρόνια, με τη συλλογή μου στο μυαλό μου; Τον έβαλα στην άκρη κι άρχισα να φτιάχνω τον δικό μου κόσμο. Έναν κόσμο γεμάτο δροσιά και ανανέωση. Επιστρέφοντας στις κλασικές αξίες της αναπαράστασης, χωρίς να αγνοώ όλα όσα έχουν μεσολαβήσει, μετά το κύμα του μοντερνισμού και της αφαιρετικής ζωγραφικής. Πιστεύω, πως κάτι κατάφερα…
Αξίζει να αναφερθεί πώς το 2020 το Μουσείο Φρυσίρα ανέστειλε αναγκαστικά τη λειτουργία του και ο Βλάσης Φρυσίρας άρχισε να ζωγραφίζει οικεία πρόσωπα. Σύντομα, συνειδητοποίησε πως η γυναικεία μορφή βρισκόταν στο επίκεντρο των ζωγραφικών του αναζητήσεων, ως πολλαπλή παρουσία, άλλοτε απτή και γήινη και άλλοτε αινιγματική, φαντασιωτική, απρόσιτη, αλλά και ως ψυχισμός και πηγή συναισθήματος. Έτσι, μέσα από την περιπέτεια της σύνθεσης, του πλασμού και του χρώματος επιδίωξε να αρθρώσει ένα προσωπικό βλέμμα πάνω σε όψεις και πτυχές της θηλυκότητας.
Βλάσης Φρισύρας: Ένας συλλέκτης που έγινε ζωγράφος
Γεννημένος το 1945 στον Μικρό Βάλτο Κορινθίας, ο Βλάσης Φρισύρας σπούδασε νομικά και άρχισε να εργάζεται ως δικηγόρος το 1971. Η συλλεκτική του μανία, όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος στο βιβλίο του «Ημερολόγιο τέχνης 1945-2017. Η περιπέτεια μιας συλλογής», που κυκλοφόρησε το 2018 από τις εκδόσεις Frissira Museum («ο συλλέκτης είναι ένα άτομο με παρεκκλίνουσα συμπεριφορά και διακατέχεται από υπερβολική επιθυμία [μανία] να αποκτήσει αυτό που θέλει» ενώ οι έμμονες ιδέες του θυμίζουν τα «εξαρτημένα από ουσίες άτομα»), εκδηλώθηκε από πολύ νωρίς και η αρχή έγινε με τους ζωγράφους Εδουάρδο Σακαγιάν και Μιχάλη Μανουσάκη, ύστερα από σχετική σύσταση του Δημήτρη Μυταρά. Εκείνοι τον σύστησαν με τη σειρά τους σε έναν ευρύτερο ζωγραφικό κύκλο και το 2000 εγκαινιάστηκε το Μουσείο Φρυσίρα (στεγάζεται σε δύο νεοκλασικά κτήρια στην Πλάκα), το οποίο φιλοξενεί μια συλλογή από 3500 έργα ζωγραφικής, σχεδίων, γλυπτικής και χαρακτικών. Εντός του μουσείου λειτουργούσαν παράλληλα, μέχρι και την πανδημία του κορωνοϊού, άλλες ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις ενώ διοργανώνονταν εκπαιδευτικά προγράμματα, βραδιές μουσικής, ποίησης, λόγου και σεμινάρια τέχνης.
Ο Βλάσης Φρυσίρας παρουσιάζει την πρώτη ατομική του έκθεση με τίτλο «Ένα θέμα» στον χώρο Δεξαμενές Καθαρισμού της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων.
Ελεύθερη είσοδος
Κάθε Σάββατο 12:00 με 14:00 στο χώρο της έκθεσης θα βρίσκεται ο Βλάσης Φρυσίρας και θα συνομιλεί με τους επισκέπτες. Τα έσοδα από την πώληση του καταλόγου της έκθεσης θα διατεθούν για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων της Τεχνόπολης.