Τον σπουδαίο γραφίστα Δημήτρη Αρβανίτη τιμά εφέτος το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, με δύο απολαυστικές εκθέσεις από την τεράστια παρακαταθήκη του κορυφαίου της ελληνικής σύγχρονης οπτικής επικοινωνίας.
Στον όροφο του Κέντρου Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ) στα Χανιά, η έκθεση συγκεντρώνει 50 αφίσες δίνοντας μια γεύση από την πολυετή δημιουργική πορεία του σχεδιαστή, έργα του οποίου υπάρχουν σε ευρωπαϊκά μουσεία ντιζάιν, σε εκδόσεις και αρχεία Ευρωπαϊκών Μπιενάλε κά.
Αφίσες υψηλής αισθητικής, χωρίς τίποτε περιττό, καθοδηγούν μ’ έναν τρόπο το βλέμμα του θεατή να αντιληφθεί την ουσία και το περιεχόμενο της συναυλίας, της θεατρικής παράστασης, την δύναμη του κοινωνικού ντιζάιν, επικοινωνώντας το μήνυμα στο οποίο εξ αρχής αποσκοπούν, αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα σε διαφορετικές γενιές. Η προφεστιβαλική αυτή έκθεση υλοποιείται από την Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και θα διαρκέσει έως τις 10 Σεπτεμβρίου.
Θα ακολουθήσει, τον Οκτώβριο, στη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, έκθεση με μια επιλογή 50 αφισών από τις δεκάδες που ο Δημήτρης Αρβανίτης έχει δημιουργήσει για τον ελληνικό κινηματογράφο: «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου», «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί ο μπαμπάς μου» «Αυτή η νύχτα μένει», για να αναφέρουμε κάποιες. Παράλληλα, θα προβάλλεται το σύνολο, σχεδόν, των αφισών του για ταινίες και φεστιβάλ. Τις εκθέσεις επιμελείται ο Λευτέρης Λαμπράκης.
Ο Δημήτρης Αρβανίτης έχει στο ενεργητικό του έργα αναφοράς – από τα καλύτερα εξώφυλλα δίσκων την δεκαετία 1970-1980, διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στη δισκογραφική εταιρεία ΕΜΙ, σχεδίασε περιοδικά όπως Jazz, Μήνυμα, Δίφωνο, Ντέφι, Jazz & Τζαζ, Καλειδοσκόπιο, Adobe Magazine, το περιοδικό Ταχυδρόμος από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, τα χρόνια 1986 έως 1990.
Δάσκαλος νέων σχεδιαστών, δεν παύει να παράγει έργα που σχολιάζουν κριτικά και με σαφήνεια τα κοινωνικά ζητήματα και τους κοινωνικούς αγώνες, τον πολιτισμό, την πολιτική.
«Το Social design είναι μια “σφεντόνα” που σκοπεύει έναν σκληρό γίγαντα. Θέλει τρόπο και κουράγιο. Περισσότερη αλληλεγγύη, περισσότερη αγάπη για τους συνανθρώπους μας» λέει ο Δημήτρης Αρβανίτης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ με αφορμή την έκθεση στα Χανιά.
Εξακολουθούν να σας γοητεύουν οι αφίσες;
«Δεν ξέρω τι να πρωτοθαυμάσω στη μεγάλη τους διαδρομή στο χρόνο, από τον Λοτρέκ ως σήμερα. Η ομορφιά δεν χρειάζεται αποδείξεις. Καθένας μπορεί να γοητευθεί από κάποια αφίσα. Η όραση είναι αλάνθαστη. Η αισθητική, το μέτρο και ο ρυθμός είναι τα βοηθήματα.
Αγαπώ τις αφίσες και μεγάλωσα μ’ αυτές. Ίσως είναι μέσα στις μονομανίες μου όπως και η τζαζ αλλά και η απόλαυση του καφέ εσπρέσο».
Από το χαρτί στην ψηφιακή εποχή. Πόσο γρήγορα προσαρμοστήκατε;
«Πολύ γρήγορα. Δίχως τις συνεχείς εξελίξεις των εργαλείων δεν θα υπήρχε πρόοδος. Ο υπολογιστής είναι ένα ηλεκτρικό εργαλείο που αν το βγάλεις από την πρίζα, δεν δουλεύει. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν ηρωποιεί το φτωχό μολύβι. Ο χρόνος ρέει και θέλω να πιστέψω για το καλό μας. Η διαφορά από την εποχή του χαρτιού είναι ότι τότε η εργασία γινόταν με χρώματα και μελάνια και τυπωνόταν σε χαρτιά και με μελάνια. Στην ψηφιακή συνθήκη διαχειριζόμαστε το χρώμα μέσα από το φως. Κάποια στιγμή δεν θα χρειάζεται να τυπώνουμε σε χαρτιά.
Αλλά δεν θα κλαίμε κιόλας πάνω από το χυμένο γάλα. Θα επιζήσουμε. Αν υπάρχουν σκέψεις και ιδέες θα βρούμε τρόπους να τις επικοινωνήσουμε».
Έχετε δουλέψει στα έντυπα από διάφορες θέσεις. Πιστεύετε ότι σήμερα προχωράει ικανοποιητικά το πέρασμα τους στην ψηφιοποιημένη εκδοχή τους;
«Έχουν περάσει κοντά τριάντα χρόνια από την εμφάνιση της “νέας εποχής”. Φαίνονται βουνό. Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και ανατρεπτικές. Μα τα πάντα τρέχουν γρήγορα και όποιος προλάβει. Τίποτα δεν γυρίζει πίσω. Η ψηφιοποιημένη εκδοχή των εντύπων γράφει πολλά χιλιόμετρα από την έναρξή της. Αν όμως εννοείτε το πέρασμα από το χαρτί στο διαδίκτυο, θα δείξει. Προς το παρόν το υβριδικό στάδιο έχει κατακτηθεί. Το ζήτημα είναι ότι η οθόνη δεν είναι χαρτί. Δεν έχει πλαίσιο μεγέθους που εγκλείει το ύψος και το πλάτος. Ρέει στο άυλο περιβάλλον. Η διάδραση δεν είναι στατική εικόνα. Χρειάζεται κατανόηση και εξοικείωση με τα νέα μέσα της τεχνολογίας. Προσοχή. Η άμαξα να είναι πίσω από το άλογο!».
Social design, ιδέες, επικοινωνία με την πόλη, την χώρα, τον κόσμο. Πώς φαντάζεστε το μέλλον του;
«Μακάρι να ήξερα. Αλλά αυτή η αδυναμία της πρόβλεψης καλό μας κάνει. Ο Μανόλης Αναγνωστάκης λέει: “Όπως πολύ σωστά είπε κάποτε κι ο φίλος μου ο Τίτος” (εννοεί τον Τίτο Πατρίκιο) “Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες. Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα”. Τα πράγματα, δυστυχώς, δεν είναι προγραμματισμένα (τουλάχιστον και από εμάς) και το μέλλον δεν αποκαλύπτεται.
Το Social design είναι μια “σφεντόνα” που σκοπεύει έναν σκληρό γίγαντα. Θέλει τρόπο και κουράγιο. Περισσότερη αλληλεγγύη, περισσότερη αγάπη για τους συνανθρώπους μας».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
