Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Άννα Ψυχογιού είναι μια ταλαντούχα καλλιτέχνις που έχει πολλά να δώσει στη μουσική.
Αυτό το διάστημα ετοιμάζει το πρώτο ολοκληρωμένο προσωπικό της άλμπουμ και μας δίνει μια πρώτη γεύση μέσα από ένα «όμορφο κουτί», όπως ονομάζεται το τραγούδι της.
Για πρώτη φορά και ως τραγουδοποιός γράφει τους στίχους σε μουσική του Παύλου Συνοδινού, μέσα από ένα ακουστικό ηχητικό και ερμηνευτικό πλέγμα που τολμά να διεκδικεί μια έντεχνη διαφορετικότητα.
Zougla.gr: Πείτε μας λίγα λόγια για σας. Πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με το τραγούδι και τη μουσική;
Άννα Ψυχογιού:
Ήταν από πολύ μικρή ηλικία στο μυαλό μου. Όταν μπήκα στη σχολή θεάτρου συνειδητοποίησα μέσα από τα μαθήματα που με φέρανε σε επαφή με τη σκηνή, ότι ο ρόλος της τραγουδίστριας είναι που θέλω να έχω πάνω σε αυτήν, περισσότερο από αυτόν της ηθοποιού.
Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάτε περισσότερο;
Τα πρώτα μου μουσικά ακούσματα τα πήρα από την οικογένεια μου. Είχα την τύχη να δεχθώ πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα λόγω του ότι η μητέρα μου είναι από τη Σουηδία, και ο πατέρας μου από την Κρήτη. Έτσι η παγκόσμια μουσική συνυπήρχε μέσα στο σπίτι μας με τα κρητικά και τα ρεμπέτικα.
Αποτέλεσμα να μην μπορώ να πω ξεκάθαρα ότι έχω αγαπημένο είδος. Ένα καλό τραγούδι είναι ένα καλό τραγούδι σε όποιο μουσικό είδος και αν ανήκει.
Οι σπουδές σας στην υποκριτική σας βοήθησαν στην καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Μου άνοιξαν δρόμο και μου έδωσαν εφόδια αντίληψης της τέχνης.
Ετοιμάζετε το πρώτο ολοκληρωμένο προσωπικό σας άλμπουμ. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό.
Το όμορφο κουτί μου… Θα εμπεριέχει αγαπημένα μου τραγούδια και μάλιστα για πρώτη φορά γράφω στίχους εγώ σε δύο από αυτά. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς αυτής θα είναι σε συνθετικό και ενορχηστρωτικό επίπεδο από τον Παύλο Συνοδινό, καθώς αναμένονται συμμετοχές και άλλων δημιουργών όπως ο Σπύρος Λιβέρης που έχει γράψει το πρώτο δικό μου κομμάτι που δημοσιοποίησα πέρυσι «έτσι μ’ αρέσει να ζω».
Πώς βλέπετε τη δισκογραφία σήμερα και πόσο δύσκολες είναι οι συνθήκες για τους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να δημιουργήσουν και να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους στο ευρύ κοινό;
Δυσκολίες υπήρχαν πάντα σε όλες της εποχές για τους νέους καλλιτέχνες, απλά νομίζω ότι οι δυσκολίες αυτές μεταλλάσσονται συνεχώς, όλο και πιο γρήγορα, αντίστοιχα και με τις εποχές μας.
Τώρα το διαδίκτυο έχει σαφώς τον πρώτο λόγο και μοιάζει η επαφή ενός καλλιτέχνη με το κοινό του να μπορεί να είναι πιο άμεση από ποτέ με ελάχιστους μεσάζοντες όπως πχ παραγωγοί και δισκογραφικές εταιρείες. Αυτό από την άλλη μπορεί τελικά να αποδειχτεί και πλασματικό.
Ο κορεσμός και η υπέρπληροφόρηση της εποχής μας δείχνουν να αχρηστεύουν το υπέρ όπλο που λέγεται internet και μετά την κατάρρευση του παλαιού τρόπου λειτουργίας, η μουσική βιομηχανία ή πιο απλά ο τρόπος που μεθοδικά ένας καλλιτέχνης μπορεί να απευθυνθεί και να χτίσει το κοινό του να είναι αχαρτογράφητα νερά. Η εποχή δεν είναι καλύτερη ούτε χειρότερη από παλιά. Είναι απλά μια μεγάλη ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Μπορεί σήμερα ένας νέος καλλιτέχνης να βιοποροριστεί από τη μουσική και τα τραγούδια του;
Δυστυχώς είναι αρνητική η απάντηση. Ακούμε συνέχεια στον οποιοδήποτε επαγγελματικό και κοινωνικό τομέα ότι κοντεύει να εξαλειφθεί η μεσαία τάξη. Έτσι και εδώ, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που έχουν πετύχει πάρα πολύ υψηλά επίπεδα αναγνωρισιμότητας με κύριο έσοδο τις συναυλίες τους.
Οι δίσκοι λόγω της νέας εποχής και τεχνολογίας δεν πουλάνε πια και το όποιο σύστημα διοχέτευσης και εμπορίου μουσικής ειδικά στην Ελλάδα έχει μείνει απαρχαιωμένο. Τα πνευματικά δικαιώματα είναι ένα τεράστιο ζήτημα ειδικά πάλι στην Ελλάδα που τόσα χρόνια λειτουργούσε υπό καθεστώς μεγάλης αδιαφάνειας με αποτέλεσμα τον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει τους τελευταίους μήνες μεταξύ καλλιτεχνών για το θέμα της ΑΕΠΙ. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είτε το κάνουν από αγάπη για τη μουσική, είτε από ψώνιο τους, αντλούνε πόρους από το υστέρημα τους, και αυτό αξίζει να αναφερθεί.
Όλη αυτή η μουσική που παράγεται ακόμα και σήμερα, αντλεί πόρους από το υστέρημα αυτών τον καλλιτεχνών και δεν φτάνει σχεδόν ποτέ στα αυτιά του κόσμου. Ίσως λοιπόν οι νέες δουλείες αξίζουν λίγη προσοχή παραπάνω.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας πορεία;
Να βγάζω τραγούδια που να μιλάνε στην καρδιά μου, ή ακόμα πιο καλά να μιλάει η καρδιά μου μέσα από αυτά. Αν αυτά τα τραγούδια μιλήσουνε το ίδιο και σε καρδιές άλλων ανθρώπων, τότε αυτό θα είναι ένα ευτύχημα. Θα έχω την ευκαιρία αλλά και την πρόκληση να γίνομαι όλο και καλύτερη ερμηνεύτρια, καλλιτέχνις, μουσικός, γυναίκα, άνθρωπος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να παρουσιάσω μια μεστή και ταυτόχρονα τολμηρή μουσική πρόταση. Μέσα από τη φωνή μου, τις συνθέσεις, τα όργανα και τους στίχους. Να μιλήσω κατανοητά προσφέροντας μια διαφορετικότητα. Έτσι σχεδιάζω να είναι το άλμπουμ που ετοιμάζω και θα παρουσιάσω ολόκληρο μέσα στο φθινόπωρο και κατά προέκταση και τα live μου.
Τι σας βοηθάει στη ζωή να ισορροπείτε και να ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
Αν ήμουν ακόρντο θα ήμουν ένα ρεμπέτικο ρε ματζόρε. Όλη η ανατολή, η Μεσόγειος και η Κρήτη έχουν και λυγμό μέσα τους. Όμως η δική μου ιδιοσυγκρασία προσεγγίζει τη ζωή πάντα με αισιοδοξία. Αυτή η αισιοδοξία που έχω αυθόρμητα πολλές φορές προς πάσα κατεύθυνση και περίσταση είναι το πιο δυνατό μου όπλο και δεν θα το άλλαζα με τίποτα.
