Ο Ντούσαν Μακαβέγιεφ, εμφανώς επηρεασμένος από τις θεωρίες του Βίλχελμ Ράιχ, στήνει ένα αντι-αφηγηματικό φιλμικό περιβάλλον (δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να αφηγηθεί κανείς το στόρι της ταινίας), με εικόνες σουρεαλιστικές και υπερρεαλιστικά διαλογικά μέρη, παραθέτοντας ένα συνειρμικό σχόλιο πάνω στη σχέση σεξουαλικής απελευθέρωσης και επανάστασης. Στη διάρκεια αυτής της αντι-αφηγηματικής ροής, «πέφτουν» εμβόλιμα εικόνες των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και γενικά εικόνες ανθρώπινης βαρβαρότητας. Ο Γιουγκοσλάβος σκηνοθέτης, διαπλέκοντας διαρκώς το ρεαλιστικό με το φανταστικό, τη λογική του ονείρου με το γκροτέσκ και το παράλογο, το συνειδητό με το ασυνείδητο και το παρελθόν με το μέλλον και χρησιμοποιώντας μια ετερογένεια μουσικών γλωσσικών ιδιωμάτων, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η εξαιρετική μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, δημιουργεί μια εκρηκτική, αναρχική, απόλυτα μηδενιστική, όσο και δολοφονικά γλυκιά ταινία.
Με τη μοναδική μουσική του Μάνου Χατζηδάκι.
Μια εκρηκτική σπουδή στις εγγενείς αντιφάσεις της ανθρώπινης φύσης και τη σχέση της σεξουαλικής απελευθέρωσης και της επανάστασης.
Υπόθεση ταινίας
Οι ιστορίες δύο γυναικών. Στην πρώτη, η Καναδή Μις Κόσμος 1984, με γεννητικά όργανα που ακτινοβολούν, κερδίζει στον διαγωνισμό «Η πιο παρθένα». Το έπαθλο είναι ένας σύζυγος, μεγιστάνας της γαλακτοβιομηχανίας. Στη δεύτερη, η Άννα Πλανέτα οδηγεί ένα καράβι γεμάτο ζαχαρωτά και τον Καρλ Μαρξ –αντί για γοργόνα– στην πλώρη, στα κανάλια του Άμστερνταμ.
Σκηνοθεσία/ Σενάριο: Dušan Makavejev (Ντούσαν Μακαβέγιεφ)
Διεύθυνση φωτογραφίας: Pierre Lhomme
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ηθοποιοί: Carole Laure, John Vernon, Pierre Clémenti, Anna Prucnal, Sami Frey, Jane Mallet, Marpessa Dawn, Otto Muehl, Roy Callender
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία, Καναδάς, Δυτική Γερμανία
Έτος Παραγωγής: 1974
Διάρκεια: 98΄
Δείτε το τρέιλερ:
