Αποτελεί ομολογουμένως μοναδική περίπτωση. Η παντοτινή ομορφιά της, που έκανε όλο τον κόσμο να παραμιλάει και δημιούργησε το σύμβολο της αιώνιας γοητείας, «συναγωνίζεται» του τεράστιου ταλέντου της. Είναι φυσικά η Σοφία Λόρεν, που αύριο κλείνει τα 86 της χρόνια και μπαίνει στα 87 και εκτός από την Ιταλία και την αγαπημένη της πατρίδα Νάπολη, γιορτάζει ο κινηματογράφος, οι αθεράπευτα εραστές του ωραίου. Αυτού του προσώπου, σμιλευμένου από μέγιστο γλύπτη, με τα πράσινα μάτια της να κλείνουν μέσα τους όλη τη Μεσόγειο και που μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτά των άγριων αιλουροειδών, τα σαρκώδη χείλη, τις άψογες γωνίες του προσώπου, τις εξαίσιες αναλογίες και βεβαίως τις αδάμαστες καμπύλες της. Και μαζί αυτές οι μικρές ατέλειες, που ανύψωναν ακόμη περισσότερο τη γοητεία της, σαν τις τελευταίες πινελιές του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Στα δύσκολα από παιδί
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934 στην κλινική Βασίλισσα Μαργαρίτα της Ρώμης, ο Θεός κάνει ένα από τα θαύματά του, αποδεικνύοντας ότι εκτός από παντογνώστης είναι και μερακλής. Γεννιέται η Σοφία Βιλάνι Σικολόνε. Μητέρα της είναι η Ναπολιτάνα Ρομίλντα Βιλάνι και πατέρας της ο αγνώμονας για το Θείο δώρο, Ρικάρντο Σικολόνε, ο οποίος τους εγκατέλειψε, ενώ είχαν αποκτήσει και μια δεύτερη κόρη, τη Μαρία. Η μητέρα της τα μάζεψε και γύρισε στην πατρίδα της στο Ποτσουόλι, μία πανέμορφη παραλιακή περιοχή της Νάπολης, μέσα στο χαμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα παιδικά της και εφηβικά χρόνια θα είναι δύσκολα και φτωχικά και η Σοφία θα είναι πάντα περήφανη για αυτά. Θα ανταπεξέλθει με τη βοήθεια των συγχωριανών της και κυρίως της συνονόματης γιαγιάς της. Μάλιστα, μια βόμβα των συμμαχικών δυνάμεων, θα πλήξει το λιμάνι στο Ποτσουόλι, τραυματίζοντας στο σαγόνι τη Σοφία. Οι αντιξοότητες της εποχής θα την αναγκάσουν να κάνει διάφορες δουλειές, μέχρι και τη λαντζέρισσα, ενώ όπως ήταν λογικό θα κοιτάξει να εκμεταλλευθεί την άγουρη ακόμη ομορφιά της. Έτσι στα 14 της θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό ομορφιάς για Μις Ιταλία, που μπορεί να έχασε την πρωτιά, αλλά τράβηξε την προσοχή ενός έμπειρου ματιού που ήταν ανάμεσα στους κριτές, του κινηματογραφικού μεγαλοπαραγωγού, Κάρλο Πόντι.
Πολιορκία…
Ξεκινά μαθήματα υποκριτικής και αρχίζει να παίζει σε κάποιες ταινίες ως κομπάρσος. Για τη Σοφία τίποτα δεν ήταν εύκολο. Το 1953 ο Καρλο Πόντι θα τη συμβουλέψει να αλλάξει το όνομά της στο εύηχο -ειδικά για τους Αμερικανούς- Λόρεν. Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος που τράβηξε την προσοχή, για πρώτη φορά, ήταν το 1953 στο φιλμ «Aida», ενώ τον επόμενο χρόνο με την «Ερωτική Πολιορκία» του Ντε Σίκα και δίπλα στον ανυπέρβλητο κωμικό Τοτό, ανατέλλει το αστέρι της.
Η φλόγα με τον Πόντι
Η γνωριμία της με τον Πόντι εξελίχθηκε σε ερωτική φλόγα που παραλίγο να τους κάψει. Κι αυτό γιατί το 1957 ο Πόντι θα βάλει τους δικηγόρους του να του βγάλουν διαζύγιο στο Μεξικό από την τότε σύζυγό του Τζουλιάνα κι ένα πιστοποιητικό γάμου με τη Σοφία, ενώ εκείνη την εποχή στην Ιταλία το διαζύγιο δεν αναγνωριζόταν. Έτσι η περιπέτειά τους εξελίχθηκε σε θρίλερ. Με μία ντρίπλα του Πόντι (να μετακομίσει στο Παρίσι, όπου επιτρέπονταν τα διαζύγια) κατάφερε να απελευθερωθεί από τα δεσμά του πρώτου του γάμου. Όχι εύκολα όμως. Έπειτα από 8 χρόνια και μετά από τεράστιες ταλαιπωρίες, σκανδαλώδεις τίτλους, κραυγές και ψιθύρους, ακόμη και νομικές επιπτώσεις με την κατηγορία της διγαμίας, θα έρθει το πολυπόθητο διαζύγιο και το 1966 θα παντρευτούν σε ένα προάστιο του Παρισιού, ενώ θα αποκτήσουν και δύο γιους.
Το Όσκαρ
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 το όνομα της Σοφίας Λόρεν γίνεται ότι πιο καυτό υπάρχει στο παγκόσμιο σινεμά. Βρίσκεται παντού. Στο Χόλιγουντ, στην Ιταλία, στη Γαλλία. Όλοι θέλουν να την έχουν πρωταγωνίστρια, όλοι οι σταρ θέλουν να παίξουν μαζί της. Όμως η καταξίωση θα έρθει το 1960 με το συγκλονιστικό δράμα «Η Ατιμασμένη» του Βιτόριο ντε Σίκα, με το οποίο η Σοφία θα κερδίσει το Όσκαρ ‘Α Γυναικείου Ρόλου, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά σε μη αγγλόφωνη ταινία.
Από Ναπολιτάνα μάνα έως πριγκίπισσα
Η Σοφία Λόρεν στην πολύχρονη διαδρομή της έπαιξε τα πάντα. Από την πριγκίπισσα, την πόρνη, την αγία, μέχρι τη Ναπολιτάνα με οχτώ παιδιά, την κουρασμένη μεσόκοπη και την παραδουλεύτρα. Αλλά πάντα κρατώντας την απαράμιλλη γοητεία της, την πλανεύτρα ματιά της, προκαλώντας τον πόθο σε εκατομμύρια ανθρώπους. Ποιος μπορεί κανείς να ξεχάσει την έλξη που προκαλεί στον ομοφυλόφιλο καθηγητή (Μαρτσέλο Μαστρογιάνι) στο θαυμάσιο αντιφασιστικό δράμα του Ετόρε Σκόλα «Μια ξεχωριστή Μέρα», στην οποία υποδύεται μία μεσήλικη κουρασμένη γυναίκα ενός φασίστα; Ποιος μπορεί να μην τρελάθηκε με την ερμηνεία της και τη θεϊκή της εμφάνιση στη δραματική κωμωδία «Χθες, Σήμερα, Αύριο» που υποδύεται τρεις χαρακτήρες, εκείνους της πολύτεκνης Ναπολιτάνας, της πλούσιας Μιλανέζας που αναζητεί ερωτικές συγκινήσεις και της καλόκαρδης Ρωμαίας πόρνης, που μεταμορφώνει ένα παπαδοπαίδι σε εραστή;
Για πάντα Σοφία
Έπαιξε και σε δεκάδες ταινίες στο Χόλιγουντ, δίπλα σε σχεδόν όλους τους μεγάλους σταρ της εποχής της (Γκρέκορι Πεκ, Κάρι Γκραντ, Πίτερ Σέλερς, Κλαρκ Γκέιμπλ, Τζον Γουέιν, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Μάρλον Μπράντο κ.ά.) αλλά οι καλύτερες ταινίες της ήταν οι ιταλικές, κυρίως δίπλα στον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και σε σκηνοθεσία Βιτόριο ντε Σίκα που ανέδειξε το έμφυτο ταλέντο της. Ο λόγος που η επιτυχία της στο Χόλιγουντ δεν ήταν ανάλογη των ταινιών στην Ιταλία, παρότι η ίδια ήταν τις περισσότερες φορές εξαιρετική, οφείλεται αφενός στον αμερικάνικο πουριτανισμό και αφετέρου στην κακή συνήθεια και συνταγή αποτυχίας, «μαζί μας έχουμε και τη Σοφία Λόρεν»….
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
