Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ
Κάθε επεισόδιο του «Painkiller» του Netflix, ενός δράματος έξι επεισοδίων που εξετάζει τη συνενοχή της οικογένειας Σάκλερ στη δημιουργία και ανάπτυξη της επιδημίας οπιοειδών, ξεκινά με έναν αδικοχαμένο γονέα κάποιου νεαρού ατόμου που έκανε υπερβολική δόση με το παυσίπονο OxyContin, της Purdue Pharma.
Οι γονείς παρέχουν την τυπική αποποίηση ευθυνών για δράματα που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, λέγοντας ότι «ορισμένοι χαρακτήρες, ονόματα, περιστατικά, τοποθεσίες και διάλογοι είναι προϊόν μυθοπλασίας για λόγους δραματοποίησης».
Στη συνέχεια, μας υπενθυμίζουν με συγκινητικούς, πλην όμως αξιοπρεπείς όρους, ότι το νεκρό παιδί τους δεν είναι φανταστικό κατασκεύασμα.
Είναι μια γροθιά στο στομάχι, την οποία το δράμα που ακολουθεί δυσκολεύεται να εξισώσει. Είναι για αυτόν τον πόνο η ταινία «Painkiller» ένα ικανό παυσίπονο;
Η άνοδος και η πτώση της οικογένειας Σάκερ και ο ρόλος της στην προώθηση του παυσίπονου OxyContin έχει ήδη αποτελέσει θέμα μιας άλλης δραματικής μίνι σειράς, ενός ντοκιμαντέρ κι ενός κινηματογραφικού απομνημονεύματος. Ωστόσο η νέα σειρά του Netflix, «Painkiller», προσφέρει μια φανταστική αφήγηση της επικράτησης του ισχυρού οπιοειδούς OxyContin, απεικονίζοντας τους αληθινούς χαρακτήρες που εμπλέκονται στην ταχεία άνοδο και μετέπειτα πτώση του κατασκευαστή της Purdue Pharma, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του διαβόητου δημάρχου της Αμερικής, του Ρούντι Τζουλιάνι.
Ενώ ορισμένες πτυχές της δραματικής σειράς έχουν ωραιοποιηθεί ή αλλοιωθεί για λόγους δραματοποίησης, η νομική ανάμειξη του Τζουλιάνι στο έπος της οικογένειας Σάκλερ έχει τις ρίζες της στην πραγματικότητα.
Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης βοήθησε την Purdue Pharma να συνεχίσει να πουλάει το OxyContin ακόμα και όταν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς προσπάθησαν να αποδείξουν ότι ο κατασκευαστής φαρμάκων παραπλάνησε το κοινό, υποστηρίζοντας ότι το OxyContin ήταν λιγότερο εθιστικό από άλλα φάρμακα στην αγορά.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν πεθάνει από υπερβολική δόση από τότε που ξεκίνησε η κρίση των οπιοειδών τη δεκαετία του 1990, και σε μεγάλο βαθμό, ένα μεγάλο ρόλο έπαιξε το OxyContin.
Το 2002, ο κατασκευαστής φαρμάκων, Purdue Pharma προσέλαβε τον Τζουλιάνι και την εταιρεία συμβούλων του, την Giuliani Partners, για να βοηθήσουν στη δίωξη της σχετικά με την OxyContin. Μεταξύ των αποστολών του Τζουλιάνι ήταν να πείσει τους δημόσιους αξιωματούχους ότι μπορούσαν να εμπιστευτούν την Purdue επειδή μπορούσαν να εμπιστευτούν τον ίδιο, ανέφεραν οι New York Times το 2007.
Ο πάλαι ποτέ αγαπητός δήμαρχος Τζουλιάνι, που είδε τη Νέα Υόρκη μέσα από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, ανέλαβε να πείσει τους αξιωματούχους ότι η Purdue ήταν μια αξιόπιστη εταιρεία, σύμφωνα με την εφημερίδα.
Ο Τζουλιάνι αναδεικνύεται ως ένας βασικός χαρακτήρας στο «Painkiller», καθώς η φανταστική δικηγόρος Έντι Φλάουερς, την οποία υποδύεται η ηθοποιός Ούζο Αντούμπα, εργάζεται για λογαριασμό του γραφείου του εισαγγελέα των ΗΠΑ για να ασκήσει αγωγή κατά της Purdue Pharma.
Παρά τις καλύτερες προσπάθειες των εισαγγελέων, το γραφείο καταλήγει τελικά σε συμφωνία με την Purdue, η οποία παραδέχεται την ενοχή της για τις κατηγορίες για δόλιο μάρκετινγκ και εσφαλμένη επωνυμία της OxyContin.
Μέρος του λόγου που η εταιρεία μπόρεσε να καταλήξει σε αυτή τη συμφωνία ήταν χάρη στις προσπάθειες του Τζουλιάνι ως δικηγόρου της Purdue.
Ο δημοσιογράφος Πάτρικ Ράντεν Κιφ, ο οποίος έγραψε ένα άρθρο στο New Yorker πάνω στο οποίο η εκπομπή του Netflix βασίζεται σε μεγάλο βαθμό, ανέφερε ότι ο Τζουλιάνι αρχικά προσπάθησε να «σκοτώσει την υπόθεση».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής, ο Τζουλιάνι βοήθησε τελικά να εξασφαλιστεί μια συμφωνία με την εισαγγελική αρχή για τη δίωξη του OxyContin γλυτώνοντας τα ανώτερα στελέχη της εταιρείας που είχαν δηλώσει ένοχοι από την φυλάκιση. Αυτά τα άτομα πλήρωσαν συλλογικά πρόστιμα 34,5 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ στην Purdue επιβλήθηκε πρόστιμο 640 εκατομμυρίων δολαρίων.
Καταφέρνοντας να διωχθεί η μητρική εταιρεία Purdue Frederick, αντί της Purdue Pharma, ο Τζουλιάνι και η ομάδα του μπόρεσαν επίσης να αποτρέψουν την απαγόρευση της Purdue Pharma να συνεχίσει να συνεργάζεται με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία διαχειρίζεται προγράμματα δημόσιας υγείας όπως το Medicaid, το Medicare και το σύστημα υγείας της Διοίκησης Βετεράνων, σύμφωνα με την Guardian. Αυτό επέτρεψε στην Purdue να εξακολουθήσει να πουλάει το OxyContin χωρίς περιορισμούς, παρά την ομολογία ενοχής!
Ένας εκπρόσωπος του 79χρονου πλέον Τζουλιάνι υπερασπίστηκε το έργο του πρώην δημάρχου με την Purdue Pharma.
«Δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ Netflix όλη τη νύχτα, αλλά έχω μια κρυφή υποψία ότι το Χόλιγουντ είναι λιγότερο ευνοϊκό προς τον δήμαρχο σε αυτήν την εκπομπή», είπε ο Τεντ Γκούντμαν, σύμβουλος του δημάρχου Τζουλιάνι. «Θα υπενθυμίσω απλώς στους ανθρώπους ότι έχουμε φτάσει σε ένα επικίνδυνο σημείο στην Αμερική εάν επιτιθέμεθα στους δικηγόρους που υποστηρίζουν έναν πυλώνα της αμερικανικής νομολογίας – την αντίληψη ότι κάθε Αμερικανός έχει δικαίωμα στη συμβουλή».
Σε δήλωση που εστάλη μέσω email στο Insider σχετικά με το «Painkiller», ένας εκπρόσωπος της Purdue Pharma είπε:
«Έχουμε τη μεγαλύτερη συμπάθεια και σεβασμό για όσους έχουν υποφέρει ως αποτέλεσμα της κρίσης των οπιοειδών και επί του παρόντος επικεντρωνόμαστε στην ολοκλήρωση της χρεοκοπίας μας, ώστε να μπορέσουν να εισρεύσουν επειγόντως απαραίτητα κεφάλαια για την αντιμετώπιση της κρίσης. Σύμφωνα με τον διακανονισμό μας, η Purdue Pharma θα έπαυε να υπάρχει και η Knoa Pharma, θα αναδυόταν μια νεοσύστατη εταιρεία με αποστολή κοινής γνώμης. Ο διακανονισμός θα αποφέρει αξία άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη μείωση της κρίσης των οπιοειδών, την υπερβολική δόση φαρμάκων και την αποζημίωση των θυμάτων».
Προσέλαβε η Purdue πρώην κυβερνητικά στελέχη για να τα εξουδετερώσει;
Σύμφωνα με τη σειρά, ο δρόμος του OxyContin προς την έγκριση του FDA ήταν πολύ πιο δύσκολος από αυτόν των περισσότερων φαρμάκων. Κι αυτό γιατί, ενώ αρκετοί επιθεωρητές του FDA απλώς έπαιρναν μια αίτηση και αποδέχονταν τα λεγόμενα της εταιρείας για τις δοκιμές ασφαλείας αντί να τα εξετάσουν ανεξάρτητοι ειδικοί, η Purdue είχε την ατυχία να ανατεθεί στον Δρ. Κέρτις Ράιτ, έναν επιθεωρητή της FDA που πήρε πραγματικά τη δουλειά του στα σοβαρά.
Καθώς οι αιτήσεις απορρίπτονται, μέχρι το 1987, τα μέλη της οικογενείας Σάκλερ του υπενθυμίζουν ότι εάν η OxyContin δεν εγκριθεί έγκαιρα, η εταιρεία θα καταρρεύσει επειδή δεν υπάρχει τίποτα άλλο στα σκαριά.
Ο Ράιτ επισημαίνει πόσο επικίνδυνη είναι η ηρωίνη σε μορφή χαπιού. Ωστόσο οι Σάκλερ προσπαθούν να εξαγοράσουν τον Ράιτ με δώρα, όπως έναν νέο προσωπικό υπολογιστή με προσάρτημα κάμερας, και τονώνουν τον εγωισμό του δημοσιεύοντας από κοινού μια επιστημονική εργασία, αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά τα κόλπα δεν πιάνει.
Στη συνέχεια όμως ο Ράιτ συναντιέται με την ομάδα της φαρμακευτικής σε ένα συνέδριο ξενοδοχείου για τρεις ημέρες και τότε, ως εκ θαύματος, εμφανίζεται έτοιμος να εγκρίνει τη χρήση του OxyContin για ασθενείς με χρόνιο έως μέτριο πόνο. Τι συνέβη σε αυτό το ξενοδοχείο κεκλεισμένων των θυρών, ουδείς ξέρει.
Αυτό δεν είναι μυθοπλασία. Είναι αλήθεια. Ο Ράιτ εντάχθηκε στην Purdue δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από το FDA, με ένα πακέτο αποζημίωσης για το πρώτο έτος ύψους 400.000 δολάρια, σύμφωνα με το Empire of Pain.
Ομοίως, ο εισαγγελέας των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Μέιν Τζέι ΜακΚλόσκι εμφανίζεται στην τηλεόραση τον Φεβρουάριο του 2000, ανακοινώνοντας ότι έχει στείλει μια επιστολή σε όλους τους ιατρούς του Μέιν προειδοποιώντας τους για την αυξανόμενη κατάχρηση του OxyContin και άλλων συνταγογραφούμενων φαρμάκων με βάση τα οπιούχα και τα προβλήματα που προκαλούν. Στη συνέχεια, ο ΜακΚλόσκι αποσύρθηκε από τη δουλειά του στο Υπουργείο Δικαιοσύνης το 2001, και βρέθηκε αμειβόμενος σύμβουλος στην Purdue μέχρι το 2004.
Και αυτό το στοιχείο της σειράς είναι αλήθεια, και στην πραγματικότητα ο ΜακΚλόσκι κατέθεσε για την υπεράσπιση στη δίκη των Σάκλερ, το 2007.
Όπως και να έχει, αν “γκουγκλάρει” κανείς σήμερα τη λέξη Painkiller θα δει πόση σκόνη σήκωσε η νέα σειρά του Netflix. Τα ερωτήματα ωστόσο που τίθενται είναι, η σκόνη είναι μόνο στα μάτια του κοινού, και πόσο «παυσίπονο» μπορεί να είναι μια τέτοια ταινία για τις οικογένειες των θυμάτων;
