Για πρώτη φορά εφέτος, οι ταινίες που απέσπασαν βραβεία Όσκαρ θα πρωτοπροβληθούν σε θερινούς κινηματογράφους, οι οποίοι επαναλειτουργούν στις 21 Μαΐου. «Λόγω των συνθηκών για πρώτη φορά στην ιστορία, οι οσκαρικές ταινίες θα κάνουν πρεμιέρα στην Ελλάδα καλοκαίρι», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χρήστος Λιόδης, πρόεδρος της Κινηματογραφικής Ένωσης Βορείου Ελλάδας. Μία από τις ταινίες που αναμένεται να έχει πολλή κίνηση είναι το «The father» του Φλοριάν Ζελέρ με τον Άντονι Χόπκινς, αλλά και η νέα ταινία του Γούντι Άλεν «Το Φεστιβάλ του Ρίφκιν».
Σύμφωνα με τον κ. Λιόδη «υπάρχει αισιοδοξία για το εφετινό καλοκαίρι. Νομίζουμε, βλέποντας και το πώς κινείται η εστίαση, ότι αποκλείεται να είναι στα επίπεδα μέχρι το 2019, αλλά θα πάει καλύτερα από το περυσινό». Εξάλλου, τα θερινά σινεμά είναι ένα μεγάλο κινηματογραφικό ατού της χώρα μας. Μέχρι το 2019, η κίνηση σε αυτά πήγαινε πάρα πολύ καλά, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, «καλύτερα και από τους χειμερινούς κινηματογράφους», σημειώνει ο πρόεδρος της Κινηματογραφικής Ένωσης Βορείου Ελλάδας.
Αν και το μοτίβο των ταινιών που προβάλλονται σε επανάληψη στα θερινά σινεμά ξεκίνησε δεκαετίες πριν, τα τελευταία χρόνια είναι όλο και περισσότερες οι ταινίες που προβάλλονται σε πρώτη προβολή. Κυρίως ταινίες ευρωπαϊκού κινηματογράφου ή ανεξάρτητου αμερικάνικου που ταιριάζουν στο κοινό που πηγαίνει θερινό σινεμά. Κωμωδίες, ρομαντικές και λατινόφωνες αστυνομικές περιπέτειες που είναι της μόδας τα τελευταία χρόνια.
Ο θεσμός των θερινών κινηματογράφων δεν είναι σε καμία άλλη χώρα τόσο εκτεταμένος όσο στην Ελλάδα και αυτό μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Λιόδη, «αναγνωρίζεται και από το ξένο κύκλωμα ταινιών, από τις εταιρείες παραγωγής που μας πουλάνε δικαιώματα ταινιών. Όλοι γνωρίζουν ότι περισσότερη κίνηση το καλοκαίρι γίνεται στα θερινά και μάλιστα υπάρχουν παραγωγοί ευρωπαϊκών ταινιών, οι οποίοι επιδιώκουν να πουλήσουν τις ταινίες τους στην Ελλάδα για να προβληθούν το καλοκαίρι, καθώς πιστεύουν ότι θα έχουν περισσότερη επιτυχία από ότι αν παιχτούν στους χειμερινούς».
Αν και πέρυσι, λόγω πανδημίας, δεν υπήρξαν πολλές ταινίες ούτε σε αριθμό, ούτε και σε ποιότητα, φέτος το πρόγραμμα είναι πολύ δυνατό, όχι μόνο με ταινίες που απέσπασαν τα χρυσά αγαλματίδια, αλλά συνολικά με 160-170 ταινίες.
Θα υπάρξει δεύτερη προβολή;
Παραδοσιακά τα θερινά σινεμά έχουν δύο προβολές. Στις 9 και στις 11 το βράδυ. Εφέτος, λόγω απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά τις 12:30, η δεύτερη προβολή για όσο ισχύει το μέτρο, σχεδόν αποκλείεται. Αν και η πληρότητα του 75% που επιτρέπεται σύμφωνα με τον κ. Λιόδη είναι «ικανοποιητική», όσο υπάρχει η απαγόρευση το βράδυ, υπάρχει πρόβλημα με τη δεύτερη προβολή.
«Πιο νωρίς δεν μπορούμε να κάνουμε προβολή, γιατί έχει φως και μετά δεν προλαβαίνουμε, για αυτό και οι περισσότεροι θερινοί κινηματογράφοι θα αρχίσουν με μία προβολή», σημειώνει ο κ. Λιόδης, τονίζοντας ότι η λειτουργία των σινεμά δεν είναι βιώσιμη με μία προβολή. Ωστόσο, στους κανονισμούς, λόγω covid, λειτουργίας των θερινών σινεμά, προβλέπεται η δεύτερη προβολή και μάλιστα προβλέπει ένα σημαντικό -υποχρεωτικό-χρονικό διάστημα ανάμεσα στις δύο προβολές ώστε να φεύγουν με ασφάλεια οι προηγούμενοι θεατές και να απολυμανθούν οι χώροι πριν μπουν οι επόμενοι.
«Προφανώς έχει προβλεφθεί η δεύτερη προβολή γιατί κάποια στιγμή -σε αυτό ελπίζουμε- είτε θα αρθεί εντελώς η απαγόρευση κυκλοφορίας, είτε θα πάει πιο αργά», εξηγεί ο πρόεδρος της Κινηματογραφικής Ένωσης Βορείου Ελλάδας, προσθέτοντας ότι η ακύρωση της δεύτερης προβολής θα περιορίσει το νεανικό κοινό που την προτιμά.
Το κοινό όμως που προτιμά παραδοσιακά το θερινό σινεμά, είναι άνθρωποι άνω των 50 ετών και για αυτό το λόγο, σύμφωνα με τον κ. Λιόδη πέρυσι -πρώτος χρόνος περιοριστικών μέτρων- παρατηρήθηκε πτώση στην κίνηση των θερινών κατά 50%. «Αυτές οι ηλικιακές ομάδες φοβήθηκαν να βγουν και να πάνε σινεμά, παρόλο που όλοι οι θερινοί τήρησαν τους υγειονομικούς κανόνες που είχαν επιβληθεί και δεν παρατηρήθηκε κανένα κρούσμα εξάπλωσης του κορωνοϊού από επίσκεψη σε σινεμά, κάτι που αναγνώρισε και το Υπουργείο Πολιτισμού», εξηγεί.
Η Θεσσαλονίκη «αντέχει» κι άλλα θερινά
Αξιοσημείωτη είναι η αντοχή και η διατήρηση των θερινών σινεμά στη Θεσσαλονίκη. Ο κ. Λιόδης μάλιστα επισημαίνει ότι υπάρχει χώρος και για δυο κινηματογράφους ακόμη, αλλά δεν υπάρχουν οικόπεδα. «Στην Αθήνα. την τελευταία πενταετία έχουν “αναστηθεί” αρκετοί θερινοί κινηματογράφοι που είχαν κλείσει για χρόνια». Στην Αθήνα, επίσης, είναι και αρκετά τα θερινά που λειτουργούν σε ταράτσες (μέχρι και θέατρα λειτουργούν σε τέτοιους χώρους), κάτι που δεν έχει γίνει στη Θεσσαλονίκη, με εξαίρεση τις προβολές μερικών ταινιών στην ταράτσα του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης σε συνεργασία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Έτσι, αν και η Θεσσαλονίκη στις αρχές του 20ού αιώνα πρωτοπόρησε «με δύο πλωτά σινεμά, το “Τζερούσαλιμ” και το “Κουρσάλ”», σύμφωνα με τον κ. Λιόδη, σήμερα, όχι μόνο δεν υπάρχουν αντίστοιχα, αλλά και στις ταράτσες έχει επικρατήσει η νυχτερινή διασκέδαση με τη λειτουργία μπαρ.
Στη Θεσσαλονίκη, ακόμη και η πρωτοπορία του πλωτού σινεμά δεν έτυχε της προσοχής που ίσως της άξιζε. «Η εμφάνιση του “Κουρσάλ” το 1925, δεν εντυπωσίασε κανέναν γιατί ήταν απλά ένας νεωτερισμός ανάμεσα σε πολλούς άλλους… Από μια μικρή διαφήμιση που εμφανίστηκε στις εφημερίδες μαθαίνουμε ότι ο πλωτός κινηματογράφος εκτός από ταινίες πρόσφερε και φαγητό και το μενού του περιλάμβανε φρέσκα ψάρια αλλά και κρύα πιάτα συνοδευόμενα από παγωμένη μπίρα και άλλα ποτά και αναψυκτικά. Ομολογουμένως εξαιρετική απόλαυση στα νερά του Θερμαϊκού», γράφει ο Νίκος Θεοδοσίου στη σελίδα του https://theodosiou.wordpress.com/2012/08/13/koyrsal-avgi/, ενώ ο δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Αλέξης Δερμεντζόγλου, ο οποίος οποίος μόλις κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο με τίτλο «Στάχτες και διαμάντια», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μία ακόμη καινοτομία της Θεσσαλονίκης, την εκμετάλλευση για τη δημιουργία θερινών κινηματογράφων πολλών νεοκλασικών κτηρίων στην οδό Βας. Όλγας, κατά το μεσοπόλεμο.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
