Tην περίοδο όπου στη Ρώμη κυριαρχούσε ο Διοκλητιανός, ένας εκ των σημαντικότερων διωκτών των Χριστιανών (284-305 μ.Χ.), δύο πρόσωπα, η Αγλαΐα και ο Βονιφάτιος, έρχονται να προστεθούν στις χιλιάδες των ανθρώπων οι οποίοι αφιερώθηκαν, αγνοώντας τις συνέπειες, στη νέα θρησκεία και στη μάχη κατά της ειδωλολατρίας. Η Αγλαΐα ήταν αριστοκράτισσα, συγκλητική, κόρη του Ακακίου, ανθυπάτου της Ρώμης, πλούσια, ευγενής κυρία.
Ζευγάρι στη ζωή και στη χριστιανική πίστη. Η μνήμη τους τιμάται από την Εκκλησία στις 19 Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν η Αγλαΐα και ο Βονιφάτιος.
Η Αγλαΐα (ή Αγλαΐδα) ήταν πλούσια Ρωμαία, που έζησε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα. Ήταν γνωστή για τη σπάταλη και έκλυτη ζωή της. Ήταν ερωμένη του διαχειριστή της περιουσίας της Βονιφάτιου, ο οποίος βρήκε μαρτυρικό θάνατο στην Ανατολή, επειδή ήταν χριστιανός.
Συγκλονισμένη από τον θάνατο του αγαπημένου της, έφερε κι έθαψε το σώμα του στη Ρώμη. Έπειτα έχτισε αναχωρητήριο, όπου και πέρασε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής της με προσευχές και σκληρές δοκιμασίες μετάνοιας.
Μετά το θάνατό της την έθαψαν δίπλα στο Βονιφάτιο. Αργότερα, η Εκκλησία ανακήρυξε τον Βονιφάτιο άγιο και την Αγλαΐα οσία.
Απολυτίκιο
Μαρτύρων την εύκλειαν ιχνηλατήσας θερμώς, Χριστὸν ωμολόγησας επί απίστων στερρώς, σοφέ Βονιφάτιε· όθεν καθάπερ πλούτον αδαπάνητον, μάρτυς, δέδωκάς σου το σώμα τη σεμνή Αγλαΐα· εξ ού τω κόσμω πηγάζει ρώσις και έλεος.
