Η πρεσβύτερη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Νύσσης, η οποία αγιοποιήθηκε από τη Χριστιανική Εκκλησία για τον ενάρετο βίο της. Η μνήμη της τιμάται στις 19 Ιουλίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες φέρουν το όνομα Μακρίνα.
Η Μακρίνα γεννήθηκε περί το 327 στην Καισάρεια της Καππαδοκίας (σημερινό Καϊσερί Τουρκίας) και ήταν κόρη Βασιλείου του Γέροντος και της Εμμέλειας, τους οποίους η Εκκλησία ανακήρυξε Αγίους. Σε ηλικία 12 ετών, η άκρως ευειδής Μακρίνα αρραβωνιάστηκε ένα σώφρονα, πλούσιο και ελεήμονα άνδρα, ο οποίος πέθανε προτού τελεστεί ο γάμος τους.
Έκτοτε δεν θέλησε να συνάψει νέα σχέση και αφοσιώθηκε στην ανατροφή των μικρότερων τέκνων της οικογενείας της, επί των οποίων άσκησε βαθύτατη επίδραση, ιδίως επί του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου του Νύσσης.
Μετά την ενηλικίωσή τους, η Μακρίνα εγκαταστάθηκε στον Πόντο, παρά τον ποταμό Ίρη, όπου δημιούργησε ένα κοινόβιο («Φροντιστήριον») μαζί με τη μητέρα της και τις πρώην υπηρέτριές της και επιδόθηκε στη μελέτη της Γραφής και της θεολογικής γραμματείας, με αποτέλεσμα να αποκτήσει σπουδαία θεολογική μόρφωση.
Η Μακρίνα παρέδωσε το πνεύμα της το 379, αφού ψέλλισε μία μακρά προσευχή προς τον Κύριον. Πληροφορίες για τη ζωή της Οσίας Μακρίνας μας δίνει ο αδελφός της Γρηγόριος ο Νύσσης στα έργα του «Βίος» και «Λόγος περί ψυχής και αναστάσεως».
Απολυτίκιο
Σοφίας έρωτι, τον νουν πτερώσασα, κόσμου ευπάθειαν, έμφρονως έλιπες, και ενδιαίτημα τερπνόν εγένου θείας αγάπης· συ γαρ δι’ ασκήσεως, καη ηθών τελειότητας, νύμφη εχρημάτισας, του Σωτήρος περίδοξος· ω πρέσβευε υπέρ των βοώντων χαίροις Μακρίνα θεοφόρε.
Πηγή: sansimera.gr