Σπυριδωνία Κρανιώτη
Ο ταλαντούχος ηθοποιός Πάνος Μαλικούρτης πρωταγωνιστεί για δεύτερη χρονιά στην επιτυχημένη παράσταση «Την Κυριακή έχουμε γάμο», η οποία κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
Ο αξιόλογος καλλιτέχνης, τον οποίο το ευρύ κοινό γνώρισε μέσα από τη σειρά «Θα γίνει της Πολυκατοικίας» έχει ήδη μια πλούσια παρουσία στον θεατρικό χώρο με αρκετές και αξιόλογες παραστάσεις. Το βασικό χαρακτηριστικό του και η μεγαλύτερη ώθησή του για δημιουργία είναι η αγάπη του για το θέατρο.
«Έχοντας ζήσει και βρεθεί σε διάφορες σκηνές, μεγαλύτερες και μικρότερες, μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή κάνω επιτέλους αυτό που αγαπώ, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπώ…Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε δύο ζωές: καριέρα στην τηλεόραση, καριέρα στο θέατρο, θα διάλεγα το θέατρο ξανά και ξανά. Στη διαδικασία αυτού βρίσκεται η δική μου ευτυχία! Και ευτυχώς έχω βρει υγιείς και αληθινούς τρόπους να λαμβάνω την επιβεβαίωση που χρειάζομαι πλέον. Αυτό δεν αποκλείει βέβαια το γεγονός να ξανακάνω τηλεόραση. Αλλά με τους δικούς μου όρους και κανόνες δίπλα σε ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω. Η εποχή των εκπτώσεων για μένα έχει τελειώσει» αναφέρει ο Πάνος Μαλικούρτης στο zougla.gr και συμπληρώνει: «Έχω πάθει όσα έπρεπε να πάθω για να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Ένας συνειδητοποιημένος στα mid-30s άντρας χωρίς απωθημένα και ενοχές! Αγαπώ την Ικαρία, τα πανηγύρια, την Αθήνα και τις βόλτες στο κέντρο της, τον Δράκουλα , τον Γκοτζίλα, τα βιβλία, κυρίως την ποίηση, τις ταινίες τρόμου, τον Stephen King, τον εθελοντισμό, τα ταξίδια, το κρόσφιτ, τους φίλους μου και την οικογένεια μου».
Ακόμη ο Πάνος Μαλικούρτης αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή.
Πού οφείλεται η επιτυχία της παράστασης «Την Κυριακή έχουμε γάμο»; Ποια είναι τα στοιχεία του έργου που έγιναν αιτία να ακολουθήσει ο κόσμος και να το αγαπήσει;
Νομίζω πως όποιος έχει διαβάσει Γιάννη Ξανθούλη καταλαβαίνει, ότι το να επιλέξεις να κάνεις θεατρική μεταφορά σε ένα από τα δικά του έργα είναι από μόνο του golden ticket! Ο τρόπος με τον οποίο κάναμε τη μεταφορά και οδήγησε στην αγάπη του κοινού, είναι ότι επιλέξαμε και εμείς με τη σειρά μας να πούμε την ιστορία με κάθε άλλο παρά βαρετό τρόπο. Φορμαλισμός, υπερβολή και κάθε λογής δημιουργικό εύρημα για να ταιριάξει σωστά στην ξανθουλική γραφή και ιστορία.
Πώς ήρθατε σε επαφή με τη θεατρική ομάδα «Αυτή και Αυτοί» και τη συγκεκριμένη παράσταση;
Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό του Νοέμβρη, όταν μπήκα σε μια σχολή χορού στην οποία γινόταν η ακρόαση της ομάδας! Έψαχναν ηθοποιούς για να μεγαλώσουν το καστ. Και ήρθαν αντιμέτωποι με έναν περίεργο και εκκεντρικό άνθρωπο που από ιστορίες γνωρίζω ότι δεν συμπάθησαν όλοι εξαρχής. Μετά την επιλογή μου όμως θα φρόντιζα για αυτό. Έκανα και κάνω τα πάντα με σεβασμό και αγάπη για την ομάδα. Έχοντας ζήσει και βρεθεί σε διάφορες σκηνές, μεγαλύτερες και μικρότερες, μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή κάνω επιτέλους αυτό που αγαπώ, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπώ!
Μιλήστε μας για τον ρόλο σας. Τι σας δυσκόλεψε περισσότερο και τι σας συγκινεί σε αυτόν;
Απαντώντας σε αυτήν την ερώτηση θα προδώσω ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά της παράστασης, γι’ αυτό λοιπόν θα σας πω αυτό:
Στο βιβλίο υπάρχουν παρά πολλοί χαρακτήρες και η ομάδα μας αποτελείται από 6 ηθοποιούς, do the math!
Όσων αφορά τη δυσκολία και τη συγκίνηση, τίποτα δεν είναι δύσκολο όταν αγαπάς και θες κάτι παρά πολύ, όταν δίνεσαι σε αυτό και είσαι διατεθειμένος να κανείς θυσίες και να σπαταλήσεις χρόνο, να δουλέψεις σκληρά μέχρι να έρθει εις πέρας το όραμα σου! Και φτάνοντας εκεί, καθώς η ένωση του «κάτι ξένο» με το «κάτι δικό σου» συναντιούνται, τα δάκρυα είναι αναπόφευκτα!
Είσαστε φέτος για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Πώς είναι να επιστρέφετε εκ νέου στον ρόλο του ήρωα που υποδυόσασταν;
Το Ίδρυμα είναι ένας χώρος που αγαπώ, διότι πέρα από τον Γάμο μας, έχω παίξει εκεί 2 από της αγαπημένες μου παραστάσεις: Το Αυγό και το The Meatball του Γιώργου Λύρα. Επίσης, ως Λάτρης της Μελίνας δεν θα μπορούσα να μην θαυμάζω τα έργα του Μιχάλη Κακογιάννη! Λίγο αυτό, λίγο οι ατελείωτες ώρες πρόβας, λίγο τα γνώριμα και αγαπημένα πρόσωπα, σε κάνουν να νιώθεις λες και επιστρέφεις σε ένα οικείο περιβάλλον!
Μέσα από την τηλεοπτική σειρά «Θα γίνει της πολυκατοικίας» γίνατε γνωστός στο ευρύ κοινό. Όλο αυτό πόσο σας επηρέασε επαγγελματικά και προσωπικά;
Στην αρχή είχε πλάκα. Όλη αυτή η προβολή και ο εγωισμός μου, γίνανε οι καλύτεροι φίλοι. Όμως δεν ήταν αυτό που περίμενα και σίγουρα δεν ήταν αυτό που είχα ανάγκη! Αλλά για να το καταλάβω έπρεπε να περάσει χρόνος, να το ζήσω, να σκάσει η φούσκα στην οποία βρισκόμουν και να αναθεωρήσω τα θέλω και τα μπορώ μου! Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε δύο ζωές: καριέρα στην τηλεόραση, καριέρα στο θέατρο, θα διάλεγα το θέατρο ξανά και ξανά. Στη διαδικασία αυτού βρίσκεται η δική μου ευτυχία! Και ευτυχώς έχω βρει υγιείς και αληθινούς τρόπους να λαμβάνω την επιβεβαίωση που χρειάζομαι πλέον. Αυτό δεν αποκλείει βέβαια το γεγονός να ξανακάνω τηλεόραση. Αλλά με τους δικούς μου όρους και κανόνες δίπλα σε ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω. Η εποχή των εκπτώσεων για μένα έχει τελειώσει!
Υπάρχουν ρόλοι ή συνεργασίες που ονειρεύεστε;
Έχω υπάρξει πολύ τυχερός στην επαγγελματική ζωή μου, αν και η μέχρι τώρα πορεία μου και οι συνεργασίες που έχω κάνει δεν οφείλονται στη τύχη, αλλά στη σκληρή προσωπική δουλειά. Έχω υπάρξει δίπλα σε ανθρώπους της θεατρικής και της μουσικής σκηνής που θαύμαζα από μικρός και αυτό είναι μεγάλο δώρο: να βρίσκεσαι δηλαδή στη σκηνή ή μπροστά από μια κάμερα με εκείνους που κάποτε κοιτούσες από μια θέση ή πίσω από μια τηλεόραση και έλεγες «αυτό θέλω να γίνω». Εκείνοι ήταν το έναυσμα μου! Αν μπορούσα να ευχηθώ κάτι λοιπόν, είναι να συνεχίσω να κάνω αυτά που μέχρι τώρα κάνω και αυτά που ονειρεύομαι και έχουν μείνει ανεκπλήρωτα θα έρθουν!
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας εκτός σκηνής σε κάποιον που θα ενδιαφερόταν να σας γνωρίσει; Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Είμαι αυθόρμητος, εκκεντρικός, λάτρης της ευγένειας, της τρέλας και της καλοσύνης. Γεννημένος την όμορφη δεκαετία του 90 τότε που τα ομοφυλόφιλα αγόρια ζούσαν ακόμα ντυμένα με την ντροπή τους! Από μικρός ορκισμένος στις τέχνες. Με μια έντονη ζωή, γεμάτη έρωτες, λάθη και πάθη. Έχω πάθει όσα έπρεπε να πάθω για να γίνω αυτό που είμαι σήμερα. Ένας συνειδητοποιημένος στα mid-30s άντρας χωρίς απωθημένα και ενοχές! Αγαπώ την Ικαρία, τα πανηγύρια, την Αθήνα και τις βόλτες στο κέντρο της, τον Δράκουλα , τον Γκοτζίλα, τα βιβλία, κυρίως την ποίηση, τις ταινίες τρόμου, τον Stephen King, τον εθελοντισμό, τα ταξίδια, το κρόσφιτ, τους φίλους μου και την οικογένεια μου! Τον ελεύθερο χρόνο μου τον παρέχω σε αυτούς που αγαπώ, κάνοντας πράγματα που με κρατούν σε εγρήγορση διότι βαριέμαι εύκολα!
Τώρα αν με ρωτήσεις αύριο, η απάντηση μπορεί να είναι άλλη!
Tι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Υπάρχουν πράγματα που δεν έχω κάνει και θα ήθελα πάρα πολύ. Θα με ενδιέφερε να κάνω κινηματογράφο ή να ασχοληθώ με τη σκηνοθεσία κάποια στιγμή, αλλά δεν βιάζομαι! Επίσης σίγουρα μπορώ να με δω γερασμένο πίσω από ένα Ικαριώτικο παράθυρο, πλάι σε έναν καμβά!
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Αυτή την περίοδο πέρα από τα ιδιαίτερα μαθήματα υποκριτικής και κάποια αλλά θεατρικά εργαστήρια, κάνω μια αντικατάσταση σε μια παράσταση του Αντώνη Καλομοιράκη, «Παρασκευή και 13» στο θέατρο Νους και πρόσφατα έκανα και ένα πέρασμα στη Μουρμούρα δίπλα στην αγαπημένη μου Παρθένα Χοροζίδου και στον Βλαδίμηρο Κυριακίδη! Μαζί με όλα αυτά σημαντικό ρόλο στη ζωή μου πλέον έχει και ο εθελοντισμός!
Η παράσταση της ομάδας «Αυτή και Αυτοί» επιστρέφει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Υπόγειος Χώρος) με το έργο από το ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη, «Την Κυριακή έχουμε γάμο» σε σκηνοθεσία Αντρέα Ψύλλια.
Παίζουν: Ελένη Αληφραγκή, Σπύρος Αναστασίνης, Τερέζα Καζιτόρη, Ηρώ Κόκκινου, Πάνος Μαλικούρτης, Γεωργία Σωτηριανάκου, Τάσος Χαλάς, Αντρέας Ψύλλιας.
Πρεμιέρα Παρασκευή 20 Οκτωβρίου
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:30
Δείτε επίσης: «Την Κυριακή έχουμε γάμο» για δεύτερη χρονιά στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
