Το βιβλίο της Ελληνοαμερικανίδας Thea Halo «Ούτε το Όνομά μου» γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην Αμερική. Η συγγραφέας καταγράφει την αληθινή ιστορία της μητέρας της που, σε ηλικία 10 ετών, ξεριζώθηκε από τα ελληνικά χωριά του Πόντου, είδε ένα ένα τα μέλη της οικογένειάς της να αφανίζονται στις μαρτυρικές πορείες θανάτου στην Ανατολία, και σώθηκε ως εκ θαύματος από μια οικογένεια Αρμενίων στο Ντιγιαρμπακίρ στα νοτιο-ανατολικά της Τουρκίας. Σε ηλικία 15 ετών, δόθηκε με προξενιό σε έναν Ασσύριο-μετανάστη στην Αμερική και έφτασε στις ΗΠΑ, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Η Sano Halo ήταν ένα από τα χιλιάδες παιδιά που χάθηκαν κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής κατά τις πορείες θανάτους που οργάνωσαν οι κεμαλικοί κατά τη δεύτερη φάση της Γενοκτονίας. Η οικογένειά της, όπως και ολόκληρη η ελληνική κοινότητα του Αγίου Αντωνίου της Κερασούντας, καθώς και τα γειτονικά χωριά, εκτοπίστηκε στο εσωτερικό της Ανατολίας. Δεκάχρονο κορίτσι βρέθηκε στο Κουρδιστάν και τελικά ολομόναχο στο Χαλέπι της Συρίας, όπου την περιέθαλψε μια οικογένεια Ασσυρίων. Παντρεύτηκε έναν Ασσύριο, με τον οποίο μετανάστευσε μέσω Λιβάνου στην Αμερική το 1925.
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων παρουσίασης της ελληνικής έκδοσης η συγγραφέας και η μητέρα της Σάνο, σε ηλικία 91 ετών, ταξίδεψαν στην Ελλάδα από τη Νέα Υόρκη. H ενενηντάχρονη τότε Σάνο, έκανε την πρώτη επίσκεψή της στην χώρα της καταγωγής της. Το βιβλίο-μαρτυρία σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία στην Αμερική, αφού, για πρώτη φορά, το αμερικανικό κοινό είχε την ευκαιρία να γνωρίσει την ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού, ένα κεφάλαιο της ιστορίας άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. Η συγγραφέας και η μητέρα της έχουν παραστεί σε αναρίθμητες εκδηλώσεις στην Αμερική, ενώ ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, George Pataki, βράβευσε την ενενηντάχρονη Σάνο για το κουράγιο και το όραμά της. H Sano Halo έφυγε από τη ζωή το 2014 σε ηλικία 105 ετών.
Η έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου συνέβαλε στη δημοσιοποίηση των άγνωστων ιστορικών γεγονότων. Επιπλέον, πρώτη φορά στην Αμερική μια έκδοση, που δεν προέρχεται από τους κύκλους της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, μίλησε ανοιχτά για την πολιτική γενοκτονιών που ακολούθησαν οι τουρκικές κυβερνήσεις. Παρ’ ότι αναφέρεται κυρίως στη γενοκτονία του ποντιακού Ελληνισμού, εντούτοις έχει εκτεταμένες αναφορές για τη γενοκτονία του συνόλου των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και της Ανατολίας.
Εκδόσεις Γκοβόστη
