Το Φεστιβάλ Αθηνών & η Ελληνική Θεαμάτων συμπράττουν για την επανάληψη της παραγωγής «Οκτώ Γυναίκες» του Ρομπέρ Τομά, σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου.
Η παράσταση που ανέβηκε στα πλαίσια του Ελληνικού Φεστιβάλ τον Ιούνιο του 2007 με μεγάλη επιτυχία, επαναλαμβάνεται για είκοσι μόνο παραστάσεις στο χώρο της Πειραιώς 260.
Οκτώ γυναίκες – διαφορετικών ηλικιών και με διαφορετικούς δεσμούς συγγένειας ή όχι μεταξύ τους – κατηγορούνται, όταν ο Μαρσέλ, ο μοναδικός άνδρας της οικογένειας, βρίσκεται δολοφονημένος μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη! Ποιος είναι ο δολοφόνος; Κάποιος έξω από το σπίτι, μία από τις οκτώ γυναίκες ή μήπως και οι οκτώ μαζί; Εγκλωβισμένες σ’ ένα αστικό περιβάλλον, από το οποίο φαίνεται να μην υπάρχει έξοδος διαφυγής, αναζητούν το δράστη, για να βρεθούν – καταρχήν – αντιμέτωπες με το κουβάρι της δικής τους ζωής, μιας ζωής κτισμένης με αλλεπάλληλα μυστικά και ψέματα!
Γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και ξαναδουλεμένο μερικά χρόνια αργότερα, το πρώτο αυτό θεατρικό του Ρομπέρ Τομά, είναι είδος μικτό: με δομή που θυμίζει κινηματογράφο, είναι μια πικρή κωμωδία με στοιχεία θρίλερ, αστυνομικού, αλλά και μιούζικαλ. Το 2002 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Φρανσουά Οζόν, με οκτώ εντυπωσιακές πρωταγωνίστριες, ανάμεσά τους την Κατρίν Ντενέβ, τη Φανί Αρντάν, την Ιζαμπέλ Υπέρ, την Εμανουέλ Μπεάρ. Τώρα ο Νίκος Καραθάνος, υπογράφοντας τη δεύτερή του σκηνοθεσία, το ανεβάζει στο θέατρο με μια απροσδόκητη καινοτομία!
Επιστρατεύει οκτώ γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς– του ιδίου συμπεριλαμβανομένου – για να υποδυθούν τις Οκτώ Γυναίκες!! Έτσι εκείνος θα υποδυθεί τη στρυφνή και νευρωτική Αυγούστα που έμεινε τελικά γεροντοκόρη, γιατί στα πάρτι δεν την πλησίαζε κανείς (το ρόλο είχε η Ιζαμπέλ Υπέρ στην ταινία)! Ο Χρήστος Στέργιογλου την υπεροπτική και γοητευτική Γκάμπι, σύζυγο του θύματος (στο ρόλο ήταν η Κατρίν Ντενέβ). Την αδελφή του μακαρίτη, την πρώην στριπτιζέζ, σκληρή και μυστηριώδη Πιερέτ (η Φανί Αρντάν στην ταινία) θα παίξει ο Αιμίλιος Χειλάκης! Τη σέξι καμαριέρα Λουίζ που φαίνεται ότι ερωτοτροπούσε με το αφεντικό της (Εμανουέλ Μπεάρ) υποδύεται ο Χρήστος Λούλης. Τη φιλάργυρη και συμφεροντολόγο γιαγιά, τη Μάμυ, ο Κοσμάς Φουντούκης. Την κυρία Σανέλ, την πληθωρική γκουβερνάντα με τα μυστικά πάθη, ο Νίκος Χατζόπουλος. Τη Σουζάν, τη μία από τις δύο κόρες του μακαρίτη (που θα αποδειχθεί τελικά ότι δεν ήταν και δική του) ο Αργύρης Ξάφης. Και τη νεότερη Κατρίν, την αγαπημένη κόρη του μπαμπά και κρυφά ερωτευμένη μαζί του, ο Γιάννης Κότσιφας!
Και οι καινοτομίες δε σταματούν εδώ: η δράση μεταφέρεται στα τέλη του 18ου αρχές 19ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο χιονισμένο λόφο (αντί για ένα ζεστό αστικό σαλόνι) και οι οκτώ γυναίκες, που δεν είναι γυναίκες αλλά άνδρες που τις υποδύονται, εμφανίζονται με ένα μάλλον ουδέτερο μαύρο ρούχο, που παραπέμπει σε σχέδιο εποχής, δίχως όμως περούκες, αλλά με το πρόσωπο φυσικό, σχεδόν άβαφο, και τη φωνή όχι γυναικωτή!!
Κι αυτό είναι και το μεγάλο σκηνοθετικό και ερμηνευτικό στοίχημα: πώς οι οκτώ άνδρες θα υποδυθούν τις γυναίκες, χωρίς να τις μιμηθούν τουλάχιστον με στερεότυπο ή γκροτέσκο τρόπο.
«Δηλαδή είναι δυσκολότερο να υποδυθεί κάποιος μια γυναίκα από ένα βασιλιά;» αναρωτιέται ο σκηνοθέτης του έργου, Νίκος Καραθάνος, επισημαίνοντας τη στέρεα θεατρική δομή του έργου του Ρομπέρ Τομά, με τους οκτώ ισόποσους ρόλους. «Είναι μια κωμωδία δύσκολη, που σχεδόν υποχρεώνει τους ηθοποιούς να είναι συνεχώς ο ένας σε επαφή με τον άλλο, με το έργο. Σημασία δεν έχει αν παίζεις ή όχι τη γυναίκα, αλλά ότι παίζεις σε ένα παιχνίδι, που καθώς εξελίσσεται από μια ατάκα στην επόμενη, φράση τη φράση, αποκαλύπτει όλα τα προβλήματα και τα ελαττώματα».
Ο Νίκος Καραθάνος επέλεξε τους ηθοποιούς «όπως στήνει κάποιος μια καλή ποδοσφαιρική ομάδα» κι εκείνοι αποδέχθηκαν το στοίχημα. «Αναζητήσαμε τη βαθύτερη ψυχολογία του άνδρα για να ερμηνεύσουμε τις γυναίκες», λέει ο Χρήστος Στέργιογλου (υποδύεται τη Γκάμπι, τη γυναίκα του μακαρίτη). «Είμαστε αληθινοί, με σεβασμό αν όχι θαυμασμό για το γυναικείο φύλο, που είναι περισσότερο ελεύθερο στην έκφραση των συναισθημάτων του. Σίγουρα δεν είναι εύκολο».
«Μην ξεχνάμε ότι το έργο είναι γραμμένο από άνδρα κι όλες οι κατηγορίες που τίθενται επί τάπητος είναι λόγω της απώλειας του άνδρα– προτύπου», επισημαίνει ο Αιμίλιος Χειλάκης, που έχει το ρόλο της σκοτεινής Πιερέτ– αδελφής του θύματος. «Η μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό είναι η ολοκληρωτική μεταμόρφωση, το άλλο φύλο. Εκεί εντοπίζεται και το στοίχημα, όχι στη μίμηση του γυναικείου τερτιπιού αλλά στην ουδετερότητα του ανθρώπινου όντος».
Αυτή η ουδέτερη περιοχή ανάμεσα στα δύο φύλα φαίνεται ότι είναι ο στόχος, αλλά και ο τόπος των οκτώ ηθοποιών, των Οκτώ …Γυναικών. «Δεν παίζουμε ούτε ως άνδρες, ούτε ως γυναίκες», λέει ο Κοσμάς Φουντούκης που κρατά το ρόλο της φιλάργυρης γιαγιάς και συμφωνώντας μαζί του ο Γιάννης Κότσιφας, που ερμηνεύει την ατίθαση εγγονή Κατρίν, συμπληρώνει «σημασία έχει το θέλω του ρόλου».
Στην παράσταση παίζει ζωντανά και τριμελής μουσική ομάδα και ακούγονται τραγούδια, που όπως και στην ταινία, συνεισφέρουν το δικό τους μερίδιο στο παζλ της θεατρικής πλοκής.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση : Κοσμάς Φοντούκης
Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος
Σκηνικά – Κοστούμια : Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Κινησιολογία : Αμαλία Μπέννετ
Φωτισμοί : Λευτέρης Παυλόπουλος
Στιχουργός : Λένα Κιτσοπούλου
Μουσική: Φωτεινή Μπαξεβάνη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άρης Αρμαγανίδης
Βοηθός Φωτιστή: Νίκος Βλασόπουλος
ΔΙΑΝΟΜΗ (αλφαβητικά)
Θανάσης Ιωάννου, Νίκος Καραθάνος, Γιάννης Κότσιφας, Χρήστος Λούλης, Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Στέργιογλου, Κοσμάς Φοντούκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Χατζόπουλος.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Γιάννης Αγγελόπουλος (κρουστά), Μάριος Βαληνάκης (σαξόφωνο),
Κώστας Κωνσταντίνου (μπάσο), Κώστας Μπαλταζάνης (κιθάρα)
Οnline κρατήσεις εισιτηρίων
Ημ. Παραστάσεων: 06/11/2008 – 25/11/2008
