Ένας Ολλανδός ντετέκτιβ έργων τέχνης, γνωστότερος ανά τον κόσμο ως ο «Ιντιάνα Τζόουνς των έργων τέχνης», «χτύπησε» και πάλι και αυτήν τη φορά εντόπισε έναν πίνακα του Πικάσο αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος είχε κλαπεί από τη θαλαμηγό ενός Σαουδάραβα σεΐχη στη Γαλλική Ριβιέρα το 1999.
Ο Άρθουρ Μπραντ είπε ότι επέστρεψε το αριστούργημα του 1938 με τίτλο «Πορτρέτο της Ντόρα Μάαρ», γνωστό και ως «Γυναικείο Μπούστο» (Ντόρα Μάαρ), σε μια ασφαλιστική εταιρεία νωρίτερα αυτόν τον μήνα.
Η ανακάλυψη αυτού του σπάνιου πορτρέτου της Μάαρ, μιας από τις ερωμένες του Πικάσο με μεγάλη επιρροή πάνω του, είναι το επιστέγασμα μιας τετραετούς έρευνας σχετικά με την κλοπή στην πολυτελή θαλαμηγό Coral Island, όταν βρισκόταν αγκυροβολημένη στην Αντίμπ, στο θέρετρο αυτό της Γαλλικής Ριβιέρας.
Δύο δεκαετίες μετά την κλοπή και χωρίς καμία πληροφορία για την τύχη του έργου, η γαλλική αστυνομία έφτασε σε αδιέξοδο και το πορτρέτο, το οποίο κάποτε κοσμούσε το σπίτι του μεγάλου Ισπανού ζωγράφου -μέχρι τον θάνατό του το 1973- θεωρήθηκε ότι χάθηκε για πάντα.
Αλλά έπειτα από αναζήτηση τεσσάρων ετών, η οποία οδήγησε στον ολλανδικό υπόκοσμο, δύο μεσάζοντες εμφανίστηκαν πριν από δέκα μέρες στο σπίτι του Μπραντ στο Άμστερνταμ με το κλεμμένο έργο.
«Είχαν τον Πικάσο, που σήμερα εκτιμάται στα 25 εκατ. ευρώ, τυλιγμένο με κόλλες χαρτί μέσα σε μαύρες σακούλες σκουπιδιών», είπε ο Μπραντ στο AFP.
Αυτή ήταν μια ακόμη επιτυχία για τον Μπραντ, ο οποίος τον περασμένο χρόνο απασχόλησε τον Τύπο όταν παρέδωσε στις κυπριακές αρχές ψηφιδωτό του 6ου μ.Χ αιώνα που απεικονίζει τον Ευαγγελιστή Μάρκο και είχε αποτοιχιστεί κάποια στιγμή μετά την τουρκική εισβολή από τον ναό της Παναγίας της Κανακαριάς, στην κατεχόμενη Λυθράγκωμη της επαρχίας Αμμοχώστου.
Το 2015 εξάλλου ο Μπραντ απέκτησε διεθνή φήμη όταν επέστρεψε τα «Άλογα του Χίτλερ», δύο χάλκινα αγάλματα που αναπαριστούν άλογα σε φυσικό μέγεθος και φιλοτέχνησε ο Γιόζεφ Θόρακ κατ’ απαίτηση του ναζιστή ηγέτη. Τα αγάλματα βρίσκονταν τοποθετημένα στην είσοδο του νέου κτηρίου της καγκελαρίας της χιτλερικής Γερμανίας. Αρκετοί πίστευαν πως καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εντοπίστηκαν, τελικά, το 2015 σε μια αποθήκη, μαζί με άλλα κλεμμένα έργα τέχνης, στο Μπαντ Ντουρκχάιμ, στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου.
Η κλοπή του εν λόγω Πικάσο, ο οποίος την εποχή εκείνη είχε αξία περίπου επτά εκατομμύρια δολάρια, προκάλεσε έντονο προβληματισμό στις αστυνομικές αρχές και οδήγησε τους βαθύπλουτους στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας στις θαλαμηγούς τους. Οι αρχές έδιναν τεράστιο ποσό ως εύρετρα.
Το 2015 ο Μπραντ πληροφορήθηκε για πρώτη φορά ότι ένας «Πικάσο, ο οποίος είχε κλαπεί από ένα πλωτό μέσο», κυκλοφορούσε στην Ολλανδία παρότι «σε εκείνο το στάδιο δεν γνώριζα ποιος ακριβώς ήταν».
Όπως προέκυψε, ο πίνακας κυκλοφορούσε επί χρόνια και άλλαζε χέρια ανάμεσα σε μέλη κυκλωμάτων εμπορίου όπλων και ναρκωτικών.
Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και αδιέξοδα προτού αποκαλυφθεί ότι επρόκειτο όντως για τον Πικάσο εκείνον, ο οποίος είχε κλαπεί από τη θαλαμηγό του Σαουδάραβα δισεκατομμυριούχου σεΐχη Άμπντουλ Μόσχεν Αμπντουλμαλίκ αλ-Σιχ την περίοδο που γίνονταν εργασίες ανακαίνισης στο γιωτ, είπε ο Μπραντ.
Ο Μπραντ διέδωσε στην πιάτσα ότι αναζητεί το «Γυναικείο Μπούστο (Ντόρα Μάαρ)» και στις αρχές Μαρτίου χτύπησε φλέβα χρυσού.
«Δύο εκπρόσωποι ενός Ολλανδού επιχειρηματία επικοινώνησαν μαζί μου λέγοντας ότι ο πελάτης τους είχε τον πίνακα. Είχε άνοια. Θεωρούσε ότι ο Πικάσο ήταν προϊόν μιας νόμιμης συμφωνίας. Προέκυψε ότι η συμφωνία ήταν νόμιμη, ο τρόπος πληρωμής δεν ήταν», σχολιάζει αστειευόμενος ο Μπραντ.
Ο Μπραντ κάλεσε την ολλανδική και τη γαλλική αστυνομία –που τότε όμως είχαν κλείσει την υπόθεση– και οι οποίες είπαν ότι δεν μπορούσαν να ασκήσουν δίωξη εις βάρος του σημερινού ιδιοκτήτη.
«Μετά την αρχική κλοπή, ο πίνακας πρέπει να είχε αλλάξει χέρια τουλάχιστον δέκα φορές». «Είπα στους ενδιάμεσους ‘ή τώρα ή ποτέ’ γιατί ο πίνακας είναι πιθανόν σε πολύ κακή κατάσταση… Πρέπει να ενεργήσουμε το συντομότερο δυνατόν», είπε ο Μπραντ εξηγώντας ότι αν δεν ενεργούσαν ακαριαία το έργο πιθανόν να επέστρεφε στον υπόκοσμο.
Στη συνέχεια, μόλις πριν από μια εβδομάδα, χτύπησε το κουδούνι του Μπραντ στο λιτό διαμέρισμά του στο Άμστερνταμ και εμφανίστηκαν οι μεσάζοντες με τον πίνακα.
Όταν τον έβγαλα από τη σακούλα «τον κρέμασα στον τοίχο μου και τον άφησα όλη την νύχτα, μετατρέποντας έτσι το διαμέρισμά μου, έστω για μια ημέρα, στο διαμέρισμα με τη μεγαλύτερη αξία στο Άμστερνταμ», αστειεύτηκε ο Μπραντ.
Την επόμενη ημέρα, ένας ειδικός εκτιμητής σε έργα του Πικάσο από την Pace Gallery της Νέας Υόρκης επιβεβαίωσε τη γνησιότητα του έργου προσερχόμενος σε μια αποθήκη με αυστηρά μέτρα ασφαλείας στην ολλανδική πόλη.
Παρών ήταν και ο συνταξιούχος αστυνομικός Ντικ Έλις, ο ιδρυτής της ομάδας έργων τέχνης και αρχαιοτήτων της Σκότλαντ Γιάρντ, εκπροσωπώντας μια μη κατονομαζόμενη ασφαλιστική εταιρεία.
«Αναμφίβολα πρόκειται για έναν κλεμμένο Πικάσο», είπε στο AFP ο Έλις, ο οποίος είναι σήμερα επικεφαλής μιας επιχείρησης συμβούλων έργων τέχνης με έδρα το Λονδίνο. Ο Έλις είναι γνωστός από τον εντοπισμό πολλών κλεμμένων έργων τέχνης. Ανάμεσά τους και «Η Κραυγή» του εξπρεσιονιστή Νορβηγού Έντβαρτ Μουνκ, η οποία είχε κλαπεί από την Εθνική Πινακοθήκη της Νορβηγίας το 1994.
Το «Γυναικείο Μπούστο» βρίσκεται και πάλι στην κατοχή της ασφαλιστικής εταιρείας που τώρα πρέπει να αποφασίσει για τα επόμενα βήματα, είπαν ο Μπραντ και ο Έλις.
