Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας εμπλουτίζει το πρόγραμμά του με εναλλακτικές προτάσεις και ξεχωριστά αφιερώματα. Για τη 16η διοργάνωση, οι Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x παρουσιάζουν τη δουλειά μιας παρεξηγημένης προσωπικότητας του Βελγικού arthouse κινηματογράφου καθώς επίσης και μια συλλογή από ευφάνταστες, μικρού μήκους, γαλλικές παραγωγές.
Olivier Smolders – Μια παρεξηγημένη ιδιοφυΐα
“Leave your pour imagination where it lies – it’s nothing but innuendo, fantasies, unicorns…”
Αν ο όρος auteur είχε στις μέρες μας πραγματικά αξία, τότε σίγουρα θα έπρεπε να αποδοθεί αυτόματα στον Olivier Smolders. Ο Smolders, ως εκφραστής της διαφορετικότητας, έχει καταφέρει με απίστευτη συνέπεια και επιμονή, να κατασκευάσει μέσα σε 25 περίπου χρόνια ένα δικό του κινηματογραφικό σύμπαν εντελώς ασυνήθιστο και διαφορετικό.
Η κινηματογραφική προσέγγιση του Βέλγου, γεννημένου στο Congo, καλλιτέχνη απέχει από νόρμες και κανόνες. Δανείζεται την έμπνευσή του από πολλαπλές επιρροές και δείχνει να κινείται σε ένα παράλληλο σύμπαν πολυαναφορικότητας, από το οποίο αντλούν τα θέματά τους δημιουργοί μεγάλου βεληνεκούς, από τον Ingmar Bergman μέχρι και τον David Lynch. Οι ιστορίες του φορούν σουρεαλιστικά, τύπου Bunuel, «κοστούμια» και θυμίζουν αρκετά συχνά τις παρανοϊκές μα απίστευτα εμπνευσμένες φόρμες τύπου Terry Gilliam.
Το έργο του Smolders αποτελεί μια διαρκή πρόκληση. Μέσα από συνεχείς απόπειρες πειραματισμού, στοιχειωμένο από τη δύναμη της εικόνας και μια ακατανίκητη αίσθηση ξεσπάσματος, φλερτάρει με ταμπού, εμμονές, και προκαταλήψεις, περνώντας βαθιά κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Η σάρκα και η οδύνη, η γύμνια και ο θάνατος, η δυσπλασία και η παραμόρφωση, το σεξ και η αμαρτία, στοιχειώνονται και ξεπηδούν από την οθόνη, αποκαλύπτοντας ασυνήθιστες ψυχώσεις. Η κινηματογραφική τέχνη του, αγγίζει το θέμα του φυσικού περιορισμού στην απόπειρα της απόλυτης οπτική αναπαράστασης, μελετώντας παράλληλα την ανακολουθία που προκύπτει από τον γραπτό λόγο μέχρι την κινηματογραφική αποτύπωση.
Στο 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x, ο Olivier Smolders έχει την τιμητική του. Με τη μοναδική μεγάλου μήκους απόπειρα Nuit Noire/Black Night και σχεδόν όλες τις μικρού μήκους, ο Βέλγος κινηματογραφιστής επισκέπτεται την Αθήνα προκειμένου να μας μυήσει στην ιδιαιτερότητα της κινηματογραφικής του γλώσσας. Το Black Night είναι ένας μύθος που εξιστορεί τη σχέση μεταξύ άσπρου και μαύρου και προκύπτει μέσα από τα απύθμενα βάθη του υποσυνείδητου. Εγκλωβισμένος μεταξύ επιθυμίας και αποστροφής, ο Smolders σκαλίζει τον χαμένο παράδεισο των παιδικών του ονείρων δίνοντας υπόσταση στον ίμερο μιας, κατά τα άλλα, προδιαγεγραμμένης πορείας.
Στην παρουσίαση της μικρού μήκους συλλογής του Smolders, θα παρουσιαστούν 8 μικρού μήκους ταινίες του.
Το “Journey Around my Room”, μια αυτοεθνογραφική απόπειρα που ταλαντεύεται μεταξύ πραγματικού και φανταστικού.
Το “Picture’s concise anatomy”, μια υπερβατική εμπειρία με καλλιτέχνες του 18ου αιώνα με τη χρήση παράξενων, απόκοσμων πλασμάτων.
Το “Death at Vignole”, μια αυτοπροσωπογραφία για την περιγραφή ενός προσωπικού δράματος.
Το “Adoration”, η σοκαριστική ακολουθία μιας αληθινής εκδοχής κανιβαλισμού.
Το “Vanishing Point”, μια διαφορετική εκδοχή διδασκαλίας που αποκαλύπτει τη σμολντερική άποψη για το χιούμορ.
Το “The amateur”, με την ιστορία ενός συμπλεγματικού ερασιτέχνη φωτογράφου στην προσπάθεια να αποτυπώσει πόζες από θηλυκά, γυμνά μοντέλα συγκρατώντας παράλληλα την επιθυμία του να ενταχθεί στο πλάνο.
Το “Philosophy in the Boudoir”, όπου ο Σμολντέρ δανείζεται ατάκες από τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ και τις προσαρμόζει σε εντελώς διαφορετικές ιστορίες, σε μια προσπάθεια χαρακτηρισμού της ελευθεριακής φιλοσοφίας και λεκτικής διαστροφής του Ντε Σαντ, μέσα από έναν μεταφορικό εγκλεισμό.
Το “Alone”, ένα προκλητικό και αιχμηρό ιατρικό ντοκιμαντέρ με σκληρές λήψεις από παιδιά έγκλειστα σε Βελγικό ψυχιατρείο.
Autour de Minuit
Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη οποιασδήποτε μορφής τέχνης, ήταν πάντοτε η διάδραση. Στην περίπτωση της Autour de Minuit, μιλάμε για μια καλλιτεχνική προσέγγιση που παντρεύει τις πλαστικές τέχνες με τον δημιουργικό σχεδιασμό, τη μουσική και τον κινηματογράφο. Πρόκειται για μια εννοιολογική / ενδοσκοπική μελέτη του σινεμά η οποία ωστόσο επιτυγχάνεται δια μέσου της εικαστικής ματιάς μιας καλλιτεχνικής κολεκτίβας που ακούει στο όνομα Autour de Minuit.
Η Autour de Minuit είναι εταιρία παραγωγής με κέντρο το Παρίσι. Δημιουργήθηκε το 2001 με σκοπό την υποστήριξη καινοτόμων αισθητικά εγχειρημάτων και έκτοτε παράγει projects με ιδιαίτερο σχεδιασμό που διαθέτουν παράλληλα ένα πολύ συμπαγές και καλοστημένο θεωρητικό υπόβαθρο. Η εταιρία, που ιδρύθηκε από τον Nicolas Schmerkin, αποσκοπεί στον εμπλουτισμό του κινηματογραφικού χώρου με ανεφάρμοστες ιδέες και γραφιστικές τεχνικές οι οποίες σκοπεύουν να προσδιορίσουν εκ νέου την οπτική τέχνη προσθέτοντας καινούριες αισθητικές εμπειρίες.
Στο 16ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, η διάσημη πλέον, Γαλλική εταιρία παραγωγής παρουσιάζει κάποια από τα πιο διάσημα αλλά και ορισμένα από τα πιο underground καλλιτεχνικά της επιτεύγματα σε ένα αφιέρωμα που θα συζητηθεί. Ο βραβευμένος με Oscar, παραγωγός του ασύλληπτα ιδιοφυούς “Logorama” αποκαλύπτεται για πρώτη φορά στο Αθηναϊκό καλλιτεχνικό κοινό. Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, θα προβληθούν 13 μικρού μήκους Γαλλικές παραγωγές, όλες με την υπογραφή της Autour de Minuit.
Η ξεχωριστή αυτή, μίνι ρετροσπεκτίβα θα περιλαμβάνει τα εξής:
Το “Logorama”, που είναι ένας κόσμος φτιαγμένος από λογότυπα και μαρκετίστικες ανάγκες. Ένα αλληγορικό καλλιτέχνημα που προσεγγίζει ευφυέστατα το θέμα της καταναλωτικής κοινωνίας. ‘Ενα γραφιστικό όργιο που τιμήθηκε με Όσκαρ για τον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκε την κοινωνική σάτιρα.
Τα “4”, “Splitting the Atom”, “Empire” και “Flesh” αποτελούν το σύνολο σχεδόν της φιλμογραφίας του ταλαντούχου σκηνοθέτη Edouard Salier.
“4”: 4 γράμματα, 400.000 πιθανότητες. Μόνο μία όμως είναι εφικτή.
“Splitting the Atom”: Το επίσημο βιντεοκλίπ του αισθαντικού ομότιτλου κομματιού των Massive Attack
“Empire”: Η Pax Americana προσυπογράφει την ειρήνη μας, διασφαλίζει την ελευθερία μας, εγγυάται την ευτυχία μας…μια ειδυλλιακή postcard της Νέας Αυτοκρατορίας.
“Flesh”:Για κάποιους, ο γήινος οργασμός ψηφιακών ιερόδουλων. Για κάποιους ο αιώνιος οργασμός 70 παραδεισένιων παρθένων.
Το “Carlitopolis”, που περιγράφει τη ζωή ενός ποντικού η ζωή του οποίου είναι ένα μεγάλο πείραμα.
Το “Dix”, όπου ο Marc ακολουθεί μια θεραπεία για να ξεπεράσει το φόβο του να μην περπατά πάνω στις πλάκες.
Το “Ombras”, μια τεχνική αναπαράσταση της αστικής μετάλλαξης, με βάση τη Βαρκελώνη.
Το “Babioles”, όπου ο μικρός λαγός, χαμένος σε μια χωματερή και χωρίς κανέναν να του δίνει σημασία, γνωρίζει τον μικρό ινδιάνο και ανακαλύπτουν τον κόσμο,
και το “Mrdrchain”, με τις δοκιμασίες και τα βασανιστήρια του Sliceman στον σκοτεινό και τρομακτικό κόσμο του murderchain. Μια εισαγωγή στον κόσμο του Shoot ‘em up!
