Κυκλοφόρησαν οι νέες εκδόσεις αγαπημένων μυθιστορημάτων της Αλκυόνης Παπαδάκη με νέα εξώφυλλα και επιμέλεια. Επίσης, πολλά χρόνια από το προηγούμενο βιβλίο του, ο κορυφαίος δημιουργός στρατηγικών ζωής και επιχειρήσεων Tony Robbins επιστρέφει με συμβουλές και τεχνικές για ζωτικότητα και ευεξία.
Η δύναμη της ζωής
Συγγραφείς:
Tony Robbins, Peter Diamandis, M.D., Robert Hariri, M.D., Ph.D.
Μεταφραστής:
Παρασκευή Παπαδοπούλου
Μεταμορφώστε τη ζωή σας ή τη ζωή κάποιου αγαπημένου σας προσώπου με το βιβλίο Η δύναμη της ζωής, που βασίζεται σε όλες τις πρόσφατες επαναστατικές ανακαλύψεις στην τεχνολογία της υγείας.
Ο απόλυτος οδηγός για να μεγιστοποιήσετε την ενέργεια και τη δύναμή σας, να προλάβετε την εκδήλωση ασθενειών και να εξασφαλίσετε διαρκή υγεία.
Πώς θα νιώθατε αν υπήρχαν επιστημονικές λύσεις που θα μπορούσαν να απαλείψουν τους βαθύτερους φόβους σας για την εκδήλωση τυχόν παθήσεων, τη διάγνωση απειλητικών για τη ζωή νόσων ή τα σημάδια γήρανσης;
Πώς θα σας φαινόταν αν μπορούσατε να αποκτήσετε πρόσβαση σε εργαλεία αιχμής και στην τεχνολογία που χρησιμοποιούν οι κορυφαίοι γιατροί και οι σπουδαιότεροι αθλητές του κόσμου;
Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
Όσοι βρίσκονται στην άκρη του γκρεμού, συνήθως ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Ψάχνουν ένα χέρι, μια φωνή, μια προσδοκία, μια ελπίδα εξ ουρανού, μια ψευδαίσθηση έστω, ένα νεύμα, που να τους καλεί σε μια ανοιχτή αγκαλιά.
Οι περισσότεροι.
Γιατί υπάρχουν και πολλοί που απλώς αφήνονται να κυλήσουν.
Τα χελιδόνια ξανάρχονται πάντα.
Η αγάπη δεν χάνεται έτσι ξαφνικά. Όλα μένουν εδώ, όλα υπάρχουν εδώ. Αρκεί να τα δεις.
Αν ήταν όλα… αλλιώς
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση…
Πόσος χαμένος χρόνος, αλήθεια!
Αν δεν χαμογελούσαμε, με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο, σ’ αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ’ έναν σουγιά… λέγαμε, αποκλείεται! Άλλη θα είναι η πρόθεσή του.
Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας πέρα από τα όριά της…
Αν δεν κάναμε τον κλόουν, με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καημό της…
Αν… Αν…
Αν ήταν όλα… αλλιώς!
Στο ακρογιάλι της ουτοπίας
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
Έχω γνωρίσει στη ζωή μου αρκετούς ανθρώπους που έψαχναν απεγνωσμένα την ελευθερία της ψυχής τους.
Πέρασαν βουνά, θάλασσες και ποτάμια, μοναχικοί καβαλάρηδες πάντα, εραστές μιας χίμαιρας που την είχαν βαφτίσει ελευθερία.
Αυτού του είδους οι άνθρωποι μοιάζει να ψάχνουν τελικά για την παγίδα τους.
Μοιάζει να ψάχνουν κάπου να αιχμαλωτιστούν.
Κάπου να χαρίσουν, κάπου να πετάξουν την ελευθερία που ήδη κουβαλάνε μέσα τους, χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουν.
Βαρκάρισσα της χίμαιρας
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
Κάποιο σταχτί απόγευμα του Σεπτέμβρη ήρθε κοντά μου, εκεί που χάζευα στα παρτέρια της αυλής, μου χάιδεψε το κεφάλι και μου είπε:
«Τα λουλούδια μεγαλώνουν με τα τραγούδια των πουλιών». Ήμουν δεν ήμουν οχτώ χρονών.
Ύστερα μπήκε μέσα, άνοιξε το ραδιόφωνο κι έκλεισε την πόρτα της.
Έτσι έκανε. Πετούσε μια κουβέντα και μετά χανόταν…
Έμπαινε στο σύννεφό της και ταξίδευε…
«Δεν μας μεγάλωσε κανονικά», έλεγε αργότερα ο αδελφός μου, ο Τζόνυ.
«Δεν μας έδωσε οδηγίες σωστής πλοήγησης».
«Μας εξασφάλισε εισιτήριο διαρκείας για το πλεούμενο της χίμαιρας», του απαντούσα εγώ.
Οι κάργιες
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
Η Ιβανή, η Σανωτία, η Ατόπη, η Φιλίνα κι η μικρή Γιασώ ήταν ένα σμάρι κάργιες! Ένα σμάρι μαυροπούλια, που τη νύχτα φώλιαζαν στα κυπαρίσσια κι έλεγαν ανθρώπινες ιστορίες για να τις παίρνει εύκολα ο ύπνος.
Ένα σμάρι μαυροπούλια. Πέντε κάργιες, που έκαναν αμέτρητους κύκλους μέσα στο χαμόγελο του Θεού.
Συχνά, όταν κάθονταν στα δέντρα, τους άρεσε να παίζουν ένα δικό τους παιχνίδι, με τις λέξεις.
Έλεγε μια κάποια λέξη και οι υπόλοιπες έψαχναν ν’ ανακαλύψουν τη μυρουδιά της.
Αυτή που απαντούσε πρώτη συνέχιζε με δική της λέξη.
Και πετούσαν…
Σ’ ένα γύρισμα της ζωής
Συγγραφέας:
Αλκυόνη Παπαδάκη
«Έχεις σκεφτεί, έχεις αναλύσει τι είναι αυτό που μας συμβαίνει; Γιατί νιώθουμε τόσο έντονα την ανάγκη ο ένας του άλλου;»
«Έχεις προσέξει ποτέ ένα ζευγάρι γλάρων, όταν πετούν ανέμελα στον ουρανό;
Πετούν αργά-αργά, πλησιάζει ο ένας στη φτερούγα του άλλου, αγγίζονται, κάνουν λίγο να απομακρυνθούν και πάλι ο ένας ξανάρχεται πλάι στον άλλον και ακουμπάνε τις φτερούγες τους».
Δύο ψυχές, η μία με βαριές αποσκευές από το παρελθόν και η άλλη με δανεικές στολές και ψεύτικα παράσημα, συναντώνται για να βαδίσουν μαζί σ’ ένα άγνωρο μονοπάτι, σ’ ένα γύρισμα της ζωής.
