Κάτω από το φως του φεγγαριού, οι δύο κορυφαίοι ερμηνευτές υπόσχονται να μας ταξιδέψουν στο σύμπαν των αισθήσεων, να μας συνεπάρουν και να μας γοητεύσουν, υπηρετώντας ταυτόχρονα κι έναν ευγενικό σκοπό, αυτόν που ενώνει τον Adamo – Πρέσβη της Unicef και Επιτίμου Προέδρου του International Foundation for Greece και τον Βασίλη Λέκκα – Πρέσβη Καλής Θελήσεως του International Foundation for Greece, την υλοποίηση ανέγερσης του νέου αρχαιολογικού μουσείου της Δήλου μιας και τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν στην ανέγερση του νέου αρχαιολογικού μουσείου της Δήλου. Σε έναν ιερό τόπο, απόλυτα ταυτισμένο με τις έννοιες «δημιουργία», «αισθητική», «πολιτισμός».
Ποιο είναι το κοινό τους στοιχείο;
Η τόσο προκλητική ταύτιση, η φανερή εκλεκτική συγγένεια ανάμεσα στις μεγάλες και αξέχαστες επιτυχίες τους, στο «Inch Allah», στο «Mon cinema (Je t’aime)», το «Tombe la neige» και το «La nuit» από τη μία και στην «Μπαλάντα των αισθήσεων», στο «Έλα σε μένα», στον «Κεμάλ» από την άλλη.
Ο ιδανικός ερμηνευτής του Μάνου Χατζιδάκι, ο καλλιτέχνης που ταυτίστηκε με το πάθος στο ελληνικό τραγούδι, που με τη θεατρική υπέροχη φωνή του- μια φωνή που ματώνει όταν αφηγείται – μίλησε στο zougla.gr για την επερχόμενη συναυλία του με τον Ανταμό καθώς και για τη 40 χρονη μουσική του πορεία και αποκάλυψε τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή.
Ο Βασίλης Λέκκας μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην πορεία της μουσικής:
«Άμα αφαιρέσουμε τα δικά μας γλωσσικά ιδιώματα τότε είμαστε καρφίτσα στον ωκεανό.
40 χρόνια στη δισκογραφία η σκηνή είναι το σπίτι μου.
Όποιο νέο παιδί θέλει να ισχύει η σχέση του με τη μουσική πρέπει να βρει τρόπο να παίζει ζωντανά είναι κατά κάποιο τρόπο ικανοποίηση που δεν μένει στο ράφι.
Να μου λείψει η δισκογραφία δεν με ενδιαφέρει καθόλου μόνο μη μου λείψει η σχέση μου με τη σκηνή.
Δεν έπαψα να νοιάζομαι ποτέ για το ποιους αφορά αυτό που θα παρουσιάσω. Eίναι πολύ σημαντικό να μην είσαι διεκπεραιωτής να είσαι καλλιτέχνης… Nα μην είσαι επαγγελματίας… Nα είσαι ερασιτέχνης πάντα!
Ψυχικά ανήκω στη μουσική μου αρέσουν πολλές «πλευρές» της… Bασικά είμαι λαϊκός τραγουδιστής γιατί έχω τις αναφορές μου όχι μόνο στα βιώματα αλλά και στην ανάγνωση του λαϊκού μας τραγουδιού.
Ονειρεύομαι να βρίσκομαι στη σκηνή κουβαλώντας τις «αποσκευές μου την ερημιά μου ότι κάνω πηγάζει από αυτήν την αισθητική.
Η μουσική και η τέχνη πάντα ήταν πίσω από την «ευημερία» και ήταν «προφητική» δεν ήταν ερήμην μιας πραγματικότητας ουσιαστικής. Aπό τη στιγμή που δεν υπάρχει ο ουσιαστικός πολιτισμός υπάρχει πολλή βαρβαρότητα γύρω μας. Yπάρχει η τέχνη για να μας θυμίζει ότι πρέπει να είμαστε πολιτισμένοι…
Ψυχικά ανήκω στη μουσική μου αρέσουν πολλές «πλευρές» της… Bασικά είμαι λαϊκός τραγουδιστής γιατί έχω τις αναφορές μου όχι μόνο στα βιώματα αλλά και στην ανάγνωση του λαϊκού μας τραγουδιού.
Ονειρεύομαι να βρίσκομαι στη σκηνή κουβαλώντας τις «αποσκευές μου την ερημιά μου ότι κάνω πηγάζει από αυτήν την αισθητική. Συνάντησα πρόσωπα σχετικά ετερόκλητα…
Τη δεκαετία του 80 συμπράτταμε επί σκηνής Χατζιδάκις Θεοδωράκης σε κοινές συναυλίες και τα μέλη του συγκροτήματος ήταν οι Socrates… Είχα τη χαρά και την τύχη να συνεργαστώ με όλους. Ποτέ οι μεγάλοι μουσικοί δεν είχαν μεταξύ τους διαχωρισμό… Οι μεγάλοι καλλιτέχνες συμπράττουν.
Δείτε το βίντεο της συνέντευξης:
