Το νέο τραγούδι του Νίκου Γρηγοριάδη «Red Roses» όπου τραγουδάνε σε ντουέτο η Κατερίνα Κυρμιζή με τον Γιώργο Νταλάρα είναι το τρίτο κατά σειρά τραγούδι του συνθέτη από το άλμπουμ του «Ο Βασιλιάς Της Λύπης» που οπτικοποιείται.
Τι μένει απ’ τη φωτιά του έρωτα;Η κρύα στάχτη της σιωπής και η άδεια αγκαλιά. Για αυτό και λένε πολλοί πως ο ερωτευμένος είναι ένας άνθρωπος που άνοιξε λογαριασμούς με τη μοίρα. Αυτήν την λεπτοφυή αναμέτρηση με τη μοίρα εκφράζειο συνθέτης Νίκος Γρηγοριάδης μελοποιώντας τους στίχους του Χρήστου Γαβρήλου, στο τρυφερό ντουέτο της Κατερίνας Κυρμιζή και του Γιώργου Νταλάρα «Red Roses»,που συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του «Ο Βασιλιάς Της Λύπης» (Formiggart / 2021).
Σε αυτό, ο Γιώργος Νταλάρας ξεδιπλώνει την αισθαντική και τρυφερή του πλευρά δίπλα στην πάντα ντελικάτη Κατερίνα Κυρμιζή.
Το βίντεο υπογράφουν για άλλη μια φορά ο ίδιος ο δημιουργός και η Κυρμιζή που επέλεξαν να παίξουν με το κόκκινο χρώμα πάνω σε έναν ασπρόμαυρο καμβά. Ένα κορίτσι ντυμένο στα κόκκινα περιμένει όπως περιμένουν πάντα οι ερωτευμένοι. Το αγόρι της δεν έρχεται ποτέ κι έτσι, βαδίζει μέσα στην παγωνιά του κόσμου, μόνη! Το κορίτσι που εμφανίζεται στο βίντεο είναι η κόρη του μουσικού διδύμου στη μουσική και στη ζωή, Μυρτώ!
Το τραγούδι «Red Roses» είναι το τρίτο κατά σειρά από το άλμπουμ του Νίκου Γρηγοριάδη «Ο Βασιλιάς Της Λύπης» που οπτικοποιείται. Προηγήθηκαν το ομότιτλο του άλμπουμ ντουέτο του Γιώργου Νταλάρα με τον Μίλτο Πασχαλίδη σε στίχους του ιδίου του συνθέτη, και το «Κι Αν Έσβησε Σαν Ίσκιος» σε ερμηνεία Γιώργου Νταλάρα και σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη.
Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο ίδιος ο δημιουργός όπου έπαιξε κιθάρα, πιάνο και keyboards και συμπλήρωσαν στο μπάσο ο Γιάννης Γρηγορίου, στα τύμπανα ο Δημήτρης Αντωνιάδης και στην κλασική κιθάρα η Κατερίνα Κυρμιζή. Ηχοληψία, μίξη και mastering έκανε ο Ηλίας Λάκκας στο Studio Odeon και την παραγωγή την υπογράφουν οι Νίκος Γρηγοριάδης, Κατερίνα Κυρμιζή και Ηλίας Λάκκας.
Δείτε το βίντεο:
Στίχοι:
Τα κόκκινα τριαντάφυλλα
ανθίζουν το χειμώνα
κι είναι χλωμά, πολύ χλωμά
εκεί στη λύσσα του βοριά
φυτρώνουν τόσο μόνα.
Τις πρώτες τις ακτίνες του
όταν ο ήλιος στείλει
φυλλορροούν, θα μαραθούν
κι είναι γραφτό τους να χαθούν
μια νύχτα του Απρίλη.
Τα κόκκινα τριαντάφυλλα
πεθαίνουν μ’ ένα δάκρυ
στις πιο απάτητες κορφές
κι αφήνουν κάτι απ’ το χθες
στου σύννεφου την άκρη.
