«Μαρία Πενταγιώτισσα» του Μποστ στην Πετρούπολη
Τη «Μαρία Πενταγιώτισσα» ένα από πιο αστεία, σχεδόν σπαρταριστά έργα του ελληνικού ρεπερτορίου, γραμμένο στον προσφιλή του 15σύλαβο έγραψε στα 1982 ο Μποστ. Μια ξεκαρδιστική παρωδία ηθών βασισμένη σε ένα από τα γνωστά παραδοσιακά τραγούδια του τόπου μας εμπνευσμένο από αληθινά περιστατικά.
Η Μαρία η Πενταγιώτισσα, κατά κόσμον Μαρία Δασκαλοπούλου, ήταν γνωστή στο χωριό της – Πενταγιοί Φωκίδας – για τις ερωτικές της περιπέτειες. Εραστές και αγαπητικοί δημιουργούσαν συχνά επεισόδια, ενώ η δια θεωρείται μέχρι σήμερα μία από τις πρώτες φεμινίστριες στην Ελλάδα.
Ο λαός τραγούδησε την ομορφιά της και τα ερωτικά της καμώματα:
Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στο Χρισσό κριάρια / και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παληκάρια… Μαρίτσα Πενταγιώτισσα, μωρή δασκαλοπούλα, / εσύ τα ’καμες ούλα!.
Με όχημα την ιστορία της θρυλικής Μαρίας του τόπου μας ο Μποστ και πάντα “σε ζωντανή σύνδεση” σαρκάζει τους θεσμούς και αμφιβάλλει για τη νέα κοινωνική πραγματικότητα.
Μοναδική μορφή στην ελληνική τέχνη και τα γράμματα ο Χρύσανθος Μέντης Μποσταντζόγλου, κατά συντομογραφία Μποστ – σκιτσογράφος, εικονογράφος, γελοιογράφος, ζωγράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, σατυρικός αρθρογράφος – κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος και μια βαθιά προσωπική σχέση με τις λέξεις που αποκτούσαν αυτονομία ως σχόλια αυθύπαρκτα η κάθε μια, χρησιμοποιώντας την καθαρεύουσα σε ακραία σύνταξη για να υπογραμμίσει την ημιμάθεια της εποχής του.
Το έργο του Μποστ τα έχει όλα: χιούμορ, συγκίνηση, πολιτικό στοχασμό, αγάπη για τους ανθρώπους, μα κυρίως δυο στοιχεία συχνά αντικρουόμενα στη νεοελληνική συνείδηση: τη λαϊκότητα και τη λογιοσύνη. Μπορεί να πει με λίγα πολλά και να θίξει με τη φαινομενική αλαφράδα του βαθιά ζητήματα του καιρού μας.
Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Μάνος Καρατζογιάννης
Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμια: Βάνα Γιαννούλα
Μουσική: Θύμιος Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος,
Χορογραφίες – Κινησιολογία: Βρισηίς Σολωμού
Παραγωγή: 5η Εποχή
Διανομή:
Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Βίκυ Σταυροπούλου, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Μελέτης Ηλίας, Αργύρης Αγγέλου, Χάρης Γρηγορόπουλος, Δανάη Μπάρκα, Γιώργος Δεπάστας, Aχιλλέας Σκεύης, Απόστολος Καμιτσάκης.
Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πέτρας 2019.
Θέατρο Πέτρας
Ολυμπίας Τηλέφωνο: 210 5062166
8 Ιουλίου 2019
21:30
Romeo Castellucci «La Vita Nuova» (Η νέα ζωή) στη Πειραιώς 260
Η νέα δημιουργία του κορυφαίου Ιταλού δημιουργού Romeo Castellucci πρωτοπαρουσιάστηκε στον παλιό εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων της Σιτροέν στις Βρυξέλλες και αντλεί έμπνευση από τη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ Το πνεύμα της ουτοπίας.
Πέντε άντρες (τους ερμηνεύουν ερασιτέχνες ηθοποιοί αφρικανικής καταγωγής) συναντιούνται σ’ ένα μεγάλο, σκονισμένο πάρκινγκ. Είναι αδέλφια. Σκοπεύουν να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. Νιώθουν αποκομμένοι από τον κόσμο, τις δουλειές τους, την πολιτική και την τέχνη. Δεν πιστεύουν πλέον στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Η πραγματικότητα φαντάζει φτωχή και αδιάφορη. Δεν υπάρχει περιθώριο να ανακαλυφθεί εκ νέου μια Εδέμ. Eξεγείρονται απέναντι στη δικτατορία των συνηθειών, τον κορεσμό των εμπειριών, την ασφυξία και την απώλεια των αισθήσεων. Δεν κυνηγούν ούτε το κενό ούτε την πληρότητα. Αντιπαθούν τους καλλιτέχνες, γιατί μιλούν ακατάπαυστα αντί να πράττουν. Τι πρέπει να γίνει; Τα αδέλφια προτείνουν την “τέχνη του ζην” στη θέση του “ζην με τέχνη”. Μια αίσθηση ότι κάτι φρέσκο γεννιέται πλανάται στον αέρα. Στέκονται ακίνητοι και αφουγκράζονται τη βιολογική πορεία των πραγμάτων αντί να στέκονται σε ουρές για να δουν εκθέσεις τέχνης. Και καταφεύγουν σε ό,τι υλικό έχουν εύκαιρο: στο εδώ και τώρα, στο πάρκινγκ με τα αμάξια και τη σκόνη. Τα σιωπηλά, ακίνητα αυτοκίνητα είναι ο σπόρος της υπόσχεσης για το μέλλον που τα αδέλφια, ως προφήτες μια νέας ζωής, καλούνται να φυτέψουν.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Romeo Castellucci
Κείμενο: Claudia Castellucci
Μουσική: Scott Gibbons
Βοηθός σκηνοθέτη: Filippo Ferraresi
Γλυπτά – Αυτόματα: Istvan Zimmermann, Giovanna Amoroso – Plastikart studio
Κατασκευή κοστουμιών: Grazia Bagnaresi
Τεχνική διεύθυνση: Paola Villani
Τεχνικός σκηνής: Andrei Benchea
Τεχνικός φωτισμών: Andrea Sanson
Ήχος: Nicola Ratti
Τεχνική παραγωγοί: Eugenio Resta με τους Carmen Castellucci, Daniele Magnani
Επίβλεψη παραγωγής: Benedetta Briglia, Giulia Colla
Βοηθός παραγωγής: Caterina Soranzo
Παραγωγή – Διανομή: Gilda Biasini
Φωτογραφίες: Stefan Glagla
Βίντεο: Luca Mattei
Εκτέλεση παραγωγής: Socìetas
Συμπαραγωγή: Bozar, Center For Fine Arts (Βρυξέλλες), Kanal Centre Pompidou (Βρυξέλλες), La Villette (Παρίσι)
Ερμηνεύουν: Sedrick Amisi Matala, Abdoulay Djire, Siegfried Eyidi Dikongo, Olivier Kalambayi Mutshita, Mbaye Thiongane
Υποστήριξη: Υπουργείο Πολιτισμού, Emilia Romagna Department, City council of Cesena.
Με ελληνικούς υπέρτιτλους
Δύο παραστάσεις στις 8 και 9 Ιουλίου
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019.
Πειραιώς 260 – Κτήριο Α
8 Ιουλίου 2019 Δευτέρα 21:00 23:00
9 Ιουλίου 2019 Τρίτη 21:00 23:00
6 Ιουλίου 2019 – 9 Ιουλίου 2019
«Η μεγάλη μέρα μέσα στη νύχτα» του Αντονέν Αρτώ στο Θέατρο Βράχων
Ο Αντονέν Αρτώ (Antoine Marie Joseph Paul Artaud 4 Σεπτεμβρίου 1896 – 4 Μαρτίου 1948), Γάλλος Μικρασιατικής καταγωγής, υπήρξε ποιητής, ηθοποιός, σκηνοθέτης, ζωγράφος, θεωρητικός του θεάτρου και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του σουρεαλιστικού κινήματος. Συνέγραψε πλήθος δοκιμίων, επιστολών (με ή χωρίς παραλήπτη) και μελετών για το θέατρο. Επινόησε το “Θέατρο της σκληρότητας” (Teatre de la cruaute) και, αναδρομικά, θεωρήθηκε προφήτης του σύγχρονου θεάτρου.
Για μεγάλες χρονικές περιόδους ο Αρτώ έμεινε έγκλειστος σε ψυχιατρικές κλινικές, γεγονός που, σε συνδυασμό με τον εθισμό του στο όπιο, του στέρησε τη φήμη που δικαιούτο όσο ζούσε.
Ο κεντρικός άξονας του μονόλογου, είναι οι ερωτικές επιστολές του Αρτώ προς την ηθοποιό Genica Athanasiou και τον διαπερνούν ψήγματα και θραύσματα από τις απόψεις ενός ιδιοφυούς τρελού, περί έρωτα, θανάτου, θεατρικής τέχνης και πολιτικής. Μέσα από τις επιστολές, η ερωμένη –ηθοποιός, υποδύεται (σωματοποιεί) τον εραστή της, σε μια ακραία συνθήκη, ίσως του θανάτου του, προσπαθώντας να εισχωρήσει στα άδυτα του μυαλού, της ψυχής και του σώματός του, για να τον αντιληφθεί βαθύτερα.
Μονόλογος -συναρμογή κειμένων –σκηνοθεσία: Ιφιγένεια Αστεριάδη
Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Σκηνογραφία: Γιώργος Λυντζέρης
Επιμέλεια Κίνησης: Σοφία Καραγιάννη
Φωτισμοί -φωτογραφίες: Σάκης Μπιρμπίλης
Αφίσα: Στράτος Τρογκάνης
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ “Στη Σκιά των Βράχων” 2019.
Θέατρο Βράχων
Οδός Ταταούλων Τηλέφωνο: 2107609340, 2107609350
8 Ιουλίου 2019
21:00
Εισιτήρια
Είσοδος ελεύθερη.
