«Το ξύπνημα της άνοιξης» του Φρανκ Βέντεκιντ στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Ο Βέντεκιντ στο Ξύπνημα της άνοιξης συνθέτει ένα ρέκβιεμ για τον στραγγαλισμό της αθωότητας και των πρώτων παρορμήσεων και καταγγέλλει μια συντηρητική κοινωνία εστιασμένη στην αποτελεσματικότητα που καταστέλλει το ένστικτο και την επαφή με το σώμα. Μέσα από σύντομες, αποσπασματικές εικόνες, παρακολουθούμε μια γενιά εφήβων να έρχεται αντιμέτωπη με τη διερεύνηση της σεξουαλικότητας, τη φιλία, τον ρομαντισμό, τη βία, την αυτοκτονία, τον έρωτα και να ωθείται εντέλει στον αφανισμό μέσα από την πάλη της να αναπνεύσει σε μια ασφυκτική κοινωνία που προτείνει τη στέρηση της ανθρώπινης ιδιότητας.

Η παράσταση επιχειρεί να παρακολουθήσει μέσα από το μικροσκόπιο όλη τη διακύμανση του ανθρώπινου συμπτώματος που πεθαίνει πριν καν γεννηθεί, διατηρώντας το ωμό και ανηλεές ύφος της γραφής του Βέντεκιντ.

Δείτε περισσότερα εδώ

«Γέρμα» στο Θέατρο Θησείον

Η Εταιρεία Θεάτρου «Ηθικόν Ακμαιότατον» παρουσιάζει στο «Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες» από την Παρασκευή 10 Μαΐου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, τη «Γέρμα», το εμβληματικό έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα σε σκηνοθεσία – διασκευή Θανάση Σαράντου. Μία διασκευή της «Γέρμα» για 5 πρόσωπα, που βιώνουν τον λορκικό μύθο σ’ ένα ελληνικό ακριτικό χωριό της Ηπείρου εν έτει 2019.

Παίζουν  οι: Πηνελόπη Μαρκοπούλου (Γέρμα), Βίλμα Τσακίρη (Ντολόρες), Τάσος Σωτηράκης (Γιάννης),  Θανάσης Σαράντος (Βίκτωρας), Βασιλίνα Κατερίνη (Μαρία).

Δείτε περισσότερα εδώ

«Επικίνδυνες μαγειρικές» σε σκηνοθεσία Κερασίας Σαμαρά στο θέατρο Αλκμήνη

Οι Επικίνδυνες Μαγειρικές είναι η θεατρική εκδοχή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Ανδρέα Στάικου που έχει μεταφραστεί σε 34 γλώσσες, έχει ανέβει στην Comédie-Française στο Παρίσι, καθώς και σε πολλά άλλα θέατρα του κόσμου και έχει μεταφερθεί με επιτυχία στον κινηματογράφο.

Δύο νέοι άνδρες (Ζαχαρίας Ρόχας, Άρης Παπαδημητρίου) ανακαλύπτουν τυχαία ότι έχουν την ίδια ερωμένη, (Μαργαρίτα Πανουσοπούλου), μία σαγηνευτική γυναίκα-αράχνη, ακαταμάχητη, αδηφάγα, αρχετυπική μορφή θηλυκότητας και αισθησιασμού που θρέφει τις ερωτικές φαντασιώσεις όλων των ανδρών που τη συναντούν. Οι δύο ήρωες αρχίζουν να τη διεκδικούν, ο καθένας τους μόνο για τον εαυτό του, με όπλο τη μαγειρική τους δεινότητα. Τους κατευθύνει σ’ αυτό ένας μυστηριώδης υποκινητής (Κωνσταντίνος Τζούμας) ο οποίος κινεί τα νήματα της μαγειρικής σύγκρουσης των αντεραστών και φαίνεται να έχει δικούς του λόγους που τον εμπλέκουν σ’ αυτήν την ερωτική διαμάχη. Συνταγές και γεύσεις ζωντανεύουν, παρασύρουν στην απόλαυση  και παίζουν κρίσιμο ρόλο σ’ αυτήν τη λαχταριστή ιστορία αποπλάνησης και απενοχοποίησης των αισθήσεων.

Δείτε περισσότερα εδώ

«Το αποτύπωμα» του Φίλιπ Ρίντλεη στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Το «Αποτύπωμα» του πολυβραβευμένου Φίλιπ Ρίντλεϊ, έργο βαθιά ανθρώπινο με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, ανεβαίνει στη Β’ Σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Μπαλαμώτη με τη Βασιλική Ιατροπούλου και τον Δημήτρη Μανδρινό.

Η συνάντηση μιας μάνας με τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του μοναχογιού της. Αυτός θέλει να εξιλεωθεί απ’ αυτό που έζησε. Αυτή να μάθει ποιος εκτέλεσε το παιδί της. Μέσα σε λίγες ώρες, όσο δύσκολο και αν αποδειχτεί και για τους δυο, θα αναμετρηθούν με την αλήθεια και αναγκαστικά θα έρθουν αντιμέτωποι με τη δική τους μοναξιά.

Δείτε περισσότερα εδώ

«Μελίσσια» του Αλέξη Σταμάτη στο Εθνικό Θέατρο

Το Εθνικό Θέατρο ολοκληρώνει το εξαιρετικά επιτυχημένο πρόγραμμα της Σκηνής «Νίκος Κούρκουλος», με το ανέβασμα  του έργου του Αλέξη Σταμάτη «Μελίσσια», το οποίο σκηνοθετεί ο Γιώργος Παλούμπης.

Ο βραβευμένος πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης παραδίδει μια ανάγλυφη ακτινογραφία των προβληματικών οικογενειακών σχέσεων που προκαλεί η παρουσία μιας μητέρας πρωταρχικής φιγούρας – μιας βασίλισσας μέλισσας.

Σ’ ένα αστικό σπίτι κάπου στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια, η ιδιοκτήτρια υποδέχεται τους πιο κοντινούς της ανθρώπους: την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα, που όταν αποκαλύπτει την ταυτότητά της αλλάζει τα δεδομένα της οικογενειακής συνεύρεσης. Η συγγραφική ιδιότητα της κατάκοιτης ιδιοκτήτριας, της Αγάπης, δημιουργεί την αίσθηση πως, ό,τι διαδραματίζεται μεταξύ τους, είναι επινοημένες ιστορίες που βγαίνουν από τα χειρόγραφα των βιβλίων της.

Δείτε περισσότερα εδώ

«Ο ουρανός κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο Θέατρο Θησείον

Ο «Ουρανός Κατακόκκινος», ο συγκλονιστικός μονόλογος της Λούλας Αναγνωστάκη παρουσιάζεται από Τετάρτη 22 Μαΐου και κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και εκτάκτως Κυριακή 9/6 στο θησείον, ένα Θέατρο για τις Τέχνες, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Σοφίας Παπουτσόγλου.

Μια γυναίκα έγκλειστη στους ρόλους και στις κοινωνικές επιταγές μιας κοινωνίας αυστηρά αντρικής, πέρα από τον μέσο όρο, μακριά από τις κοινωνικές συμβάσεις, που δεν βολεύεται να είναι μέσος όρος και επαναστατεί.

Η Σοφία Αποστόλου, γόνος μιας αστικής οικογένειας, καθηγήτρια γαλλικής στο Δημόσιο με ανώτερες σπουδές στη Φιλολογία, κάτοχος επίσης της αγγλικής και της ρωσικής, χήρα ενός ωραίου άντρα, αλλά κομμουνιστή,απολυθείσα λόγω αλκοολισμού, ζει πια απέναντι από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου είναι έγκλειστος ο άσχημος και αφελής γιος της.

Δείτε περισσότερα εδώ

«Η φαλακρή τραγουδίστρια» στο Θέατρο Τέχνης

Η Σοφία Μαραθάκη και η Ομάδα Θεάτρου ΑΤΟΝΑλ παρουσιάζουν το έργο που ουσιαστικά καθιέρωσε το θέατρο του παραλόγου.

Γραμμένο το 1948, το έργο Η φαλακρή τραγουδίστρια μοιάζει σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς σατιρίζει θέματα όπως η ισοπέδωση της ατομικής ταυτότητας, η καθολική αποξένωση και η αυτοματοποίηση της συμπεριφοράς. Η υπόθεση του έργου, διαδραματίζεται σ’ ένα αγγλικό αστικό σαλόνι όπου το ζεύγος Σμιθ συναντά το ζεύγος Μάρτιν, λίγο πριν εισβάλλει στην κουβέντα η υπηρέτρια του σπιτιού αλλά και ένας απρόσκλητος πυροσβέστης.

Με όχημα την ανεπάρκεια των λέξεων, ο συγγραφέας Ευγένιος Ιονέσκο περιγράφει την καθημερινότητα της μικροαστικής κοινωνίας και επιτίθεται σ’ ένα κόσμο που έχει χάσει τη μεταφυσική του διάσταση. Παρωδώντας και χλευάζοντας την απολιθωμένη γλώσσα, βασικά προτείνει την αποκατάσταση μιας ποιητικής αντίληψης για τη ζωή.

Η παράσταση επιδιώκει να αναδείξει το παράλογο και το σουρεαλιστικό στοιχείο του σύγχρονου κόσμου της και την καθολική αδυναμία της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας συναισθημάτων και ιδεών. Με εφαλτήριο τον Βιτγκενστάιν που λέει ότι: τα όρια της γλώσσας μου είναι τα όρια του κόσμου μου, στόχος είναι να διερευνηθεί η ανάγκη του ανθρώπου να ονομάζει τα πάντα και να τα κατηγοριοποιεί για να τα κατανοήσει.

Δείτε περισσότερα εδώ