Το πολυαναμενόμενο νέο έργο του Άκραμ Καν κάνει παγκόσμια πρεμιέρα, στις 21 Φεβρουαρίου, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και οι παραστάσεις θα διαρκέσουν έως τις 27 του μηνός.
Ο διάσημος χορογράφος και χορευτής, χορεύει σόλο πάνω στη σκηνή το έργο του «Xenos» και, με τη συνοδεία πέντε μουσικών, μας ταξιδεύει στο σαγηνευτικό του σύμπαν: κατάκ, σύγχρονος χορός, ξεσηκωτικοί ρυθμοί και μουσικές του κόσμου.
O Άκραμ Καν επέλεξε την ελληνική λέξη «ξένος» για το νέο του έργο, που αντλεί υλικό από τα γεγονότα του 20ού αιώνα, φέρνοντας στην επιφάνεια τις εμπειρίες των αποικιακών στρατευμάτων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όπως σημειώνει ο ίδιος ο Άκραμ Καν: «Θα διερευνήσω συγκεκριμένα ερωτήματα με τα οποία έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος ολοένα και περισσότερο, σαν μια σκιά που με ακολουθεί διαρκώς, που με στοιχειώνει, που μου ψιθυρίζει… Χρειάζεται να αφηγούμαστε τις ιστορίες άλλων ανθρώπων, όταν αυτοί έχουν χαθεί; Ποιοι είναι οι «άλλοι» άνθρωποι; Μήπως τελικά τις ιστορίες για τα ανθρώπινα ταξίδια τις αφηγούμαστε, τις επαναφηγούμαστε και τις αφηγούμαστε ξανά και ξανά, ώστε να μάθουμε επιτέλους από τα λάθη μας; Ποιοι είμαστε «εμείς», ένα σύνολο ή πολλά επιμέρους άτομα; Τι είναι αυτό που μας καθιστά ανθρώπους; Εξακολουθούμε να είμαστε άνθρωποι;»
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πάνω από 4 εκατομμύρια άντρες, που δεν ήταν λευκοί, υπηρέτησαν στους στρατούς της Ευρώπης και της Αμερικής. Περίπου 1,5 εκατομμύριο από αυτούς προέρχονταν από την Ινδία, ως επί το πλείστον χωρικοί-πολεμιστές από τη Βόρεια και Βορειοδυτική Ινδία, που πολέμησαν και πέθαναν στην Ευρώπη, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι τέθηκαν στην υπηρεσία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, εκτοπισμένοι από τις πατρίδες και τις κουλτούρες τους, παρέμεναν μέχρι πρόσφατα στο σκοτάδι.
Το κινητικό λεξιλόγιο του Άκραμ Καν ισορροπεί μεταξύ του κλασικού κατάκ και του σύγχρονου χορού. Ο Xenos βρίσκεται στο όριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, παρελθόντος και παρόντος, μυθολογίας και τεχνολογίας, εκεί όπου η ανθρωπότητα εξακολουθεί να βρίσκεται σε απορία και σύγχυση.
Ο Άκραμ Καν έχει συνεργαστεί για το έργο αυτό με την δραματουργό Ρουθ Λιτλ και τον καταξιωμένο Καναδό θεατρικό συγγραφέα Τζόρνταν Τάναχιλ.
Το έργο είναι ανάθεση καλλιτεχνικού προγράμματος του Ηνωμένου Βασιλείου για την εκατονταετηρίδα από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Άκραμ Καν γεννήθηκε στο Ουίμπλετον του Λονδίνου, όμως η οικογένειά του προερχόταν από την Ντάκα του Μπαγκλαντές. Σε ηλικία επτά ετών άρχισε να σπουδάζει την κλασική φόρμα του νοτιοασιατικού χορού κατάκ με τον Sri Pratap Pawar, που αργότερα έγινε ο μέντοράς του. Με βαθιές ρίζες σε έναν αρχαίο πολιτισμό που διδάχτηκε από μικρός και όντας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος μιας γενιάς μεταναστών που κλήθηκαν να ενστερνιστούν το δυτικό πρόσωπο της χώρας όπου μεγάλωσαν, χωρίς να ξεχνούν από πού προέρχονται, ο Άκραμ Καν συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός νέου βρετανικού πολιτιστικού γίγνεσθαι στις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
Αυθεντικός και ευρηματικός, με στυλ που ενσωματώνει και ταυτόχρονα αντιπαραβάλλει το ινδικό κατάκ με τον σύγχρονο χορό, με ένα μεγάλο πλέον σώμα έργου να σηματοδοτεί την πορεία του στις σκηνές του κόσμου τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια, ο διάσημος χορευτής και χορογράφος έχει το ταλέντο να μαγνητίζει το βλέμμα των θεατών, όπου κι αν βρεθεί, χάρη στο δεξιοτεχνικό, σαγηνευτικό, πολυπολιτισμικό χορό του.
Στα 13 του έλαβε μέρος στην παραγωγή της Μαχαμπαράτα από τη Shakespeare Company του Πίτερ Μπρουκ, με την οποία περιόδευσε σε όλο τον κόσμο, από το 1987 μέχρι το 1989. Εμφανίστηκε, επίσης, στην τηλεοπτική εκδοχή που προβλήθηκε το 1988.
Άλλοτε εμφανίζεται μόνος και άλλοτε μοιράζεται τη σκηνή με καλλιτέχνες από διαφορετικά ιδιώματα του χορού, όπως με τον δεξιοτέχνη του φλαμένκο Ισραέλ Γκαλβάν (τους απολαύσαμε πρόσφατα στη Στέγη) ή με τη διάσημη κλασική χορεύτρια Συλβί Γκιγιέμ. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε επί σκηνής περιλαμβάνονται, επίσης, η ηθοποιός Ζυλιέτ Μπινός ο χορευτής και χορογράφος Σίντι Λαρμπί Τσερκαουί, η τραγουδίστρια Κάιλι Μινόγκ οι εικαστικοί Ανίς Καπούρ, Άντονι Γκόρμπλεϊ κ.ά.
Μια σημαντική στιγμή της καριέρας του ήταν η δημιουργία μέρους της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012, για την οποία απέσπασε τον ομόφωνο έπαινο κοινού και κριτικών.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο Λόρενς Ολιβιέ, με Bessie Award, με το εξαιρετικά σημαντικό ISPA (International Society for the Performing Arts) Distinguished Artist Award, καθώς και με πολυάριθμα άλλα βραβεία.
Η παγκόσμια πρεμιέρα του νέου έργου του Άκραμ Καν στη Στέγη, είναι το επιστέγασμα μιας μακρόχρονης συνεργασίας, καθώς εμφανίζεται για τρίτη φορά στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης. Έχει επίσης εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
