Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Νεφέλη Μούσουρα είναι μια ταλαντούχα καλλιτέχνις που παρά το νεαρό της ηλικίας της ξεχωρίζει ήδη στον χώρο της κλασικής μουσικής και η καλλιτεχνική της πορεία υπόσχεται ένα λαμπρό μέλλον.
Η βραβευμένη πιανίστα με αφορμή τη συμμετοχή της στην επερχόμενη συναυλία «Έλλογο Πάθος», η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μουσείο Μπενάκη την Παρασκευή,18 Οκτωβρίου μίλησε στο zougla.gr και αποκάλυψε τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή καθώς και τι σημαίνει η μουσική για την ίδια.
Πείτε μας λίγα λόγια για σας και τη διαδρομή σας καθώς και για τη συνεργασία σας με τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών και τον Μίλτο Λογιάδη.
Ξεκίνησα πιάνο πριν πάω σχολείο, μαζί με άλλες δραστηριότητες. Στη συνέχεια όμως, ενώ άλλες τις εγκατέλειψα, το πιάνο εξελίχθηκε σαν ένας τρόπος προσωπικής έκφρασης και το αγάπησα. Αφού πήρα Δίπλωμα πιάνου στην Ελλάδα με καθηγητή τον σπουδαίο σολίστα και παιδαγωγό Τάσο Παππά, στον οποίο οφείλω πάρα πολλά, συνέχισα τις σπουδές μου στην Αυστρία πάνω στην ερμηνεία πιάνου όπου πήρα Bachelor και Master. Πριν από αυτό τελείωσα το τμήμα μουσικών σπουδών στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί είχα την τύχη να έχω καθηγητή τον εξαιρετικό επιστήμονα κύριο Μαλλιάρα. Η Φιλαρμόνια Ορχήστρα είναι ένα δικό του πραγματικό θαύμα.
Πρόκειται για μια ορχήστρα καταπληκτικού επιπέδου που δημιουργήθηκε από καθαρό πάθος για τη μουσική. Είναι αξιοθαύμαστο το πως, εν καιρώ κρίσης και ενώ κλείνουν ορχήστρες, αποφασίζει ένας άνθρωπος να αναστρέψει τα παράθυρα που κλείνουν στον πολιτισμό και να ανοίξει μια τέτοια πόρτα. Μια ανάσα πραγματική. Πρόκειται για μια ηρωική κίνηση από τον κ. Μαλλιάρα.
Ο Μίλτος Λογιαδης είναι ένας σπουδαίος μουσικός και ένας υπέροχος άνθρωπος. Νιώθω μεγάλη τιμή και χαρά που συνεργάζομαι μαζί του, καθώς η μουσική του οπτική και ο τρόπος που δουλεύει είναι απόλαυση για τον σολίστα. Αγαπάει πολύ τη μουσική στο σύνολο της και αποτελεί για μένα αληθινή έμπνευση.
Τι αντιπροσωπεύει η µουσική για σας;
Η μουσική είναι μία γλώσσα, και όπως κάθε γλώσσα είναι ένας τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας. Πρόκειται όμως για τη γλώσσα των συναισθημάτων, μια γλώσσα πολύ ιδιαίτερη, που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής και απευθύνεται στα βάθη της ψυχής. Για μένα είναι η έκφραση του τι έχω μέσα μου, γιατί γίνεται να ειπωθούν πολύ περισσότερα απ’ ότι με τα λόγια. Εκεί που σταματάνε οι λέξεις αρχίζει η μουσική.
Συναντήσατε δυσκολίες στη διαδροµή σας; Πώς τις ξεπεράσατε;
Η βασική δυσκολία που συναντά κανείς είναι ο ίδιος του ο εαυτός, τα ελαττώματά του τα οποία βγαίνουνε ξανά και ξανά σε όλες τις εκφάνσεις. Οπότε δεν μπορώ να πω ότι έχω ξεπεράσει τις δυσκολίες μου, διότι βρίσκομαι σε μία διαρκή διαδικασία να τις αντιμετωπίζω και να εξελίσσομαι.
Ποια έργα του Μότσαρτ θα ερμηνεύσετε στην παράσταση «Έλλογο Πάθος»;
Όλη η συναυλία θα είναι ένα αφιέρωμα στον Μότσαρτ, με τη φωτεινή και την ουράνια μουσική του. Θα ερμηνεύσω το κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε Ντο μείζονα αρ.21 και η ορχήστρα θα ερμηνεύσει επίσης την τεσαρακοστή συμφωνία του.
Σε ποια πνευματική κατάσταση εισέρχεστε κάθε φορά που παίζετε πιάνο;
Σε ιδανικές συνθήκες μπαίνω στον κόσμο που εκφράζει η μουσική, που είναι κάτι συμπαντικό, πέρα από τα ανθρώπινα. Η μουσική είναι κάτι το πολύ καθαρό, και πρέπει να μπει κανείς με πολύ καθαρή ψυχή και καθαρό μυαλό για να την αφήσει να του μιλήσει στην ψυχή.
Προσπαθείς να μπεις στη συναισθηματική κατάσταση του συνθέτη, να νιώσεις γιατί μπορεί να έγραψε αυτό το έργο, και να το αφήσεις να σου μιλήσει μέσα σου, ώστε να μπορέσεις να το μεταδώσεις κι εσύ με όποιο τρόπο το αντιλαμβάνεσαι. Η κατάσταση αυτή είναι υποκειμενική, γιαυτό και η ερμηνεία παίζει καθοριστικό ρόλο στην παρουσίαση του έργου και είναι σχεδόν συνδημιουργία.
Υπάρχουν κάποιοι σήμερα που θεωρούν ότι σε δύσκολους καιρούς η τέχνη είναι πολυτέλεια. Εσείς τι λέτε;
«Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος». Από την τέχνη θρέφεται το πνεύμα και η ψυχή, και είναι εξίσου σημαντικά με το σώμα. Νομίζω πως η ανάγκη του ανθρώπου για πνευματική τροφή είναι διαχρονική και δε γνωρίζει εποχές ούτε κρίση.
Πιστεύετε ότι η κλασική μουσική βρίσκεται στο περιθώριο στην Ελλάδα;
Λόγω του ότι δεν ανήκει στην παράδοση μας, είναι φυσικό να μην είναι τόσο αγαπητή όσο ας πούμε στον κεντροευρωπαϊκο χώρο, όπου γεννήθηκε και άνθησε. Η κλασική μουσική όμως είναι μια αντικειμενική αξία και είναι ένα μνημείο του ανθρώπινου πνεύματος, που μπορεί να γεννήθηκε στην κεντρική Ευρώπη αλλά ανήκει σε όλον τον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που το θέατρο μπορεί να γεννήθηκε στην Ελλάδα αλλά αφορά και απευθύνεται σε όλους.
Ποιους πιανίστες θαυµάζετε;
Είναι πάρα πολλοί οι πιανίστες που θαυμάζω , τον καθένα για τη δική του προσωπικότητα. Ο Βλαντίμιρ Χόροβιτς ήταν πάντα όμως από παιδί για μένα ένας ολόκληρος μαγικός κόσμος.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Ονειρεύομαι να εξελίσσομαι κάθε μέρα ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνις. Για μένα αυτά τα δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, και η εξέλιξη στο ένα κομμάτι συνεπάγεται και τη βελτίωση στο άλλο. Δεν μιλάω με όρους καριέρας αλλά με τη διάθεση να πω πως ονειρεύομαι κάθε τι καλλιτεχνικό που μπορεί να με εξελίξει και ως προσωπικότητα.
Τι σας δίνει χαρά στην καθημερινότητα σας;
Χαρά μου δίνουνε πάρα πολλά μικρά πράγματα τα οποία τα βιώνω εσωτερικά ως μεγάλα. Το φως του ήλιου, ένα ωραίο σύννεφο στον ουρανό, το χρώμα του δειλινού, αλλά και μια ωραία συζήτηση με κάποιο φίλο, ένα ωραίο γλυκό και βέβαια τα ζωάκια που ταΐζω και τα ζωάκια που έχω στο σπίτι. Είναι ανείπωτη η αγάπη που μοιράζεται κανείς μαζί τους.
Διαβάστε επίσης: «Έλλογο Πάθος», μiα σειρά έξι συμφωνικών συναυλιών της Φιλαρμόνιας στο Μουσείο Μπενάκη
