Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η Μαρούλα Κασκαβέλη μια νέα ταλαντούχα καλλιτέχνις, με μια ιδιαίτερα αισθαντική φωνή, με αφορμή τις επιτυχημένες εμφανίσεις της με την παράσταση «Η Μπουάτ του 2017» στο El Convento Del Arte καθώς και το νέο της single «Γάτα»που κυκλοφόρησε πρόσφατα μίλησε στο zougla.gr και αποκάλυψε τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική της διαδρομή.
Πείτε μας λίγα λόγια για σας. Πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με το τραγούδι και τη μουσική;
Από το Δημοτικό με θυμάμαι να παίρνω στα κρυφά την κιθάρα της θείας μου και να τη γρατζουνάω όπως να’ ναι. Όταν τύχαινε να ακούσω άνθρωπο να παίζει κιθάρα, στις οικογενειακές μας μαζώξεις, τρύπωνα δίπλα του και ονειρευόμουν… Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Με μια κιθάρα και ένα αυτί. Δεν διδάχτηκα ποτέ κάποιο μουσικό όργανο. Έβλεπα τα χέρια των άλλων και άκουγα το αποτέλεσμα. Μετά αντέγραφα, πειραματιζόμουν, το έψαχνα, ρωτούσα. Την κιθάρα την ένιωθα πάντα προέκταση του σώματος μου, ηχείο μου, λες και…κιθάρα και φωνή ήταν ένα, γεννήθηκαν μαζί, μεγάλωσαν, ωρίμασαν, αγάπησαν κι αγαπήθηκαν.
Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάτε περισσότερο;
Τώρα τι εικόνα μου ήρθε…Θυμάμαι να ξυπνάμε για το σχολείο με Dire Straits και «Μoney for nothing» στη διαπασών. Κόλπο του πατέρα μου να πεταγόμαστε από τα κρεβάτια μας αμέσως! Η μαμά μου λάτρις της Κάλλας και του Θεοδωράκη, χαρακτηριστικά θυμάμαι επίσης και το «Μαμά Γερνάω» που όταν πρωτοκυκλοφόρησε, εγώ τότε ούτε 10 χρόνων, ήξερα όλους τους στίχους απ’ έξω, αχ κι εκείνο το «Πάτωμα»… πότε πρόλαβα να «γίνομαι κομμάτια» σε αυτήν την ηλικία δεν ξέρω να σας πω. Η γιαγιά πάλι Σουγιούλ, Αττίκ, Βέμπο. Πολλές φορές έμπαινα στο σαλόνι και έβαζα μόνη μου κάποιον δίσκο στο πικάπ, λίγο από «Ζεστά Ποτά», λίγο «Δικαίωμα», μετά στο repeat το «Παραδέχτηκα» της Άλκηστις.
Είχα έρωτα με τον δίσκο του Τσακνή «Φώτα παρακαλώ» κυρίως για το εξώφυλλό του, γιατί τον χάζευα και τον ερωτευόμουν. Τί να πω για «Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας»; Χαρούλα με Γαλάνη, είχε λιώσει αυτός ο δίσκος. Μπορώ να μιλάω ώρες για τραγούδια και τίτλους, για φωνές που αγαπώ και με έχουν σημαδέψει… Πάριος, Νταλάρας, Χαρούλα, Πρωτοψάλτη,Τσανακλίδου, Καννελίδου, Μοσχολιού, Βιτάλη, Παπακωνσταντίνου, Γαλάνη, Κατσιμιχαίοι, Χειμερινοί Κολυμβητές και πόσοι άλλοι…
Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση σας «Η Μπουάτ του 2018»
Από την εποχή των Μπουάτ, μισό αιώνα μετά, η ανάγκη μας να γίνουμε «μια φωνή» έγινε μεγαλύτερη από ποτέ. Την ίδια ιστορία ήθελα να θυμηθώ, να συνεχίσω, να δημιουργήσω τέτοιες «συνθήκες διασκέδασης» … Όπως τότε, σε κείνα τα παραμυθένια καμαράκια της Πλάκας που μαζεύονταν μικρές παρέες καθημερινών ανθρώπων, πάνω σε ψάθινες καρέκλες καφενείου ή καταγής, πάνω σε στρωμένες βελέντζες, με χαμηλό φωτισμό και κεράκια κι έκαναν όνειρα τραγουδώντας…
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σας single «Γάτα» ξεπέρασε ήδη τις 240.000 views στο Youtube. Πώς νιώθετε γι αυτό και γιατί «Γάτα»;
Νιώθω πολύ μεγάλη χαρά. Πήγε πραγματικά εξαιρετικά με το που κυκλοφόρησε. Γιατί «Γάτα»; γιατί είναι αδιαπραγμάτευτη η πάλη και η νίκη. Μία γάτα θα πάρει αυτό που θέλει ο κόσμος να χαλάσει, όχι πάντοτε αναίμακτα και εύκολα, άλλοτε με τερτίπια, νάζια ή με τσαμπουκά, με χάδια ή και με νύχια, ο στόχος της πάντως θα επιτευχθεί. Ανεξάρτητη, δυναμική και απαιτητική. Μυαλό και ευελιξία. Συνοπτικές διαδικασίες. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Πώς βλέπετε τη δισκογραφία σήμερα και πόσο δύσκολες είναι οι συνθήκες για τους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να δημιουργήσουν και να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους στο ευρύ κοινό;
Πάρα πολύ δύσκολες. Αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα κάτι απαγορευτικό ή ανέφικτο. Ποιος δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα; Ειδικά σήμερα! Σε ποιά δουλειά;
Ίσα ίσα, μεγαλώνει και η πρόκληση. Είναι αλήθεια ότι η προσφορά είναι τεράστια στη δική μας δουλειά. Πιστεύω όμως πως το «καλό» υλικό, αργά ή γρήγορα θα τη βρει την ευκαιρία του. Το μετά δεν μπορώ να το ξέρω. Αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τη βρει. Πιστεύω στο «καλό», πιστεύω γενικά.
Οι σπουδές σας πάνω στη μουσική σας βοήθησαν στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Ασφαλώς. Είναι σπουδαίο πράγμα ο τραγουδιστής να είναι και μουσικός. Είναι σαν μια ξένη γλώσσα η Μουσική. Όταν αναγνωρίζεις τι λένε οι συνάδελφοι γύρω σου, γίνεται ευκολότερη και η δουλειά σου. Συμμετέχεις. Έχεις άποψη και λόγο. Γίνεσαι μέρος του συνόλου, της ομάδας που σε ακολουθεί.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Έναν δρόμο σταθερό και όχι πυροτεχνήματα. Έναν δρόμο διαθέσιμο, να μπορώ να εκφράζομαι και να τον περπατάω. Κόσμος πολύς ναι, αλλά πάντα υπάρχει θέση. Η ανάγκη για τραγούδι συνέχεια αυξάνεται και η διαδρομή αυτή, είναι αέναη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Να συμπληρώνω καινούργιους στόχους κάθε μέρα στο μυαλό και στο τεφτέρι μου. Μελέτη και Όραμα. Πίστη και Επιμονή. Μολύβι και γόμα και πάλι από την αρχή. Αισιοδοξία και Ψυχραιμία. Μέρα τη μέρα, να είμαι καλά και να έχω φωνή. Έχει ο Θεός που έλεγε και η γιαγιά μου…και όλα θα γίνουν, ναι είμαι ρομαντική ακόμα!
Τι σας βοηθάει στη ζωή να ισορροπείτε και να ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
Η βουτιά μέσα μου, στο καταφύγιο μου. Καρκίνος στο ζώδιο και ομολογώ πως κρύβομαι συχνά στο καβούκι μου για να ανατροφοδοτώ τις δυνάμεις μου. Φυσικά και οι άνθρωποι που αγαπώ…Πάντα χρειάζεται ένα χέρι βοηθείας, αρκεί να ξέρεις να το ζητάς την κατάλληλη στιγμή. Η επικοινωνία είναι το πολυτιμότερο ταλέντο του ανθρώπου. Και οι καρδιές των ανθρώπων, να ανταμώνουν και να ανοίγονται. Έτσι ξεπερνιούνται όλες οι δυσκολίες και μπορούμε να προχωράμε μέχρι τις επόμενες.
