Μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής, ενδιαφέρουσες συνεργασίες και πολυσυλλεκτικές δράσεις για το θέατρο, τον χορό, τη μουσική, τα εικαστικά, τον κινηματογράφο, την εκπαίδευση και τα ψηφιακά προγράμματα, περιλαμβάνει ο καλλιτεχνικός προγραμματισμός της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση που εφέτος επικεντρώνεται στις προτιμήσεις μας, και μέσω της τέχνης πυροδοτεί συζητήσεις για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Η διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, αναφέρει σχετικά στο σημείωμά της: «”Τι σου αρέσει;” Αυτή η ερώτηση αρκεί αν θέλεις να γνωρίσεις κάποιον σε λίγα λεπτά. Σε εμάς αρέσουν η περιέργεια, η απόλαυση, η έκπληξη, η Αθήνα, οι πόλεις, η αδρεναλίνη, η γνώση, η απόκλιση, η δουλειά, η μνήμη, το παρόν, η έμπνευση, οι ιστορίες, οι σχέσεις. Μας αρέσει να πυροδοτούμε συζητήσεις για τα σημαντικά που δεν είναι αυτονόητα, για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. Οι κοινές μας λέξεις είναι η σύνδεσή μας».
Η θεατρική σεζόν ξεκινά στη Στέγη με τον Έκτορα Λυγίζο, ο οποίος σκηνοθετεί και, ταυτόχρονα, παίζει τον ρόλο του σκηνοθέτη στην κλασική βρετανική φάρσα του Μάικλ Φρέιν «Το Σώσε» (1982) βάζοντας μας μέσα στα παρασκήνια ενός θεάτρου και καλώντας μας να αναρωτηθούμε: «Τι γίνεται όταν όλα πάνε στραβά;». Μάλιστα, με αφορμή την παράσταση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου (στις 19:00) ένα μεγάλο street party στους δρόμους γύρω από τη Στέγη.
Στον θεατρικό πρόγραμμα συναντάμε επίσης, το «The Factory» στο οποίο ο σκηνοθέτης Ομάρ Αμπουσαάντα και ο συγγραφέας Μοχάμαντ Αλ Άταρ αποκαλύπτουν την κρυμμένη διάσταση του πολέμου στη Συρία ερευνώντας μια πραγματική ιστορία, το «Bubble Jam» του Ντάνιελ Βέτζελ ( ιδρυτικού μέλους της διεθνώς καταξιωμένης ομάδας Rimini Protokoll) που στήνει μια παράσταση για την πρώτη γενιά ιθαγενών του διαδικτύου, αλλά και τη «Δίκη» του Πολωνού Κρίστιαν Λούπα, μία πεντάωρη παράσταση- κραυγή για τα φαινόμενα λογοκρισίας που πληθαίνουν στην πατρίδα του.
Ακόμη, ο Δημήτρης Ξανθόπουλος ανεβάζει τις «Τρεις Αδερφές» του Τσέχοφ, με «την πίστη ότι όλοι οι τόποι και όλες οι εποχές βρίσκονται πάνω σε ένα ρήγμα, σε μια κατάσταση διαρκούς αναταραχής», ενώ η Βραζιλιάνα Κριστιάν Ζαταΐ κατασκευάζει στο «Ithaca, our Odyssey» έναν παράλληλο με το δικό μας κόσμο που αντανακλά την οδύσσεια της επιστροφής στην πατρίδα.
Στον χορό το ενδιαφέρον μας επικεντρώνεται στο «New Piece Ι – Since she» του Δημήτρη Παπαϊωάννου που στη νέα του αυτή δημιουργία συναντά το σύμπαν της Πίνα Μπάους, αλλά και στο «A Quiet Evening of Dance» του Αμερικανού χορογράφου Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ, όπου χορευτές που έχουν συνεργαστεί για πολλά χρόνια μαζί του, αφηγούνται με τα σώματά τους ιστορίες βαθιάς επικοινωνίας, με μοναδικό ήχο την αναπνοή τους.
Επίσης, ο διακεκριμένος χορογράφος Τράγιαλ Χάρρελ επιστρέφει στη Στέγη με την παγκόσμια πρεμιέρα του νέου έργου του «O Medea». Μέσα από επίκαιρα φιλοσοφικά και πολιτικά ερωτήματα, η παράσταση εστιάζει τόσο στην ιστορική διάσταση της εμβληματικής ηρωίδας του Ευριπίδη όσο και στις αναπαραστάσεις του γυναικείου ψυχισμού, ξεπερνώντας τα στεγανά του χρόνου.
Στον τομέα της μουσικής, συναντάμε μεταξύ άλλων, τη νέα δημιουργία του Γιώργου Απέργη, «Thinking Things». Κλείνοντας την παρουσίαση στη Στέγη της άτυπης τριλογίας του, που ξεκίνησε με το «Machinations» (2000) και συνεχίστηκε με το «Luna Park» (2011), περνώντας μέσα από το διαρκώς εξελισσόμενο «Tourbillons» που είδαμε πέρυσι, ο Γ. Απέργης δημιουργεί στο «Thinking Things»(2018) ένα τεχνητό ηχητικό σύμπαν εξερευνώντας την αλληλεπίδραση ανθρώπων και μηχανών.
Στα εικαστικά, η Στέγη υποστηρίζει την 6η Μπιενάλε της Αθήνας, με τίτλο «ΑΝΤΙ», παρακολουθώντας την πορεία της αντίθεσης: από την πολιτική μέχρι τη διαδικτυακή κουλτούρα, από τα βιντεοπαιχνίδια μέχρι το Netflix, από τον Žižek μέχρι τη Rihanna. Μάλιστα, στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Αθήνας, θα παρουσιαστούν δύο έργα της Συλλογής του Ιδρύματος Ωνάση, το πρώτο VR φιλμ της Λουκίας Αλαβάνου, με τίτλο «New Horizons – Pilot» (2018), σε ανάθεση και παραγωγή του Onassis Culture, καθώς και το έργο «NIKE»(2018) του Τέο Τριανταφυλλίδης.
Από τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό δεν λείπουν και τα φεστιβάλ. Εφέτος, πηγή έμπνευσης για το «Onassis Youth Festival» θα αποτελέσει το τρίγωνο, Αλεξάνδρεια-Αθήνα-Βηρυτός, τρεις συναρπαστικές, ανήσυχες πόλεις με πλούσιο πολιτισμό και ιστορία. Ενώ, τo «6ο Onassis Fast Forward Festival» έρχεται για άλλη μία φορά να δοκιμάσει τις βεβαιότητές μας για την τέχνη και τη ζωή, εξερευνώντας την έννοια των «κοινών» από πολλές οπτικές γωνίες.
Και εφέτος συνεχίζονται το «Big Bang Festival 5» που είναι αφιερωμένο στην περιέργεια των παιδιών και το «Borderline» που αμφισβητεί κάθε είδους οριογραμμές και σύνορα, και επιχειρεί να διευρύνει τους ηχητικούς μας ορίζοντες. Επίσης, το διεθνές φεστιβάλ «Tectonics Athens» του ανατρεπτικού μαέστρου Ιλάν Βολκόφ επιστρέφει για δεύτερη φορά στην Αθήνα, με στόχο να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της συμφωνικής ορχήστρας του 21ου αιώνα και να φέρει κοντά διαφορετικές μουσικές πρακτικές.
Εκτός από το «Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων» που μέχρι τώρα έχει καταφέρει να αναδείξει δημιουργούς στις πρώτες τους σκηνικές απόπειρες, το φετινό πρόγραμμα φιλοξενεί και το φεστιβάλ χορού «Body Politics», στο οποίο έξι καλλιτέχνες από διαφορετικές γωνιές του πλανήτη αναδεικνύουν με το έργο τους το σώμα ως το σημείο όπου συναντιούνται η πολιτική διεκδίκηση και η αλληλεγγύη.
Την περίοδο 2018-19, τα ψηφιακά προγράμματα του Ιδρύματος Ωνάση εξερευνούν (μέσα από μια σειρά ομιλιών, εργαστηρίων, περφόρμανς και ανατεθειμένων έργων) τη διαλεκτική σχέση μεταξύ μορφών διαμοιρασμού και οικειοποίησης, συνεισφοράς στα κοινά και άντλησης από αυτά, ανάπαυλας και υπερεκμετάλλευσης, πώλησης και προσφοράς.
Τέλος, στην ενότητα «Λέξεις & Σκέψεις», ο θρυλικός Γερμανός σκηνοθέτης Βέρνερ Χέρτσογκ θα συναντήσει για άλλη μία φορά τον μετρ των ζωντανών συνεντεύξεων Πολ Χολντενγκρέιμπερ, (ιδρυτή της σειράς ομιλιών live της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης) σε μια κουβέντα εξίσου απρόβλεπτη με την πορεία του 76χρονου δημιουργού.
