Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Αυτό που χρόνια προσπαθώ να πω είναι πως η μουσική είναι μια, δεν υπάρχουν ούτε ταμπέλες ούτε είδη. Οι άνθρωποι για λόγους πολιτικής εντάσσουν την τέχνη και τους καλλιτέχνες σε κουτάκια. Εάν αφήναμε απλά το συναίσθημα να μιλήσει είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να κλάψουμε και με μια άρια και με ένα Δημοτικό τραγούδι και με ένα Λαϊκό τραγούδι. Είναι η προσωπική μου επιλογή τα κομμάτια που αγαπάω χωρίς να σκεφτώ το είδος τους ούτε που τα κατατάσσουν «οι δήθεν ειδήμονες» αναφέρει μεταξύ άλλων στο zougla.gr η Ηρώ με αφορμή την παράσταση της «Happy Together» και τις επερχόμενες εμφανίσεις της από Παρασκευή 8 έως Κυριακή 10 Μαρτίου στο Half Note.
Η Ηρώ ακόμη αναφέρθηκε στη συνεργασία της με την Ελένη Πέτα και τον Δώρο Δημοσθένους, στη σημερινή κατάσταση στον χώρο του θεάματος και της μουσικής στην Ελλάδα και αποκάλυψε τα μελλοντικά της σχέδια καθώς και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάει περισσότερο.
Η ταλαντούχα καλλιτέχνις με την αισθαντική φωνή, πέρυσι στο Half Note έδωσε 9 sold out παραστάσεις η μια πιο ξεχωριστή από την άλλη έχοντας κοντά της – δίπλα της νέους ανθρώπους που «γράφουν τη δική τους ιστορία» στον «τοίχο» της μουσικής. Παραστάσεις με έμπνευση, δημιουργικότητα, εκπλήξεις και πάθος που χαρακτηρίζει τους καλλιτέχνες.
Αυτήν τη φορά από τις 8 έως τις 10 Μαρτίου η Ηρώ θα παρουσιάσει μια παράσταση πατώντας στα χνάρια της έμπνευσης που έχει η Όλγα Λασκαράτου για τους φιλοξενούμενους, ερμηνευτές – καλλιτέχνες. Την Ελένη Πέτα και τον Δώρο Δημοσθένους.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σας με την Ελένη Πέτα και τον Δώρο Δημοσθένους καθώς και για τις επερχόμενες παραστάσεις σας από τις 8 έως τις 10 Μαρτίου στη σκηνή του «Half Note».
Είναι πολύ όμορφο να συνυπάρχουν καλλιτέχνες με διαφορετική οπτική στα πράγματα αλλά με κοινή αισθητική και πνευματική προσέγγιση στην τέχνη ακόμα κι αν προέρχονται από διαφορετικά είδη τέχνης.
Η Ελένη Πέτα είναι μια φίλη για μένα ένας άνθρωπος που έχουμε συνυπάρξει στη σκηνή τόσο πολύ καιρό με τόσο αλληλοσεβασμό χιούμορ, αυθεντικότητα, αλήθεια νομίζω πως ουσιαστικά δεν ανταγωνιστήκαμε ποτέ μεταξύ μας και η συνεύρεση είχε μόνο γέλιο και χαρά. Άλλωστε ο χρόνος της συνεργασίας μας το αποδεικνύει αυτό.
Όταν υπάρχει εκτίμηση, αγάπη, σεβασμός στην διαφορετικότητα όταν και οι δύο έχουν ένα κοινό στόχο που υπερβαίνει τις προσωπικές φιλοδοξίες και τον ναρκισσισμό του καθενός τότε μπορούν να γίνουν θαύματα. και αυτό μας ένωνε με την Ελένη.
Ο Δώρος Δημοσθένους, είναι ένας καλλιτέχνης που έχω θαυμάσει πολύ και έχω γελάσει μαζί του και ποτέ μέχρι τώρα δεν έτυχε να βρεθούμε στη σκηνή. Μόνο σε εκπομπές τηλεοπτικές όπου κάθε φορά τον κοίταζα και έλεγα: Τι ωραίος καλλιτέχνης, τι ωραίο παιδί και τι λαμπερή παρουσία… Και ήρθε ο καιρός να βρεθούμε.
Εύχομαι και για τους τρεις μας να είναι όμορφη η συνεύρεση μας και να ευοδώσει καρπούς και για το μέλλον.
Πείτε μας λίγα λόγια για σας. Πότε συνειδητοποιήσατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε με το τραγούδι και τη μουσική;
Η Πάτρα είναι και θα είναι αφετηρία της ζωής μου, εκεί μεγάλωσα έζησα την παιδική μου ηλικία και την εφηβεία μου και αυτό θα με ακολουθεί για όλη μου την ζωή σαν «θεία Κοινωνία» όπου θα μεταλάβω τον κόσμο που έζησα όταν έφυγα από εκεί και εάν ποτέ χαθώ θα ξέρω που ακριβώς πρέπει να γυρίσω για να βρω την αρχή μου. Εάν δεν ξεχνάμε από πού ξεκινήσαμε, δεν θα χαθούμε ποτέ ολοκληρωτικά.
Ναι, με θυμάμαι με πολύ μακριά μαλλιά και φουστάνι και θυμάμαι ότι ποτέ δεν ένιωσα κομπλαρισμένη πάνω στη σκηνή, απλά δεν είχα καμία κινητικότητα. Οκ ,δεν είναι αυτό απαραίτητο προσόν ενός τραγουδιστή. Δεν ήταν, έγινε μετά …
Θυμάμαι που οι γονείς μου δεν ήθελαν καθόλου αυτήν τη δουλειά και για μένα είχε πολύ πλάκα μιας και δεν επρόκειτο ποτέ να ασχοληθώ σοβαρά. Ήθελα να σπουδάσω Νομική, Τελικά μπήκα Νοσηλευτική και τελικά έγινα τραγουδίστρια
Αργότερα κατάλαβα τη φράση: μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις…
Ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά ακούσματα και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάτε περισσότερο;
Αγαπώ την ποπ μουσική πάρα πολύ αλλά με γνώμονα την Barbra Streisand την Celine, την Shirley, τον Josh Groban. Αυτό είναι ποπ άκουσμα για μένα, επειδή στην χώρα μας είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να μπλέκουμε τις έννοιες με την αλήθεια τους και να αγνοούμε την ετυμολογία τους, η ποπ είναι ένα είδος μουσικής, το πιο αγαπητό, το πιο εξελίξιμο και το πιο ενδιαφέρον εάν το παρατηρήσει κανείς μέσα στον χρόνο. Μόνο που στη χώρα μας το μόνο που συμβαίνει συχνά είναι να εκφυλίζονται μέσα σε μια απλούστευση τα πάντα. Δεν είναι όμως έτσι η αλήθεια. Η αλήθεια έχει πολλή δουλειά πολύ μελέτη και πολύ αυταπάρνηση για να φτάσεις στο ζητούμενο αποτέλεσμα
Ποιο τραγούδι σας έχετε αγαπήσει περισσότερο;
Το «Έτσι Είμαι Εγώ» φυσικά… Ταξιδεύει μαζί μου μέσα στο χρόνο αποδέχεται τις αλλαγές μου και πάντα θα έρχεται στο στόμα η φράση: «έτσι είμαι εγώ». Αυτό θα έπρεπε να ισχύει για όλους μας.
Έχετε αρκετά χρόνια στη μουσική και μαζί με αυτά πολλές επιτυχημένες συνεργασίες με σημαντικά ονόματα του χώρου. Υπάρχει κάποια συνεργασία που ξεχωρίζετε;
Η συνεργασίες μου ήταν πολύ ενδιαφέρουσες άλλες πιο δύσκολες κι άλλες πιο εύκολες. Ο Γιώργος Μαρίνος θα αποτελεί πάντα ένα σταθμό ζωής για μένα. ο πιο αξιόλογος βαθιά καλλιτέχνης που γνώρισα ποτέ. Απλός όσο και πολύπλοκος, σοβαρός όσο και κυνικός, όσο και καλόκαρδος και ευγενής, πάνω από όλα ευγενής. Η Αλέκα Κανελλίδου ήταν ένας μέντορας για μένα που με «τοποθέτησε» με κάποιον τρόπο στη σκηνή σαν έναν ξεχωριστό άνθρωπο και με έμαθε ότι η απλότητα είναι ότι πιο πολύτιμο μπορούσα να έχω. Η Ελένη Πέτα είναι ένα κορίτσι που αγαπώ πάρα πολύ, συνεργάστηκα πολύ καιρό μαζί της και την εκτιμώ. Έχω περάσει υπέροχα και πιστεύω για εκείνη ότι είναι από τα λίγα παιδιά της γενιάς μας συγκροτημένη και γεννημένη καλλιτέχνις.
Τα τελευταία χρόνια έχετε κάνει πολλές συναυλίες στην Ευρώπη. Ποια η εμπειρία σας και τι είναι αυτό που κρατάτε από αυτές τις συναυλίες;
Τον πολιτισμό στη συμπεριφορά των ανθρώπων την αυστηρότητα την μέθοδο, τον προγραμματισμό, τον σεβασμό στον καλλιτέχνη, τον θαυμασμό στην ίδια την τέχνη, τη σιωπή την ώρα της συναυλίας και την προσπάθεια να πούνε έστω και 2 λέξεις Ελληνικές για να με τιμήσουν. Δεν είναι μόνο ένα, είναι πολλά και είναι σημαντικά και μαθαίνω να γίνομαι καλύτερη και να έχω υψηλότερες απαιτήσεις από τον εαυτό μου. Η ευγένεια των ανθρώπων και η αποδοχή είναι μοναδικά φαινόμενα στις χώρες της Ευρώπης.
Κάνω ακόμα πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και εύχομαι αυτό να μην πάψει ποτέ μιας και μου δίνει μια άλλη «αύρα» για τον πολιτισμό και την τέχνη μου, με μαθαίνει, με δοκιμάζει, άλλοτε με απογειώνει κι άλλοτε με προσγειώνει.
Τι σας βοηθάει στη ζωή να ισορροπείτε και να ξεπερνάτε τις δυσκολίες;
Το «μαζί».
Ποια είναι η γνώμη σας για τη σημερινή κατάσταση στον χώρο του θεάματος και της μουσικής στην Ελλάδα; Πόσο εύκολο είναι να χτίσει κανείς σήμερα μία καριέρα στη μουσική;
Αυτό που χρόνια προσπαθώ να πω είναι πως η μουσική είναι μια, δεν υπάρχουν ούτε ταμπέλες ούτε είδη. Οι άνθρωποι για λόγους πολιτικής εντάσσουν την τέχνη και τους καλλιτέχνες σε κουτάκια. Εάν αφήναμε απλά το συναίσθημα να μιλήσει είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να κλάψουμε και με μια άρια και με ένα Δημοτικό τραγούδι και με ένα Λαϊκό τραγούδι. Είναι η προσωπική μου επιλογή τα κομμάτια που αγαπάω χωρίς να σκεφτώ το είδος τους ούτε που τα κατατάσσουν «οι δήθεν ειδήμονες». Αυτοί οι ειδήμονες έχουν ευθύνη σήμερα για τον «λογοκριτικό» τρόπο που βλέπουν τη μουσική αποδεχόμενοι ή απορρίπτοντας το έργο ενός δημιουργού…
Ας μου πει κάποιος, από πού αντλούν το δικαίωμα της «λογοκρισίας» του συναισθήματος; Γιατί δεν μπορεί να μιλήσει μέσα μου με τον ίδιο τρόπο ένα ποπ τραγούδι και ένα λαϊκό ή «έντεχνο» όπως συνηθίζουν να το λένε; Γιατί αφορίζουν τη δημιουργία;
Αντιλαμβάνονται άραγε ότι η τέχνη δεν λογοκρίνεται ούτε φυλακίζεται ούτε αφορίζεται και όποιος το κάνει, θεωρώντας τον εαυτό του «προστάτη» της Τέχνης, απλά βλάπτει την ελευθέρια της έκφρασης και μπορεί ακόμα και να δημιουργήσει κινδύνους για το μέλλον του πολιτισμού; Γιατί η Τέχνη είναι η έκφραση και η εικόνα της κοινωνίας μια δεδομένη στιγμή. Κι αυτό όσο καλό ή κακό και να είναι, είναι η Αλήθεια. Και η Τέχνη χωρίς την αλήθεια της, δεν μπορεί να υπάρξει,
Σκεφτείτε λοιπόν πόσο δύσκολο είναι να χτίσει την καριέρα του ένας νέος άνθρωπος σε μια τέτοια συνθήκη.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο μελλοντικά
Κάνω πάρα πολλά πράγματα στο επίπεδο που με ενδιαφέρουν πάντα. Κάποια από αυτά είναι βιοποριστικά άλλα πάλι όχι, είναι πιο πολύ καλλιτεχνικά. Επίσης κάνω αρκετές συναυλίες και σε άλλες χώρες και πόλεις και έχω νέες συνεργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Προς το παρόν όμως θα είμαι με την Ελένη Πέτα και τον Δώρο Δημοσθένους στο «Half Νote» και θα περάσουμε υπέροχα!
