Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Μέσα από την ενασχόληση μου με το παιδικό τραγούδι και προσπαθώντας να είμαι τίμιος με τη δουλειά μου, βυθίζομαι στα πηγάδια της ψυχής για να διακρίνω και να ανασύρω τις προσωπικές μου αλήθειες. Με λίγη απομόνωση και καθήλωση του «εγώ», δημιουργείται χώρος για έμπνευση, φαντασία και δημιουργία. Μετά χρειάζεται δουλειά και βέβαια αποφυγή των εύκολων επιφανειακών λύσεων και εμμονή στο να υπάρχει νόημα και ουσία στο κάθε τι που κάνεις. Αυτή η λειτουργία δεν είναι αναγκαία μόνο για το «παιδικό» τραγούδι αλλά για κάθε δημιουργία» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γιώργος Χατζηπιερής στο zougla.gr με αφορμή το νέο του cd «Πατημασιές στο χιόνι».
Ο ταλαντούχος Γιώργος Χατζηπιερής, δημιουργός των τραγουδιών του Τεμπέλη Δράκου, μας παρουσιάζει έξι νέα τραγούδια για τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα με το γενικό τίτλο «Πατημασιές στο Χιόνι».
«Δεν θεωρώ ότι είμαι καλλιτέχνης αλλά κατασκευαστής τραγουδιών για παιδικές ψυχές ανεξάρτητα από ηλικία. Χρησιμοποιώ τα καλύτερα διαθέσιμα υλικά, βάζω όση μαστοριά και μεράκι διαθέτω και τα παραδίδω στον κόσμο με την ευχή να διαγράψουν τη δική τους πορεία, να συντροφεύσουν και να αγαπηθούν» υπογραμμίζει ο ταλαντούχος καλλιτέχνης και αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια.
Ποιο ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία του νέου σας CD;
Τα Χριστούγεννα ήταν πάντα για μένα μια ξεχωριστή γιορτή. Με συγκινούσε και με συγκινεί το θεολογικό νόημα της γέννησης του Χριστού. Παράλληλα όλο το παραμύθι και η ατμόσφαιρα που αναπτύχθηκε γύρω από αυτό το γεγονός με συνεπαίρνει και με γοητεύει. Έτσι όταν μου πρότειναν πριν δύο χρόνια από το «Ελληνικό Σχέδιο» να συνθέσω τρία τραγούδια – κάλαντα για τα Χριστούγεννα για μια παράσταση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, δέχτηκα με χαρά. Μου άρεσε η διαδικασία τόσο πολύ που τη συνέχισα μέχρι που ολοκληρώθηκε αυτός ο κύκλος των έξι τραγουδιών.
Πώς ήταν η συνεργασία και η ατμόσφαιρα σε αυτήν την ηχογράφηση;
Α ήταν πολύ συναρπαστικά όλα. Γράψαμε στο στούντιο Antart που στεγάζεται στα παλιά στούντιο της Φίνος Φιλμς. Η αίθουσα ηχογραφήσεων ήταν η ίδια η αίθουσα που γράφτηκε η μουσική για εκατοντάδες έργα του Ελληνικού κινηματογράφου με τα οποία έχουμε μεγαλώσει. Η ατμόσφαιρα πολύ ζεστή και φιλική. Οι ηχολήπτες Νίκος Κόλιας και Χάρης Κρεμμύδας εξαιρετικά παιδιά και καλή παρέα. Παρέλασαν από το στούντιο μερικοί από τους καλύτερους μουσικούς που διαθέτουμε. Εκτός από την παρτιτούρα που τους έδινα τους εξηγούσα το νόημα του κάθε τραγουδιού και τι ατμόσφαιρα ήθελα να μεταδώσω κι όλοι έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Μετά ένας – ένας οι τραγουδιστές με την πιο φιλική διάθεση και πολύ χαρά. Στο τέλος η παιδική χορωδία και ο μαέστρος της Θωμάς Κοντογεώργης που γέμισαν το στούντιο με παιδικές φωνές, συγκίνηση και ενέργεια και η «ενήλικη» χορωδία που δημιουργήθηκε μέσα σε μερικές ώρες από τη φίλη Ηλιάνα Φιλέα για τις ανάγκες του «Δέντρου των Χριστουγέννων». Ενδιάμεσα είχαμε φωτεινά διαλείμματα γέλιου από τον Νίκο Μέρμηγκα, ιδιοκτήτη του στούντιο που λέει τα καλύτερα ανέκδοτα και τις πιο απίστευτες ιστορίες.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας όταν ετοιμάζετε έναν καινούργιο δίσκο; Και ποια η πηγή της έμπνευσης σας για το συγκεκριμένο CD σας;
Να σας πω κατ’ αρχάς ότι δεν αποφασίζω να ετοιμάσω έναν καινούργιο δίσκο και μετά να αρχίσω να γράφω τραγούδια. Τα τραγούδια γράφονται όταν υπάρχει έμπνευση, διάθεση και χρόνος, κι όταν συμπληρωθεί το υλικό τότε αρχίζω τη διαδικασία παραγωγής. Η έμπνευση παράγεται μέσα από σπινθήρες που μπορεί να είναι μια εικόνα, μια σκέψη, ένα έντονο συναίσθημα, μια ανάμνηση, ένα βιβλίο, μια ταινία, μια σκηνή στον δρόμο, οτιδήποτε δηλαδή που μπορεί να κεντρίσει τη φαντασία
Για το συγκεκριμένο CD, πήγα πίσω στην παιδική μου ηλικία στο χωριό μου την Ακανθού, και προσπάθησα να ξανανιώσω εκ νέου και όχι νοσταλγικά και να αναδημιουργήσω τα πλούσια και μοναδικά συναισθήματα από την απλότητα και την ομορφιά του τόπου, των ανθρώπων και των ημερών.
Ποιο τραγούδι από το CD αγαπάτε περισσότερο;
Αντί για το κλασικό «είναι όλα παιδιά μου και δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω» θα σας πως τους λόγους για τους οποίους αγαπώ το κάθε τραγούδι.
«Ο ΒΟΣΚΟΣ» Για το ότι ο πρωταγωνιστής και αφηγητής της Γέννησης γίνεται ο πάντα ανώνυμος και υποτιμημένος βοσκός.
«ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ» γιατί είναι ένα πρωτότυπο και όμορφο Χριστουγεννιάτικο παραμύθι που κατάφερα να μεταφέρω σε στίχους και μουσική.
«ΠΑΤΗΜΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ» Για την ήρεμη μελωδική του γραμμή και τη ζεστασιά που αποπνέει.
«ΤΡΕΙΣ ΧΙΟΝΟΝΥΦΑΔΕΣ» Για τη φαντασία και το χιούμορ του τραγουδιού.
«ΣΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΗΝ ΑΥΛΗ» Για την ενορχήστρωση και τη φωνή του Σαββόπουλου
«ΤΑ ΦΩΤΑ» Για το ότι πατά στην Κυπριακή παράδοση και περιέχει άμεσες αναφορές στην παιδική μου ηλικία.
Πώς είναι να ασχολείται ένας καλλιτέχνης με το παιδικό τραγούδι μέσα στη σύγχρονη Ελληνική σκηνή;
Δεν θεωρώ ότι είμαι καλλιτέχνης αλλά κατασκευαστής τραγουδιών για παιδικές ψυχές ανεξάρτητα από ηλικία. Χρησιμοποιώ τα καλύτερα διαθέσιμα υλικά, βάζω όση μαστοριά και μεράκι διαθέτω και τα παραδίδω στον κόσμο με την ευχή να διαγράψουν τη δική τους πορεία, να συντροφεύσουν και να αγαπηθούν. Τώρα πρακτικά, δεν είναι εύκολο να συντηρείς μια τέτοια ενασχόληση αφού η καλή ποιότητα και ο σεβασμός του ακροατηρίου συνεπάγονται μεγάλο κόστος που με δυσκολία ανακτάται. Κι όπως είναι σήμερα δομημένη η μουσική βιομηχανία, δεν υπάρχουν εταιρείες στις οποίες μπορεί να πατήσει οικονομικά ένας νέος δημιουργός για να κάνει το πρώτο του βήμα. Στη δική μου την περίπτωση υπήρξα τυχερός γιατί η πολύ μεγάλη αποδοχή του Τεμπέλη Δράκου, αποφέρει έσοδα που χρηματοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τις επόμενες δημιουργίες. Και αυτό μου αφήνει ένα πεδίο ελεύθερο για να δημιουργώ χωρίς συμβιβασμούς και εκπτώσεις.
Η Παιδική ματιά είναι η καθαρή ματιά στα πράγματα. Πόσο σας επηρεάζει και πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να την υιοθετήσετε όταν δημιουργείτε παιδικά τραγούδια;
Η καθαρή ματιά που λέτε είναι αναγκαία συνθήκη. Γιατί αν δεν ψάξεις να βρεις τις δικές σου προσωπικές αλήθειες και να τις μεταφέρεις με αμεσότητα, χωρίς διδακτισμό και χωρίς διάθεση επιβολής, τότε θα βρεις τις πόρτες κλειστές. Μέσα από την ενασχόληση μου με το παιδικό τραγούδι και προσπαθώντας να είμαι τίμιος με τη δουλειά μου, βυθίζομαι στα πηγάδια της ψυχής για να διακρίνω και να ανασύρω τις προσωπικές μου αλήθειες. Με λίγη απομόνωση και καθήλωση του «εγώ», δημιουργείται χώρος για έμπνευση, φαντασία και δημιουργία. Μετά χρειάζεται δουλειά και βέβαια αποφυγή των εύκολων επιφανειακών λύσεων και εμμονή στο να υπάρχει νόημα και ουσία στο κάθε τι που κάνεις. Αυτή η λειτουργία δεν είναι αναγκαία μόνο για το «παιδικό» τραγούδι αλλά για κάθε δημιουργία.
Προσωπικά και επειδή το κανονικό μου επάγγελμα δε μου αφήνει πολύ ελεύθερο χρόνο, έχω καταφέρει να μεταφέρομαι σε αυτόν τον «δημιουργικό» πλανήτη με αυτόματες διαδικασίες. Διαφορετικά θα δούλευα ακόμη για τον πρώτο δίσκο του Τεμπέλη Δράκου.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Επειδή επικεντρώθηκα στο «παιδικό» τραγούδι, εισπράττω την αίσθηση της ανυπαρξίας από ανθρώπους που δεν έχουν παιδιά και δεν είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το υλικό που δημιουργώ και συνεπώς και από τα μέσα και θεσμούς που αυτοί οι άνθρωποι διευθύνουν.
Επίσης πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι αφού τα τραγούδια μου είναι παιδικά, δεν απευθύνονται σε αυτούς άρα δεν έχουν λόγο και διάθεση να τα ακούσουν.
Το όνειρό μου είναι να ξεπεραστεί αυτό το σύνδρομο και να δω περισσότερους ενήλικες να ακούσουν τον Τεμπέλη Δράκο και να περνούν καλά.
Ετοιμάζετε κάτι άλλο;
Έχω μαζέψει υλικό για ένα τέταρτο δίσκο του Τεμπέλη Δράκου που αν όλα πάνε κατ΄ ευχήν μπορεί να κυκλοφορήσει στα τέλη του 2020. Απ’ εκεί και πέρα νοιώθω πως ο Τεμπέλης Δράκος θα έχει κλείσει έναν κύκλο, θα έχει αφήσει τις πατημασιές του στον χώρο, οπόταν και θα προσπαθήσω εξερευνήσω άλλες περιοχές και άλλα μονοπάτια.
Δείτε επίσης: Το νέο cd του Γιώργου Χατζηπιερή «Πατημασιές στο χιόνι»
