Συνέντευξη στη Σπυριδωνία Κρανιώτη
O Γιώργος Ρους, λίγο πριν την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του και πλαισιωμένος από τη νέα μπάντα του, ξεκινά ένα νέο ταξίδι σε ήχους και στίχους.
Το νέο του single με τίτλο «Λουλούδι του δρόμου» θα κυκλοφορήσει την Παρασκευή στις 2/12.
Ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης με τραγούδια του που αγαπήθηκαν από το κοινό, όπως: «Εξαιρέσεις», «Μαριονέτες», «Κόκκινο φως», αλλά και με δείγματα από την επερχόμενη δισκογραφική του δουλειά θα πραγματοποήσει μια ζωντανή εμφάνιση στις 12 Δεκεμβρίου στο Faust, όπου θα παίξει ένα full πρόγραμμα με την μπάντα του.
Μας συστήθηκε τον Οκτώβριο του 2009 με το συντριπτικό χιτ «Εξαιρέσεις», με το οποίο κέρδισε τον πρώτο διαγωνισμό της μουσικής πλατφόρμας Jumping Fish. Το τραγούδι ανακηρύχθηκε τραγούδι της χρονιάς 2010, έχοντας ξεπεράσει τις 35.000 ραδιοφωνικές μεταδόσεις σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους, δίνοντας του μία θέση ανάμεσα στους καλύτερους πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες και παράλληλα το αντίστοιχο βραβείο Mad «Track of the Year» στα Mad Video Music Awards. Ακολούθησαν συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και ενδιαφέρουσες συνεργασίες, τόσο στη σκηνή, όσο και στην δισκογραφία (ως συνθέτης σε τραγούδια για την Χάρις Αλεξίου, την Ανδριάνα Μπάμπαλη και στο νέο άλμπουμ του Γιάννη Κότσιρα). Μουσική και τραγούδια του έχουν επίσης συμπεριληφθεί σε θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές ταινίες.
Ο Γιώργος Ρους μίλησε στο zougla.gr και εξήγησε τι ήταν αυτό που τον ενέπνευσε στη νέα του δισκογραφική δουλειά.
Ακόμη ανέφερε πώς βλέπει την πορεία της μουσικής καθώς και το μέλλον της δισκογραφίας σήμερα.
O Γιώργος Ρους αποκάλυψε τι τον βοηθάει στη ζωή να ισορροπεί και να ξεπερνά τις δυσκολίες καθώς και τι ονειρεύεται για την καλλιτεχνική του διαδρομή.
zougla.gr: Ποιες είναι οι κύριες πηγές έμπνευσης που σε παρακινούν να γράψεις τη μουσική και τους στίχους σου; Η επικαιρότητα σε απασχολεί;
Γιώργος Ρους:
Όλα ξεκινούν από την ανάγκη να λέω ιστορίες. Τα πιο απλά και καθημερινά πράγματα μπορούν να με παρακινήσουν. Κάποιες φορές πλάθω τους ήρωες, είτε από την αρχή είτε είναι βασισμένοι σε αληθινά πρόσωπα. Έχεις στο τέλος μια ιστορία που συνέβη ή που δεν συνέβη ποτέ, μα θα μπορούσε. Δεν είναι απαραίτητο να είναι βιογραφική η προσέγγιση. Κάθε τραγούδι είναι και μια απόπειρα επαναπροσδιορισμού του χρόνου και του χώρου. Η επικαιρότητα βεβαίως και με απασχολεί. Με έναν μαγικό τρόπο μάλιστα, βρίσκει τελικά τον χώρο της μέσα σε όλο αυτό.
Τι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το δεύτερο άλμπουμ σου που αναμένεται να κυκλοφορήσει; Tι πραγματεύεται και πώς θα το χαρακτήριζες;
Όπως είναι φυσικό, κάποια τραγούδια γράφονται χωρίς να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι αυτά αφορούν σε σε ένα σύνολο κομματιών με θεματική ή στον επόμενο δίσκο. Απλώς γράφεις. Πριν από ένα χρόνο, βρέθηκε στα χέρια μου ένα τετρακάναλο κασετόφωνο, το οποίο επισκεύασα και συντήρησα. Άρχισα να ηχογραφώ σε αυτό, μέχρι που μαζεύτηκε ένας αριθμός τραγουδιών. Έτυχε να διαβάσω και ένα άρθρο για τον αγαπημένο μου Elliott Smith και το πώς έγραψε τους δύο πρώτους δίσκους του σε ένα τέτοιο μηχάνημα.
Χωρίς ιδιαίτερη προεργασία. Ένα μικρόφωνο και μια κιθάρα.Κάπου στη μέση λοιπόν, ένιωσα ότι όλη αυτή η back to basics διαδικασία είχε ταιριάξει αρμονικά με όλα αυτά που πραγματεύονται και τα ίδια τα τραγούδια. Με την αγάπη και τον έρωτα στην απλή τους μορφή και όχι στην πολυπλοκότητα τους. Είναι ένα άλμπουμ που η θεματολογία του βγήκε μέσα από αμέτρητες συζητήσεις με φίλους, είναι ιστορίες με υπαρκτούς ήρωες που μιλάνε σε πρώτο πρόσωπο για την αγάπη, την κοινωνία, τον έρωτα, το «μαζί» και το «χωριστά». Τον τελευταίο λόγο βέβαια θα έχουν οι ακροατές.
Ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα και ποιο είδος τραγουδιού αγαπάς περισσότερο;
Όταν είσαι παιδί, όσο δύσκολο είναι να ξεχωρίσεις τα μουσικά είδη, άλλο τόσο εύκολο είναι να ξεχωρίσεις χροιές. Θυμάμαι λοιπόν, όταν έπεσε στα χέρια μου εκείνη η κασέτα που έγραφε στην ετικέτα «διάφορα», είχα την τύχη να περιέχει τραγούδια από την κλασική ροκ και ποπ. Ένα από τα πρώτα τραγούδια που μου έκαναν εντύπωση ήταν το the Letter των Box Top. Η χροιά της φωνής του Alex Chilton μου φάνηκε παράξενη και έλεγα δεν μπορεί…είναι κρυωμένος. Ακολούθησαν Creedence Clearwater Revival, Janis, War,Wings κτλ.
Συγκλονίστηκα. Έπειτα ανοίχτηκα μουσικά. Εκείνη όμως η κασέτα ήταν καθοριστική. Προτιμώ να ακούω τραγούδια που σπάνε τους κανόνες που επικρατούν στην εποχής τους. Τραγούδια με όσο περισσότερο νόημα γίνεται, μέσα σε λίγες λέξεις.
Πολλοί μουσικοί της γενιάς σου έχουν επιλέξει την αγγλική γλώσσα για τη σύνθεση των στίχων τους καθώς και για την ερμηνεία των τραγουδιών τους. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να συμβαίνει. Η μουσική πια ταξιδεύει στην υδρόγειο με ταχύτητα φωτός.
Μπροστά σε αυτή τη συνθήκη, ο τρόπος έκφρασης είναι προσωπική επιλογή του καθενός. Τα αγγλόφωνα κατά τη γνώμη μου έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν πολύ όμορφους στιχουργικούς συνδιασμούς και απίστευτα hooks, και από την άλλη η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια. Προσωπικά επέλεξα την ελληνική επειδή είναι η γλώσσα που ζω την καθημερινότητα μου στο μεγαλύτερο μέρος της. Αυτό που παίζει μεγαλύτερο ρόλο πάντως, ιδιαίτερα στη σκηνή, είναι η γλώσσα του σώματος. Το σώμα δεν λανθάνει ποτέ. Θα μπορούσε να τραγουδάει κάποιος κινέζικα και από το σώμα του να καταλαβαίνεις ότι τραγουδάει τον έρωτα.
Έγινες γνωστός στο κοινό μέσα από το τραγούδι «Εξαιρέσεις». Τι θεωρείς ότι ήταν αυτό που άγγιξε και ενθουσίασε τον κόσμο στο συγκεκριμένο τραγούδι;
Πιστεύω ότι ήταν ο ρυθμός της μουσικής και ο απλός του στίχος.
Έχει υπάρξει κάποια ξεχωριστή στιγμή κατά τη διάρκεια ενός live, κάτι όμορφο που συνέβη και το έχεις κρατήσει;
Είναι πάρα πολλές. Μια φορά ανέβηκαν στη σκηνή τόσοι πολλοί ακροατές που ένιωθα το πάτωμα να ταλαντώνεται και σκεφτόμουν ότι θα σπάσει από στιγμή σε στιγμή, και θα βρεθούμε όλοι κάτω. Επίσης πέρα από τα διάφορα αξιομνημόνευτα, θυμάμαι μετά από μια συναυλία στην Αθήνα, έχοντας μαζέψει κιθάρες και εξοπλισμό, έρχεται ένα μικρό αγόρι σκεπτικό, και ρώτησε πόσο καιρό ασχολούμαι με τη μουσική. Του απάντησα, εκείνο έκανε μερικά βήματα παραπέρα, και ξαναερχόμενο με ρωτάει με το ίδιο σκεπτικό ύφος: « Και πως σου βγαίνουν τα λόγια στα τραγούδια;» Του πρότεινα λοιπόν να σταματήσει να βολτάρει τριγύρω μου και να κάτσει στην παρέα μας. Και μιλήσαμε με το παιδί αυτό για πάνω από μια ώρα. Φαινόταν ότι είχε πολλές ερωτήσεις που τον αφορούσαν. Και χάρηκα πολύ αν του είπα κάτι που τελικά κράτησε.
Κάνεις περιοδείες και δίνεις συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας καλλιτέχνης κατά τη διάρκεια αυτών των μουσικών υποχρεώσεων; Συνέβη ποτέ να γράψεις μουσική ή στίχους κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου ταξιδιού;
Παρόλο που υπάρχουν δυσκολίες σε αρκετές σκηνές, με ένα μαγικό τρόπο τις ξεπερνάμε. Έχει συμβεί τόσες φορές που ξέρω πιά, ότι και σε βραχονησίδα να μας βάλουν να παίξουμε, θα το κάνουμε. Χωρίς ρεύμα. Η μουσική είναι η γεννήτρια, ο κινητήριος μοχλός. Κάθε μέρος της Ελλάδας έχει τις δυσκολίες του και αυτό που έχεις πάντα στο μυαλό σου είναι να ξεπεράσεις ό,τι και να παρουσιαστεί, και να προσπαθήσεις να κάνεις μια γωνία εκείνου του μέρους κομματάκι πιο όμορφη εκείνη τη μέρα. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, ή στο ξενοδοχείο, αν αισθανθώ την ανάγκη θα γράψω. Έχει τύχει μάλιστα να στείλω ηχογράφηση από το ξενοδοχείο σε φίλο, και εκείνος μου έστειλε πίσω τα τύμπανα ηχογραφημένα. Εκείνο το βράδυ υποτίθεται ότι θα πέφταμε ξεροί μετά το live και βρεθήκαμε να κάνουμε κανονική ηχογράφηση. Η τεχνολογία προσφέρει φοβερές δυνατότητες.
Πολύ συχνά γίνονται αλλαγές στις μπάντες. Για ποιον λόγο γίνονται αυτές οι αλλαγές; Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον να φύγει;
Συμβαίνει πολλές φορές. Οι μπάντες απαρτίζονται από ανθρώπους που έχουν τις ζωές τους, τις οικογενειές τους. Προκύπτουν νέες ανάγκες ή αναπροσαρμόζονται οι ήδη υπάρχουσες. Καθένας ξέρει τι είναι καλό για τη ζωή του, τους δικούς του ανθρώπους. Μερικές φορές όπως είναι φυσικό υπάρχουν και διαφορές. Κάποιος εκεί επιλέγει να αποχωρήσει. Πιστεύω ότι σε κάθε μπάντα υπάρχει για τον καθένα ο χώρος, τον οποίο πρέπει να τον εντοπίσει και να λειτουργήσει μέσα σε αυτόν. Είναι υγιές να αισθάνεσαι καλά και άνετα ως μουσική οντότητα μέσα σε ένα σύνολο. Παντού υπάρχει χώρος για τον καθένα να αισθάνεται καλά.
Με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον;
Υπάρχουν πάρα πολλοί . Ο χρόνος όμως είναι εκείνος που θα καθορίσει το πότε και με ποιον. Μέχρι σήμερα έχω συνεργαστεί με πολλούς φίλους και συναδέλφους έχοντας αποκομίσει χρήσιμες εμπειρίες.
Η πολλή μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το πρώτο σoυ άλμπουμ σε αγχώνει; Νιώθεις ότι υπάρχει πίεση και ότι θα πρέπει κάθε φορά στο επόμενο επαγγελματικό σου βήμα να ξεπερνάς τον εαυτό σου;
Δεν αισθάνομαι καμία πίεση. Το αντίθετο μάλιστα. Αισθάνομαι ξεκλειδωμένος και δημιουργικός. Μια νέα δουλειά, είναι πάντα μια νέα πρόταση και μια άλλη ματιά στον κόσμο. Είναι μια πρόσκληση, να δει κανείς πώς φαίνεται ο κόσμος αυτός από το δικό μου παράθυρο. Και στην ελληνική μουσική υπάρχουν πάρα πολλά παράθυρα με διαφορετική θέα μεταξύ τους. Ποιος ο λόγος λοιπόν να υπάρχει άγχος;
Πώς βλέπεις την πορεία της μουσικής καθώς και το μέλλον της δισκογραφίας;
Η μουσική είναι σαν ένα γρήγορο αυτοκίνητο που τρέχει με απίστευτη ταχύτητα πάνω σε άσφαλτο που φτιάχτηκε μόνο για αυτό. Υπάρχει μια αυτοτέλεια. Πάντα βρισκόταν τρόπος να διανεμηθεί η μουσική.
Η τεχνολογία καλπάζει με ιλλιγγιώδεις ρυθμούς, και η μουσική είχε πάντα μια παράλληλη πορεία μαζί της.
Η δισκογραφία στην εμπορική της έκφανση έχει πεθάνει από την προηγούμενη δεκαετία. Η τεχνολογία άρχισε να σκοτώνει ένα ένα τα ζωτικά της όργανα ώσπου στο τέλος δεν έμεινε τίποτα που να τη θυμίζει. Ζούμε σε ένα νέο κόσμο που οι δυνατότητες είναι απεριόριστες και πολλές φορές παραπονιόμαστε αντί να χαρούμε μπροστά στις προκλήσεις και να βρούμε τρόπους να συνεχίσουμε να οδηγούμε το μουσικό μας αυτοκίνητο.
Συνεπώς πιστεύω δυνατά ότι η δισκογραφία δεν έχει μέλλον γιατί έχει πεθάνει, και πως θα βρεθούν νέοι τρόποι άκρως δημιουργικοί για να πάμε προς το μέλλον.
Μπορεί σήμερα ένας νέος καλλιτέχνης να βιοποριστεί από τη μουσική και τα τραγούδια του;
Και βέβαια μπορεί, αρκεί να έχει πίστη σε αυτό που κάνει και πλήρη αντίληψη του τι συμβαίνει γύρω του.
Πώς είναι να τραγουδά κανείς στην Ελλάδα της κρίσης και τι συναισθήματα εισπράττει από το κοινό του;
Γίνεται πολύ πιο έντονη η αίσθηση της ευθύνης σε αυτό που κάνεις, θέλεις να προσφέρεις ότι καλύτερο έχεις, σχεδόν δεν έχεις το δικαίωμα να γυρίσεις την πλάτη στη διάδραση που προσφέρουν το κοινό και οι ήχοι. Είναι πια πολυτέλεια το εισιτήριο που θα πληρώσει κάποιος από το υστέρημά του για να έρθει να μας ακούσει. Δεν θα μπορούσε λοιπόν, να μη μας κάνει καλύτερους αυτή η συνθήκη. Είμαστε πια, πιο κοντα από ποτέ με τους ακροατές, κι εκείνοι με τη σειρά τους αισθάνονται το ίδιο.
Ετοιμάζεις ζωντανές εμφανίσεις αυτήν την περίοδο;
Έχοντας ένα συνολο νέων τραγουδιών, ναι. Ανυπομονώ να τα παρουσιάσω μαζί με τα παλιότερα. Ξεκινάμε από την Αθήνα στο Faust στις 12/12.
Τι ονειρεύεσαι για την καλλιτεχνική σου πορεία και ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Θα ήθελα να γράψω τραγούδια με τρόπους που κάποτε δεν είχα καν φανταστεί. Να συνεχίσω να αισθάνομαι τις προκλήσεις και να τις αντιλαμβάνομαι ως ευκαιρία για δημιουργία. Να μπορώ να εκφράζομαι με τρόπους διαφορετικούς που θα με γεμίζουν και οι προσλαμβάνουσές μου να μην χρειάζονται επισκευή σε προχωρημένη ηλικία. Ο χρόνος θα δείξει.
Τι σε βοηθάει στη ζωή να ισορροπείς και να ξεπερνάς τις δυσκολίες;
Η δημιουργία, οι δικοί μου άνθρωποι, να τους βλέπω καλά, οι συναυλίες, και τα νέα τραγούδια. Ό,τι και να συμβαίνει, όταν ακούω ένα νέο τραγούδι που μου αρέσει, λέω από μέσα μου, πόσο τυχερός είμαι που γράφτηκε αυτό το τραγούδι κι εγώ θα μπορώ να το ακούω για πάντα.
