Η Μαρία Καλούδη παρουσιάζει το νέο της τραγούδι σε στίχους και μουσική του Νικόλα Λειβαδίτη με τίτλο «Για μένα θα μιλώ»! Μια καλοκαιρινή, up tempo, ρυθμική μπαλάντα ερμηνευμένη από την ιδιαίτερη φωνή της Μαρίας Καλούδη με την ενορχηστρωτική επιμέλεια του Νικόλα Λειβαδίτη.
Άνοιξη 2020, κάπου στην Αθήνα…
– Μαιρούλα, έγραψα ένα καινούργιο τραγούδι και θέλω να το δοκιμάσεις.
– Τέλεια! Για τι μιλάει;
– Μιλάει για όλους εκείνους που βλέπουν ουρανό σ’ άσπρο ταβάνι, που πέφτουν στο κενό και δεν τους φτάνει, που βουτάνε στα κυμ…
– Το’ χω! Το’ χω! Πότε μπαίνουμε studio;
Ακούστε το τραγούδι:
Λίγα λόγια για τη Μαρία Καλούδη
Πτυχιούχος Παιδαγωγικού με δύο μεταπτυχιακά, ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μουσική το 2011, πλαισιώνοντας καλλιτέχνες σε διάφορες μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης. Το 2014, ξεκινά τη συνεργασία της με τον Νικόλα Λειβαδίτη(nL) και περιοδεύουν μαζί σε ολόκληρη την Ελλάδα μέχρι και σήμερα, ξεπερνώντας συνολικά τις 200 εμφανίσεις. Το 2015 δισκογραφεί το πρώτο της τραγούδι ενώ ακολουθούν άλλα τέσσερα singles που την κάνουν να ξεχωρίσει ανάμεσα στις νέες ερμηνεύτριες της εγχώριας μουσικής σκηνής. Η δυνατή και έντονη παρουσία της στις live εμφανίσεις, είναι αυτό που την κάνει να κερδίζει συνεχώς νέο έδαφος.
Λίγα λόγια για τον Νικόλα Λειβαδίτη(nL)
Έκανε την εμφάνισή του στη δισκογραφία το 2011, ως τραγουδοποιός.
Έκτοτε, έχει συνεργαστεί δισκογραφικά με αρκετούς έλληνες καλλιτέχνες (Ρίτα Αντωνοπούλου, Πάνο Μουζουράκη, Κίτρινα Ποδήλατα κ.ά.) και έχει προλογίσει, μουσικά, συναυλίες των Αλκίνοου Ιωαννίδη, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Τάνιας Τσανακλίδου, Μπλε, Ελένης Τσαλιγοπούλου, Γιάννη Κότσιρα κ.ά.). Ο ιδιαίτερος τρόπος γραφής του είναι αυτός που τον κάνει να ξεχωρίζει και προμηνύει ένα καλλιτεχνικό μέλλον με διάρκεια.
Για μένα θα μιλώ
Πάλι ξανά, τα ίδια θα πεις
θα ρωτήσεις τον τρόπο να ζεις
και μετά στο κενό θα κοιτάζεις
Θα στο πω άλλη μία φορά
“Κοίτα, ο κόσμος, πάει μπροστά
και απ’ όλους, μόνο εσύ δεν αλλάζεις.”
Τίποτα το προσωπικό…
Εγώ, για μένα θα μιλώ που βλέπω ουρανό σ’ άσπρο ταβάνι
Για μένα θα μιλώ, που πέφτω στο κενό και δε μου φτάνει.
Εγώ, βουτάω στα κύματα, πατάω σε σύρματα
Τρόπο να ζεις δε θα σου πω
Κοίτα μπροστά, γλυκιά η ζωή
Κάθε τέλος, μια νέα αρχή
πώς μπορείς να σηκώνεις τα χέρια;
Θα στο πω άλλη μία φορά:
“Πας εκεί, που η σκέψη γυρνά
Ποιος μπορεί να σου κλέψει τ’ αστέρια;”
Τίποτα το προσωπικό…
