Ο ταλαντούχος πιανίστας – τραγουδιστής Κώστας Τσαγγαρίδης την παραμονή του Αγίου Βαλεντίνου, Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου στις 20:00, θα παρουσιάσει μια μοναδική συναυλία στην Αίθουσα Διδασκαλίας Μουσικής Βιβλιοθήκης του Συλλόγου «Οι Φίλοι της Μουσικής» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Ο αξιόλογος καλλιτέχνης με την αισθαντική φωνή και την ευαίσθητη δεξιοτεχνία στα πλήκτρα μίλησε στο zougla.gr για τη μοναδική του εμφάνιση στο Μέγαρο Μουσικής και αποκάλυψε τα μελλοντικά του σχέδια.
Τι θα ακούσουμε στο Μέγαρο, την παραμονή του Αγίου Βαλεντίνου;
Την παραμονή του Αγίου Βαλεντίνου, θα ακούσουμε… τον Frank Sinatra να ερωτεύεται! Και πότε άραγε ο Sinatra δεν ήταν ερωτευμένος; Είναι πολλοί οι λόγοι που επέλεξα ο τίτλος να έχει το όνομα του πιο αγαπημένου μου τραγουδιστή όλων των εποχών, παρόλο που θα παίξω και τραγούδια πολλών άλλων δημιουργών. Θεωρώ ότι ο Sinatra ήταν η επιτομή της τέλειας χροιάς. Αυτός ο άνθρωπος σε ό,τι και να τραγουδούσε έριχνε αστερόσκονη. Για μένα ο Sinatra είναι σχολή. Υπήρχε μια εποχή – γύρω στο 2000 – που πήγαινα σε internet café και μελετούσα τα τραγούδια του. Εκτύπωνα τους στίχους και όταν πήγαινα σπίτι άκουγα CD που είχα αγοράσει από ιστορικά δισκάδικα του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Μάθαινα τα κομμάτια προσθέτοντας τις συγχορδίες για να τα παίζω στα live μου. Έτσι ξεκίνησα να χτίζω ένα μεγάλο ρεπερτόριο με τραγούδια του. Στο σπίτι μου έχω ένα τεράστιο αρχείο από βιντεοκασέτες και DVD με συναυλίες του. Είχα τέτοιο πάθος για τη μουσική του που μέχρι και έναν κατάλογο είχα φτιάξει με όλες τις συναυλίες τουκαι τις λεπτομέρειες (πού και πότε τραγούδησε,τα song lists και τη διάρκεια της κάθε εμφάνισης) από το 1973 μέχρι και τη χρονιά που αποσύρθηκε, το 1995.
Εκτός από Sinatra θα παίξω και θα τραγουδήσω ερωτικές μπαλάντες και άλλων καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα Paul McCartney, Julio Iglesias, Stevie Wonder, Tony Bennett, Charles Aznavour, George Michael. Όσοι λοιπόν έρθουν το βράδυ της Δευτέρας 13 Φεβρουαρίου στην Αίθουσα Διδασκαλίας της Μουσικής Βιβλιοθήκης «Λίλιαν Βουδούρη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, θα μεταφερθούν σε μια ατμόσφαιρα Νεοϋορκέζικου piano bar.
Έπειτα από μια άγρια περίοδο πανδημίας και καραντίνας ακούγεται πολύ αισιόδοξη μια βραδιά μουσική αφιερωμένη στον έρωτα; Μη ερωτευμένοι επιτρέπεται να έρθουν; (χαχαχααχ)
Η περίοδος της καραντίνας και των lockdown ήταν για όλους μας μια σκληρή περίοδος απομόνωσης και αβεβαιότητας. Ειδικά όσο αφορά στο επάγγελμά μου η εμπειρία της απομόνωσης από το κοινό ήταν ανυπόφορη. Η τέχνη είναι για τον κόσμο. Το μοίρασμα και η επικοινωνία είναι το πρώτιστο για έναν καλλιτέχνη. Όταν λοιπόν πρέπει να μείνεις σπίτι σου και να μη μοιράζεσαι, να μη βλέπεις κόσμο και να μην επικοινωνείς μέσω της τέχνης σου, τότε τα πράγματα γίνονται αβάσταχτα. Μπορεί πολλοί καλλιτέχνες να βρήκαμε στιγμιαία μια διέξοδο τότε σε μια υβριδικού τύπου επικοινωνία με το κοινό, μέσω διαδικτυακών εμφανίσεων, αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο. Η εμπειρία της ζωντανής παρουσίας καλλιτέχνη και κοινού στον ίδιο φυσικό χώρο, είναι αναντικατάστατη. Και όσο δεν μαθαίναμε πότε θα αρθούν τα περιοριστικά μέτρα, τόσο πιο εφιαλτικά το βίωνα. Ήμουν, ωστόσο, από τους τυχερούς που, μόλις τελείωσε η καραντίνα, άρχισα πάλι να δουλεύω.
Τώρα ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία, και τα τραγούδια που είναι γραμμένα για τον έρωτα έχουν αυτή την ιδιότητα, να ξορκίζουν κάθε κακό. Εννοείται ότι στο «Sinatra Falls In Love» μπορούν να έρθουν και μη ερωτευμένοι! Μπορείς να πάρεις ένα φίλο, μια φίλη, όποιο άτομο θέλεις και να έρθεις να απολαύσεις τη μουσική. Εγώ αυτό θέλω, να δημιουργώ όμορφες εμπειρίες για το κοινό μέσα από το πιάνο και τραγούδι. Και από διαίσθηση και εμπειρία σας λέω ότι σε ένα τέτοιο «piano-bar» δεν ερωτεύεται μόνο ο Σινάτρα.
Πρώτη φορά στο Μέγαρο Μουσικής;
Ως μουσικός, ναι, είναι η πρώτη φορά και ήταν το όνειρό μου κάθε φορά που ερχόμουν ως θεατής να παρακολουθήσω συναυλίες. Πρώτη φορά επισκέφτηκα το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1996. Είχα πάει με έναν αγαπημένο μου θείο, ο οποίος δεν είναι πια κοντά μας, και μου είχε ζητήσει όταν παίξω εγώ στο Μέγαρο να του έχω πρόσκληση και να είναι μάλιστα στην πρώτη σειρά. Ήμουν σπουδαστής στο ωδείο εκείνη την περίοδο – δεν είχα πάει ούτε φαντάρος ακόμα. Όμως εκείνος με πίστευε από τότε. Τη βραδιά αυτή την αφιερώνω στη μνήμη του. Θέλω να πιστεύωότι θα είναι εκεί και θα νιώθει περήφανος για τον ανιψιό του.
Τα επόμενα σχέδια σας;
Ένα σχέδιο (απωθημένο μου θα έλεγα) είναι να παίξω στο Λονδίνο. Όσες φορές το έχω επισκεφτεί, παρακολούθησα συναυλίες στο Royal Albert Hall, στο Eventim Apollo και σε piano bar. Σε κάποια φάση είχα μιλήσει με τον υπεύθυνο των live του Royal Albert Hall και του είχα στείλει mail με υλικό μου από το YouTube με σκοπό να συμμετάσχω στα μουσικά μεσημέρια που έκαναν στο εστιατόριο του θεάτρου. Είχε δείξει τότε ενδιαφέρον αλλά μια σειρά από συγκυρίες με κρατούσαν δεμένο τότε στην Ελλάδα. Ήρθε η ώρα όμως να ξανακάνω την προσπάθεια και εκεί αλλά και σε διάφορα μπαράκια. Θα ήθελα επίσης να ξαναπαίξω με τον Γιώργο Χατζηνάσιο. Είναι ο αγαπημένος μου Έλληνας συνθέτης. Έχω τη χαρά και την τιμή να είμαστε φίλοι και τον εκτιμώ βαθύτατα. Παράλληλα συνεχίζω τα χειμερινά live μου στη Θεσσαλονίκη (bistro εστιατόριο “Franky’s Funky Wine” και στο bar “Drop In Nena’s”) και στην Αθήνα (μπουάτ “Concerto Café Artistic”). Και πάλι δεν επαναπαύομαι. Γενικά όπως όλοι οι καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως χώρου, πάντα έχω «επόμενα σχέδια» που συνυπάρχουν με την αβεβαιότητα και τη δημιουργική ορμή.
