Σπυριδωνία Κρανιώτη
O καταξιωμένος συνθέτης Απόλλων Κουσκουμβεκάκης, υπογράφει τη μουσική διεύθυνση της παράστασης «Tango greco», η οποία θα παρουσιαστεί την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κουβαλώ μέσα μου μια μελαγχολία, η οποία δε με καθορίζει στην καθημερινότητά μου, αλλά με διεκδικεί όταν γράφω μουσική. Αυτή, μαζί με της πληγές και τα λάθη μου, ορίζουν την αισθητική της μουσικής μου» αναφέρει στο zougla.gr ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης και συμπληρώνει: Είμαι πολύ τυχερός γιατί σε αυτήν τη φάση της ζωής μου αυτά που ονειρεύομαι σχεδόν ταυτίζονται με αυτά που προγραμματίζω. Βοηθάει πολύ ότι γνωρίζω αρκετά καλά τα όριά μου, ξέρω τι αγαπώ και τι μπορώ να κάνω καλά, αλλά ξέρω και τι δε θέλω και δεν μπορώ να κάνω».
«Οργανωτικός, αυστηρός αλλά δίκαιος, δυνατός μπροστά στη χυδαιότητα και τη φτήνια, αδύναμος μπροστά στην αθωότητα των παιδιών και των ζώων» έτσι περιγράφει ο ίδιος ο Απόλλων Κουσκουμβεκάκης τον εαυτό του ενώ υπογραμμίζει πως η αστεία είναι η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά της πραγματικότητας.
Τι θα ακούσουμε στο Μέγαρο, στις 19 Φεβρουαρίου;
Την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου, στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη του Μεγάρου, θα ακούσουμε και θα δούμε την παράσταση «Tango Greco». Έχω επιλέξει 30 από τα ομορφότερα ελληνικά τραγούδια που έχουν γραφτεί στον ρυθμό του τάνγκο, τα ενορχήστρωσα για τη Δημοτική Αθηναϊκή Εστουδιαντίνα και θα τα ερμηνεύσουν ο λαϊκός τροβαδούρος Μπάμπης Τσέρτος, η σοπράνο Τζίνα Φωτεινοπούλου, ο τενόρος Μιχάλης Δημητρακάκος και οι τραγουδίστριες της έντεχνης και τζαζ σκηνής Άννα Ματσούκα και Μαρούλα Κασκαβέλη. Επίσης θα χορέψουν 5 ζευγάρια της Academia del Tango.
Πότε αντιληφθήκατε ότι θέλετε να ασχοληθείτε επαγγελματικά με τη μουσική και ποια ήταν τα μουσικά ακούσματα τα οποία σας έκαναν να αγαπήσετε το ελληνικό τραγούδι;
Ήδη από την εφηβεία μου, όταν έπαιζα σε ροκ συγκροτήματα, ήξερα ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική. Το διεκδίκησα με όλες μου τις δυνάμεις, δεν ήταν καθόλου εύκολο. Η γέφυρα που με οδήγησε στην αγάπη για το ελληνικό τραγούδι ήταν το «Reflections» του Μάνου Χατζιδάκι με τους New York Rock and Roll Ensemble και το «Φλου» του Παύλου Σιδηρόπουλου με το συγκρότημα Σπυριδούλα. Κομβικό ήταν για μένα το γεγονός ότι ανέλαβα το 2009 τη μουσική διεύθυνση της Δημοτικής Αθηναϊκής Μαντολινάτας – Εστουδιαντίνας, γιατί ήρθα σε επαφή με το αστικό τραγούδι, αυτό που συνήθως ονομάζουμε ελαφρό τραγούδι. Άρχισα να ενορχηστρώνω προγράμματα και να διευθύνω μουσικά σύνολα και ορχήστρες στο Badminton Theater, στο Christmas Theater, στο θέατρο Ολύμπια, στο Μέγαρο Μουσικής, παίρνοντας μια τελείως διαφορετική καλλιτεχνική κατεύθυνση από την μέχρι τότε ενασχόλησή μου με την κλασική κιθάρα και τη λόγια μουσική. Ουσιαστικά με οδήγησε και στην απόφαση από το 2013 να καταθέσω με πέντε δίσκους τα δικά μου τραγούδια και ορχηστρικά θέματα.
Από την επιτυχημένη πορεία σας στη μουσική και τη σύνθεση, ποια τραγούδια σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Όλα τα αγαπώ, αλλά θα ξεχώριζα το «Θα’ θελα», με την ερμηνεία της Άννας Ματσούκα και το «Ψέμα παιδικής πρωταπριλιάς», με την ερμηνεία της Ειρήνης Τουμπάκη και τα τρυφερά λόγια της Αναστασίας Μητσοπούλου. Από τα ορχηστρικά μου αγαπώ ιδιαίτερα το «Βαλς της λήθης».
Τα ορχηστρικά σας θέματα έχουν μια έντονη κινηματογραφική αύρα και αποπνέουν ρομαντισμό και νοσταλγία. Από πού εμπνέεστε για τις δουλειές σας;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κουβαλώ μέσα μου μια μελαγχολία, η οποία δε με καθορίζει στην καθημερινότητά μου, αλλά με διεκδικεί όταν γράφω μουσική. Αυτή, μαζί με της πληγές και τα λάθη μου, ορίζουν την αισθητική της μουσικής μου. Τα ορχηστρικά μου θέματα κυκλοφόρησαν το 2016 με τον τίτλο «Music for Movies» και είναι κατά φαντασία soundtracks, μουσική για ταινίες που δε γυρίστηκαν ποτέ. Μπορεί ο καθένας να τα χρησιμοποιήσει για να φτιάξει την ταινία της ζωής του.
Τι ονειρεύεστε στο μέλλον για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Είμαι πολύ τυχερός γιατί σε αυτήν τη φάση της ζωής μου αυτά που ονειρεύομαι σχεδόν ταυτίζονται με αυτά που προγραμματίζω. Βοηθάει πολύ ότι γνωρίζω αρκετά καλά τα όριά μου, ξέρω τι αγαπώ και τι μπορώ να κάνω καλά, αλλά ξέρω και τι δε θέλω και δε μπορώ να κάνω.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Οργανωτικός, αυστηρός αλλά δίκαιος, δυνατός μπροστά στη χυδαιότητα και τη φτήνια, αδύναμος μπροστά στην αθωότητα των παιδιών και των ζώων.
Με ποιους καλλιτέχνες θα θέλατε να είχατε συνεργαστεί;
Με το Μάνο Χατζιδάκι, τον Ennio Morricone και τους Beatles!
Μπορεί ένας άνθρωπος που γράφει μουσική να ζει μέσα από αυτό στην Ελλάδα;
Αν γράφει μουσική όχι, αν γράφει σκουπίδια ίσως. Υπάρχουν και οι λίγες εξαιρέσεις αυτών που γράφουν όμορφα τραγούδια και κατάφεραν να απευθύνονται σε μεγάλο κοινό.
Μεγαλύτερος κριτής: ο εαυτός σας ή οι άλλοι;
Μεγαλύτερος και μόνος ο εαυτός μου. Πολύ λίγων ανθρώπων η κριτική με ενδιέφερε και σχεδόν ποτέ δεν καθόρισε τις επιλογές μου. Έκανα πάντα αυτό που αισθανόμουν ότι έπρεπε να κάνω, έκανα λάθη και δεν έμαθα, τα ξαναέκανα. Στο τέλος της ημέρας όμως προχωράω, γίνομαι καλύτερος μουσικός, καλύτερος άνθρωπος και εύχομαι να είμαι τυχερός και να έχω μπροστά μου χρόνο και δρόμο.
Τι σας κάνει να χαμογελάτε μέσα στη μέρα σας;
Σχεδόν όλα! Έχω επιλέξει λίγους ανθρώπους δίπλα μου, αλλά όλοι έχουν χιούμορ. Γελάμε με τα πάντα, η αστεία είναι η πιο ενδιαφέρουσα πλευρά της πραγματικότητας.
Τα επόμενα σχέδια σας;
Το Tango Greco θα κάνει περιοδεία το καλοκαίρι που θα ολοκληρωθεί με μια μεγάλη συναυλία στο θέατρο Ολύμπια. Την Κυριακή 2 Απριλίου θα παρουσιάσω στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την παράσταση «Out of the blue». Με τον Σύλλογο των Φίλων της Μουσικής του Μεγάρου έχω κάνει πέντε πολύ επιτυχημένες συνεργασίες, οι τέσσερις στον Πολυχώρο Λίλιαν Βουδούρη και τώρα το Tango Greco στην Αλεξάνδρα Τριάντη. Ήδη συζητάμε τις επόμενες παραστάσεις – συνεργασίες μας στην ίδια αίθουσα.
Τον Μάϊο θα κυκλοφορήσει η «Ξυλοκαμωμένη», ένα ντουέτο του Μπάμπη Τσέρτου με την Άννα Ματσούκα, μια δική μου μελοποίηση ενός υπέροχου παραμυθιού της Αναστασίας Μητσοπούλου, με ένα πολύ όμορφο βίντεο κλιπ. Γράφω μουσική για δύο θεατρικές παραστάσεις που θα ανέβουν την επόμενη σεζόν και έχω παραγγελία να ενορχηστρώσω δύο εμβληματικούς κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη για μεγάλη ορχήστρα.
