Σπυριδωνία Κρανιώτη
«Αν είμαστε στη χώρα των ονείρων, θα ήθελα να πατήσω την ίδια σκηνή με τον Sting ή τον Elvis Costello. Ωστόσο, θα φέρω πάντοτε μέσα μου ως βάρος το ότι δεν πρόλαβα να γνωρίσω τον Μάνο Χατζιδάκι» εξομολογείται στο zougla.gr ο εξάρχων της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, βιολονίστας, Αντώνης Σουσάμογλου, ο οποίος παράλληλα με την κλασική μουσική δημιουργεί σύγχρονα λαϊκά τραγούδια και όπως μας λέει «Απολαμβάνω απίστευτα το ότι η μουσική είναι ένας ατελείωτος ωκεανός από είδη και διαθέσεις».
Ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης επανασυστήνει το τραγούδι του «Καρναβάλι» με την ξεχωριστή ερμηνεία του Θοδωρή Βουτσικάκη. Τρία χρόνια μετά τη συνεργασία τους στην «Όμορφη Ζωή» σε μουσική Νicola Piovani και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, οι δύο καλλιτέχνες βρίσκονται ξανά, σε άλλους ρόλους, και δίνουν ένα πρώτο, εμπνευσμένο σήμα από την επερχόμενη δισκογραφική δουλειά του ταλαντούχου τραγουδοποιού.
Το «Καρναβάλι» είναι το πρώτο single από τον προσωπικό δίσκο του Αντώνη Σουσάμογλου, που θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο από την Panik Oxygen.
«Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι και ήταν από τα τραγούδια που μου έδινε πολλά περιθώρια ενορχηστρωτικής εξερεύνησης και ποτέ δεν έπαψε να με απασχολεί. Γι αυτό με αφορμή τον Θοδωρή θέλησα να το ξαναπροτείνω με εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, πιο ηλεκτρικό και με πιο σύγχρονη παραγωγή» αναφέρει ο Αντώνης Σουσάμογλου και συμπληρώνει: « Νιώθω πως έχω μέσα μου μια υγιή δόση μουσικής “ζήλιας” για κάτι καινούριο που θα ακούσω και θα μου τραβήξει την προσοχή. Παρατηρώ και ρουφάω οποιαδήποτε συναρπαστική ιδέα ακούσω στις καινούριες παραγωγές».
Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας τραγούδι «Tο Καρναβάλι» καθώς και για το επερχόμενο άλμπουμ σας;
Το Καρναβάλι είναι ένα κομμάτι που πρωτοκυκλοφόρησε πριν χρόνια στον πρώτο μου δίσκο, το One Night Stand με τη φωνή του Μανώλη Χατζημανώλη. Είναι ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι και ήταν από τα τραγούδια που μου έδινε πολλά περιθώρια ενορχηστρωτικής εξερεύνησης και ποτέ δεν έπαψε να με απασχολεί. Γι αυτό με αφορμή τον Θοδωρή θέλησα να το ξαναπροτείνω με εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, πιο ηλεκτρικό και με πιο σύγχρονη παραγωγή.
Τι σημαίνει για σας η μουσική, ποιες οι επιρροές σας και τι αποτελεί πηγή έμπνευσης;
Ζω τόσο πολύ μέσα στη μουσική που δυσκολεύομαι να τοποθετήσω τον εαυτό μου απ’ έξω και να τον παρατηρήσω. Είναι ο μαγικός κόσμος που ξεκινάει όταν οι λέξεις αποτυγχάνουν. «Μια άλλη Δικαιοσύνη», όπως έγραψε και ο Τάσος Λειβαδίτης.
Επηρεάζομαι καθημερινά από απίστευτα ετερόκλητα πράγματα και ακούω μουσική εντελώς απενοχοποιημένα. Έχω βουτήξει πάρα πολύ μέσα σε όλο τον κορμό του καλού ελληνικού τραγουδιού – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, στις μεγάλες κλασικές μπάντες, στους τραγουδοποιούς – storytellers του 20ού αιώνα και φυσικά πάρα πολύ στη συμφωνική μουσική. Στις playlist μου συνυπάρχουν τα πάντα, από κλασική μουσική του 20ού αιώνα, μέχρι ντίσκο,ροκ, τζαζ, ή μίνιμαλ. Από τον Leonard Cohen, τον Paul Simon, τον Leonard Benrstein, τον Korngold και τον Gershwin, τον Philip Glass, τους Beatles και τους Queen. Μπορώ να επηρεάζομαι ταυτόχρονα από τον Brian Eno,τον Francis Poulenc και τους Rolling Stones, τον Τom Waitsκαι τον Toru Takemitsu – πολλές φορές στο ίδιο κομμάτι.
Νιώθω πως έχω μέσα μου μια υγιή δόση μουσικής «ζήλιας» για κάτι καινούριο που θα ακούσω και θα μου τραβήξει την προσοχή. Παρατηρώ και ρουφάω οποιαδήποτε συναρπαστική ιδέα ακούσω στις καινούριες παραγωγές.
Ποια η εμπειρία σας από τη συνεργασία σας με τον Θοδωρή Βουτσικάκη;
Με τον Θοδωρή συνεργαζόμαστε σε εναλλασσόμενους ρόλους, κάποιες φορές εγώ ως ενορχηστρωτής και βιολιστής σε δικά του πρότζεκτ, τώρα αυτός ως ερμηνευτής σε ένα δικό μου. Αν έψαχνα μια λέξη για να χαρακτηρίσω τη συνεργασία, αυτή θα ήταν η λέξη αρμονία. Είμαστε πολύ κοντά σε μουσικό γούστο και τρόπο δουλειάς και δεν είχαμε ποτέ δύσκολη μέρα στη συνεργασία.
Ασχολείστε με την κλασική μουσική και παράλληλα δημιουργείτε σύγχρονα λαϊκά τραγούδια. Πώς συνδυάζονται αυτά μεταξύ τους;
Βασικά ο στόχος μου δεν είναι το να συνδυαστούν. Λειτουργούν σαν δύο διαφορετικοί χώροι που επικοινωνούν μόνο κατά περίπτωση. Καλύπτω εντελώς διαφορετικές ανάγκες. Αν ασχοληθώ εντατικά με το ένα, μου λείπει το άλλο. Απολαμβάνω απίστευτα το ότι η μουσική είναι ένας ατελείωτος ωκεανός από είδη και διαθέσεις.
Με ποιους καλλιτέχνες θα θέλατε να συνεργαστείτε μελλοντικά;
Είχα την ευλογία ο δρόμος μου να διασταυρωθεί με πάρα πολλούς ανθρώπους που είναι ήρωές μου, όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Δήμητρα Γαλάνη, μιας και μιλάμε για τον χώρο του τραγουδιού, και φυσικά έχω καθημερινά τη χαρά και τη συγκίνηση να παίζω στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης πλάι σε σολίστες και μαέστρους παγκόσμιου βεληνεκούς. Δεν έχω παράπονο. Αν είμαστε στη χώρα των ονείρων, θα ήθελα να πατήσω την ίδια σκηνή με τον Sting ή τον Elvis Costello. Ωστόσο, θα φέρω πάντοτε μέσα μου ως βάρος το ότι δεν πρόλαβα να γνωρίσω τον Μάνο Χατζιδάκι.
Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;
Εσωστρεφής και τελειομανής και αυτό δεν το λέω για καλό. Αναποφάσιστος και αισιόδοξος.
Τι άλλο περιλαμβάνουν τα άμεσα επαγγελματικά σχέδιά σας και τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας πορεία;
Το καλοκαίρι είναι γεμάτο με συναυλίες. Ξεκινάει με μια συμμετοχή μου σαν ενορχηστρωτής στο Φεστιβάλ Επταπυργίου στη Θεσσαλονίκη σε ένα αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη.
Ακολουθούν κάποια κοντσέρτα με ορχήστρα στη Γερμανία, μετά μουσική δωματίου σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, ενώ ο Σεπτέμβριος ξεκινάει με μια μεγάλη ενορχηστρωτική δουλειά για συμφωνική ορχήστρα.
Μέσα σε όλα αυτά βάζω τις τελευταίες πινελιές στον δίσκο μου που πρόκειται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο από την Panik Oxygen.
«Αν υπάρχει κάποιο όνειρο για το μέλλον θα ήταν το να μπορώ να παίζω μουσική με ανθρώπους που εκτιμώ και αγαπάω. Θέλω να γράφω μουσική και να μπορώ να τη μοιράζομαι. Αν είμαι τυχερός, μπορεί κάτι από όλα όσα κάνω να αγγίξει και κάποιους άλλους και να σημαίνει κάτι στη ζωή τους.
Ακούστε το τραγούδι:
