Ο Κώστας Λειβαδάς επιστρέφει στη δισκογραφία με την πρώτη του ολοκληρωμένη ανθολογία ποίησης.
Δέκα χρόνια περιπέτειας και μία πυξίδα για τις σκληρές ώρες και τους δύσκολους καιρούς, που πάντα θα έρχονται, θα φεύγουν και θα ξανάρχονται.
Από τον Ευριπίδη έως τη Μαρία Κούρση και από τον Καρυωτάκη έως τον Ανέστη Ευαγγέλου, ένας φόρος τιμής στους Έλληνες ποιητές και τα ρεύματά τους που το σώμα και το αίμα από τα λόγια τους τροφοδότησε, εμπλούτισε και εν τέλει καθόρισε τις στροφές και την ομορφιά του μεγάλου ποταμού της ελληνικής ποίησης.
Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά οι αγαπημένοι σε όλους μας και προσωπικοί ήρωες του Κώστα: Χρόνης Αηδονίδης /Δήμητρα Γαλάνη / Πάνος Κατσιμίχας / Σταμάτης Κραουνάκης / Γιώτα Νέγκα / Μίλτος Πασχαλίδης / Ορφέας Περίδης / Γιώργος Ρωμανός / Διονύσης Σαββόπουλος / Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο ίδιος ο Κώστας Λειβαδάς σε επτά τραγούδια.
Έχουν ήδη αγαπηθεί από το ραδιόφωνο τα τραγούδια «Πάω να δω τ’ αστέρια», σε στίχους και μουσική του Κώστα Λειβαδά με την ορχήστρα της Πάτρας και τη μοναδική ερμηνεία του Διονύση Σαββόπουλου, καθώς και το ομότιτλο «Γραμμένο με Κόκκινο» με ερμηνευτή τον Κώστα, σε μουσική δική του και ποίηση του Ανδρέα Παναγόπουλου.
Σε συνεργασία για ακόμα μία φορά με τον ενορχηστρωτή Γιώργο Ζαχαρίου και ένα σύνολο θαυμάσιων μουσικών, δημιουργήθηκε ένας καινούργιος ήχος, μια επιστροφή στο μέλλον, όπως χαρακτηριστικά και ενδεικτικά λέει ο Κώστας.
Το ηλεκτρικό τραγούδι με τον ηλεκτρισμό στη βάση και το δύσκολο στοίχημα να ενοποιηθεί το υλικό με τις πιο λυρικές «στιγμές» μέσα στο έργο.
Τα κουαρτέτα εγχόρδων και τα πνευστά, τα παραδοσιακά όργανα, όλα ενταγμένα σε μια ταυτότητα, σε ένα αίσθημα, στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι.
Συμπληρώνοντας 18 χρόνια από την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού και ύστερα από πολλά μελοποιημένα ποιήματα και τραγούδια, που ο κόσμος έβαλε στην καρδιά του («Έρωτας τάχα να ‘ναι αυτό» (Λειβαδάς – Τσαλιγοπούλου), «Για να σε συναντήσω» (Μ. Λιδάκης), «Σ’ έχω δε σ’ έχω» (Μ. Λιδάκης), «Τα βήματά σου» (Γ. Κότσιρας) κ.ά.), ο Κώστας Λειβαδάς σχολιάζει για τη συγκυρία και τη στιγμή που τελικά εκδίδεται αυτό το έργο:
«Είναι απίστευτο αλλά και απόλυτα αναμενόμενο απ’ την άλλη… το πώς- ολοκληρώνοντας, αναγκαστικά με μεγάλα διαλείμματα, αυτήν την περιπέτεια ύστερα από δέκα ολόκληρα χρόνια – βλέπω τώρα πως το δέσιμο των ποιημάτων μεταξύ τους, ο λόγος σε αυτήν τη συλλογή τραγουδιών απ’ τον Ευριπίδη έως τον Ανέστη Ευαγγέλου και τον Ανδρέα Παναγόπουλο, αποκαλύπτει ένα τοπίο συγγενές και εδραιωμένο στο δραματικό τοπίο της πατρίδας μας αυτήν τη στιγμή.
Άλλοτε σε πρώτο και συχνά σε δεύτερο επίπεδο. Είναι εντυπωσιακό τόσο σαν αλληγορία όσο και σαν ρεπορτάζ, καθώς σχεδόν όλα τα ποιήματα είναι σαν να γράφτηκαν από το πολύ μακρινό χθες έως το πρόσφατο για το ακριβώς τώρα».
Επιμέλεια: Δήμητρα Μπιλάλη
