Ο καταξιωμένος δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλας κατέγραψε τον αγώνα που έδωσε για τη ζωή του σε ένα βιωματικό βιβλίο, με τίτλο «Το ζεϊμπέκικο του νικητή».

Οι απόκρυφες σκέψεις του Κώστα Χαρδαβέλλα στις μοναχικές στιγμές της αγωνίας του, όταν πάλευε με τον καρκίνο. Η αναμέτρησή του με το απόλυτο κακό, όταν οι γιατροί του έδιναν λίγες πιθανότητες σωτηρίας. Και η τελική του νίκη απέναντι στο θηρίο.

Ένα συγκλονιστικό υλικό μίας υπέρτατης μάχης ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, περιλαμβάνεται στο βιβλίο «Κώστας Χαρδαβέλλας – Το ζεϊμπέκικο του νικητή» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

«Μπήκε ξαφνικά σαν σίφουνας στη ζωή μου, όπως τα μπουρίνια του φθινοπώρου, όπως οι ανεμοστρόβιλοι της ερήμου που έρχονται από το πουθενά. Και το έμαθα τέλος Ιουνίου του 2009. Και δεν μου άφησαν κανένα περιθώριο να ελπίζω σε ένα λάθος…

Έχεις επιθετικό καρκίνο με μετάσταση στους λεμφαδένες ήταν η διάγνωση των γιατρών. Επτά λέξεις, επτά μαχαιριές, επτά καρφιά στην καρδιά μου.

Στην αρχή δεν το πιστεύεις. Αρνείσαι να το πιστέψεις. Δεν μπορεί να συμβαίνει σ’ εμένα αυτό. Μέχρι που οι γιατροί σου δείχνουν αυτές τις ζελατίνες από τους μαγνητικούς τομογράφους που απεικονίζουν τα σωθικά σου.

Να, εδώ είναι ο ένας όγκος, ο μεγάλος, και δίπλα άλλοι δύο πιο μικροί, και στο βάθος του τραχήλου άλλοι δύο ακόμη μικρότεροι. Τους βλέπεις;

Τους έβλεπα. Σαν στρογγυλές μουντζούρες στη ζελατίνα-φιλμ του τομογράφου. Η ζωή μου όλη τυπωμένη σε αυτή τη ζελατίνα. Κι εγώ να πνίγομαι από τις ερωτήσεις που ακολουθούν το πρώτο σοκ:

Θα ζήσω; Και πόσο; Θα υποφέρω, θα πονάω καθώς θα φτάνει το τέλος; Θα παραμορφωθώ από τις θεραπείες; Τι θα πω στους δικούς μου; Θα μπορέσω ποτέ να ξαναδουλέψω ή θα μπω σε αναγκαστική απόσυρση αν επιβιώσω τελικά; Πόσο θα επηρεάσει τη ζωή του γιου μου η αρρώστια μου; Πόσο θα επηρεάσει τη ζωή του γιου μου η ορφάνια αν δεν τα καταφέρω τελικά;».



Το βιβλίο «Κώστας Χαρδαβέλλας- Το ζεϊμπέκικο του νικητή» είναι βασισμένο στις χειρόγραφες σημειώσεις του δημοσιογράφου, γραμμένες από εκείνον τις μοναχικές στιγμές του, όταν πάλευε με τον καρκίνο για να ζήσει.

«Αρχές καλοκαιριού του 2009. Όταν με χτύπησε ο καρκίνος. Την ίδια ακριβώς εποχή που έβλεπα την οικονομική κρίση να παίρνει παραμάζωμα τη χώρα μου και ένιωθα τις πρώτες σεισμικές δονήσεις στη δουλειά του, στο Alter. Τρία σε ένα δηλαδή. Μια κόλαση 3D. Τραγωδία τριών διαστάσεων. Το τζακ ποτ της καταστροφής», όπως χαρακτηριστικά γράφει στον πρόλογο του βιβλίου.

Οι σκέψεις του, οι αγωνίες του, οι ελπίδες του, η σιδερένια θέλησή του να κρατηθεί στη ζωή, αποτυπωμένα στο χαρτί από τον ίδιο, ηχογραφημένα στο μαγνητόφωνο, ακόμη και πρόχειρες σημειώσεις πάνω σε χαρτοπετσέτες την ώρα του φαγητού, παραδόθηκαν στον γιο του Κωνσταντίνο κι εκείνος τις έκανε βιβλίο «για εκείνους που έχουν ανάγκη από μια μικρή φλόγα ελπίδας».

Ένα βιβλίο που όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλό του «είναι αφιερωμένο στους μαχητές της ζωής. Γιατί όσοι μάχονται είναι νικητές. Ανεξάρτητα από την έκβαση της μάχης…».