Της Μαρίας Δεληθανάση
Η αξιόλογη εικαστικός Κική Κολυμπάρη παρουσιάζει στην γκαλερί a.antonopoulou.art την ατομική της έκθεση με τίτλο «What I see when the street walks over me», ως οπτική μιας προσωπικής και βιωματικής διαδρομής εξερεύνησης, όπου ο χώρος και ο χρόνος συμπλέκονται και αποδίδουν με τρόπο ευφάνταστο ένα άρτιο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα παρασύροντας τον θεατή σε ένα ταξίδι φαντασίας εφαρμόσιμο όμως και απτό στο εδω και τώρα.
«Οι μορφές της Κικής Κολυμπάρη μοιάζουν σαν συμπαγείς όγκοι που λιώνουν, σαν απροσδιορίστως οικεία αντικείμενα που διαθλώνται πίσω από ένα βρεγμένο τζάμι, επιμηκύνονται και συστρέφονται καθώς οι νόμοι μιας εσωτερικής, ψυχικής φυσικής επεμβαίνουν στην όρασή μας και αλλοιώνουν τα σχήματά τους. Σύμφωνα με την καλλιτέχνιδα, αφετηρία τους είναι πάντα συγκεκριμένα αντικείμενα και σχέσεις, η ζωγραφική μετάπλασή τους όμως θυμίζει τις αναμορφώσεις, εκείνη την ψευδαισθησιακή τεχνική της οποίας το γνωστότερο παράδειγμα είναι το κρανίο, το memento mori, στους Πρεσβευτές του Χανς Χολμπάιν.
Γνωστή ήδη από την αρχαιότητα, η αναμόρφωση, είτε για να αναδείξει την τεχνική δεξιότητα είτε για να υπονοήσει τα κρυπτά σημεία του κόσμου, παραλλάσσει την προοπτική και τις αναλογίες της εικόνας, ώστε οι μορφές να καθίστανται δυσανάγνωστες ή στρεβλές αν τις δει κανείς κατά μέτωπο, και να αποκαθίστανται μόνον αν ο θεατής τις κοιτάξει από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία στον χώρο εκτός του έργου.
Στην Κολυμπάρη αυτό το σημείο θέασης δεν υπάρχει, τα έργα δεν έχουν κλειδιά για την αναγνώριση των αντικειμένων αναφοράς τους και η ίδια επιμένει να μην τα αποκαλύπτει, πιστή στην μοντερνιστική παράδοση που ισχυρίζεται πως ενδιαφέρον δεν έχει η αναπαράσταση αλλά η ζωγραφική μετάπλαση της εμπειρίας. Τα αντικείμενα και οι σχέσεις έχουν απορροφηθεί στην επικράτεια της αφαίρεσης […].
Η αφαίρεση της Κικής Κολυμπάρη, χαρούμενη, πολύχρωμη, κυματιστή σε ένα πρώτο επίπεδο, εγγράφει την επισφαλή και ταραγμένη αισθαντικότητα, τον χρόνο ως κίνηση μονής κατεύθυνσης, την ένταση του εσωτερικού χώρου, αφήνοντας να διαφανεί όχι τόσο η αναπαραστατική όσο η ψυχική αφετηρία των έργων. Είναι μια αναμόρφωση που επιδιώκει να τοποθετήσει τον θεατή σε ένα σημείο στον χώρο και να τον οδηγήσει να κοιτάξει το έργο με τρόπο που θα αποκαταστήσει την ψυχική του δυναμική, μια δυναμική που ισορροπεί ανάμεσα στην έκθεση και την απόκρυψη».
-Θεόφιλος Τραμπούλης
Επιμελητής εκδόσεων, Συγγραφέας
Εγκαίνια την Πέμπτη 3/4/2025
Κική Κολυμπάρη
