ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ

ΤΡΙΤΗ 7 ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ

ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 

Μια από τις ωραιότερες κωμωδίες του ελληνικού ρεπερτορίου, σε σκηνοθεσία Πέτρου Φιλιππίδη, αυτό το καλοκαίρι θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα.
Στη Μήδεια, ο Μένης Μποσταντζόγλου (Μπόστ) ξεκίνησε να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και κατέληξε να μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο για μια γυναίκα στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που έσφαξε τα παιδιά της επειδή ήτανε κάτι παλιόπαιδα που δεν παίρνανε τα γράμματα, ούτε να δουλέψουνε θέλανε, και είχε κι έναν άντρα που την κεράτωνε από πάνω και ήθελε να παντρευτεί την πριγκίπισσα της Κορίνθου!
Ετσι, θολωμένη η Μήδεια από τη ζήλια και όλα τα προβλήματα που την περικυκλώνανε, αρπάει το χασαπομάχαιρο απ’ την κουζίνα και φευ! Αντί να σφάξει τα παιδιά της σκοτώνει κάτι συμμαθητές τους που είχανε πάει στο σπίτι να τα πάρουνε και να γυρίζουνε ποιος ξέρει πού…

Η μοναδικότητα της γραφής του Μπόστ, παρουσιάζει την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη, σε μια κωμικοτραγική φιγούρα. Όλοι οι ήρωες της γνωστής Αρχαίας Τραγωδίας, μεταφέρονται στην σύγχρονη νεοελληνική πραγματικότητα με έναν περίτεχνο και Αριστοφανικό τρόπο γραφής.

Η εκδοχή που θα παρουσιάσει ο Πέτρος Φιλιππίδης περιέχει αρκετά στοιχεία που μετατρέπουν το αρχικό κείμενο σε μια ακόμα πιο σύγχρονη κωμωδία που εξακολουθεί να στηρίζεται στη μοναδική σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας.

Αναφορές στα πρόσφατα σκάνδαλα αλλά και σε άλλα σύγχρονα στοιχεία της εποχής μας, προσαρμόζονται στην κωμωδία του Μπόστ και μεταφέρουν την σάτιρα του στο σήμερα, για να αποδείξουν την διαχρονικότητα του κειμένου του.

Το πρώτο ανέβασμα του έργου έγινε το 1993, από το θέατρο ΣΤΟΑ με πρωταγωνίστρια την Λήδα Πρωτοψάλτη. Στην νέα του εκδοχή, το ρόλο της «ιδιόρρυθμης» Μήδειας, αναλαμβάνει η Κάτια Δανδουλάκη. Όπως έλεγε και ο Μπόστ για το έργο, ήθελε να γράψει μια κωμωδία στην οποία «οι θεατές περισσότερο θα χαμογελάνε και λιγότερο θα χαχανίζουν». Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά πρόκειται για ένα έργο που «επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατές».

Όπως λέει και ο σκηνοθέτης Πέτρος Φιλιππίδης:

Δεν κάνουμε θέατρο για να πούμε κάτι σοβαρό απαραίτητα. Κάνουμε θέατρο για να πούμε κάτι! Αυτό το κάτι που έχουμε μέσα μας και που ευτυχώς βρήκαμε αυτόν τον τρόπο να μπορέσουμε να το εκφράσουμε για να επικοινωνήσουμε με τους εαυτούς μας και με όλους τους άλλους του κόσμου τούτου. Βρίσκουμε πολλές εκφάνσεις του εαυτού μας πάνω στη σκηνή του θεάτρου και σε μας τους ίδιους μα και στου άλλους συναδέλφους –ηθοποιούς, καλλιτέχνες– που συγχρονίζονται μαζί μας πάνω στη σκηνή. Η αδυναμία της επικοινωνίας, ίσως, και της επαφής, μαγική κάπως, γίνεται ταλέντο, επιθυμία, ανάγκη, ζωή, πηγή, ανάσα και έτσι παλεύουμε από κει πάνω να ζήσουμε. Ζούμε πολλές ζωές, γιατί είμαστε απ’ αυτούς τους τυχερούς-άτυχους που δεν μπορούν να ζήσουν μία. Αυτό το κάτι που έχουμε είναι τόσο σοβαρό που κάθε φορά εκφράζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γιατί αλλιώς, εμείς, ο ρόλος και ο κόσμος μας ο αληθινά ψεύτικος και ο ψεύτικα αληθινός θα λήξει. Έχουμε ανάγκη τον εαυτό μας, έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Το θέατρο είναι ανάγκη όχι μόνο επαφής και επικοινωνίας μα ζωής. Άλλωστε, αυτό είναι ζωή.

Όταν αγγίζετε τον θεατή, τότε όλα τα άλλα περισσεύουν. Εν αρχή είναι ο λόγος μα μετά έρχεται το άγγιγμα, η επαφή, το θάρρος, το κουράγιο. Άρα!!!!

Άρα! Θέλουμε με το λόγο μας να αγγίξουμε τις ψυχές μας, τις ψυχές σας. Γι’ αυτό κάνουμε θέατρο. Όχι για κάτι πιο σοβαρό απ’ αυτό μα γι’ αυτό. Αυτό είναι κάτι. Κάτι τόσο σοβαρό που χωρίς αυτό πεθαίνουμε. Δώστε μας ζωή. Ελάτε να συνυπάρξουμε. Ελάτε να υπάρξουμε!!!

Ο Χρύσανθος (Μέντης) Μποσταντζόγλου, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Μποστ ήταν γνωστός σκιτσογράφος και γελοιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός και ζωγράφος. Γεννήθηκε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη και πέθανε το 1995. Το έργο του περιλαμβάνει πολιτικές γελοιογραφίες και χρονογραφήματα, εικονογραφήσεις βιβλίων και περιοδικών, δέκα θεατρικά έργα και πολλές ζωγραφικές συνθέσεις.

Ο Μποστ θεωρείται ότι κατάφερε να δημιουργήσει ένα εντελώς προσωπικό και αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος ως σκιτσογράφος, κειμενογράφος, θεατρικός συγγραφέας, αλλα και ζωγράφος. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου του είναι η γλώσσα του και τα επίτηδες ανορθόγραφα κείμενα. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, γελοιοποιώντας την καθαρεύουσα πίστευε ότι ίσως μπορέσει να βοηθήσει στην ταχύτερη καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Προκειμένου να σατιρίσει την καθαρεύουσα, ανακάτευε λόγιες εκφράσεις με λαϊκές και έγραφε εντελώς ανορθόγραφα, διεκτραγωδώντας τον ημιμαθή Έλληνα, που προσπαθούσε να χρησιμοποιήσει την καθαρεύουσα, καθώς εκείνη την εποχή η δημοτική θεωρούνταν “ύποπτη”, κατά δήλωση του ιδίου του Μποστ. Συχνά με την παραφθορά των λέξεων ή την ανορθόγραφη απόδοση του ήχου της δημιουργούσε εσκεμμένα συνειρμούς, με άλλες έννοιες, τις οποιες διακωμωδεί. Επίσης συχνά, χρησιμοποιούσε μεταφορικές εκφράσεις με την κυριολεκτική τους έννοια.

Πολύπλευρη και ανήσυχη προσωπικότητα, ο Μποστ συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες, περιοδικά και εκδοτικούς οίκους, πραγματοποίησε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και εξέδωσε λευκώματα με τη δουλειά του, από τα οποία σημειώνουμε ενδεικτικά την ιδιαίτερα επιτυχημένη έκδοση Σκίτσα του Μποστ με πρόλογο του Ηλία Πετρόπουλου (1959). Στίχοι του μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη, σε συνεργασία με τον οποίο ο Μποστ έγραψε και τα κείμενα για την παράσταση Όμορφη Πόλη που πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στο θέατρο Παρκ το καλοκαίρι του 1962. Είχε προηγηθεί το πρώτο θεατρικό έργο του με τίτλο Δον Κιχώτης (1961). Σταθμός ωστόσο στην πορεία του ως θεατρικού συγγραφέα υπήρξε η Φαύστα ή Η απολεσθείς κόρη (1964). Ο θεατρικός λόγος του Μποστ εκφράζει την αγωνία του για τη σύγχρονη Ελλάδα μέσα από τη δίοδο της ευφυούς σάτιρας και αποτελεί καρπό δημιουργικής αφομοίωσης των διαβασμάτων του συγγραφέα αλλά και της λαϊκής ελληνικής παράδοσης.

Η σάτιρα του στοχεύει κυρίως τον μικροαστό Έλληνα των μεταπολεμικών δεκαετιών, την καθωσπρέπεια, την ημιμάθεια και το νεοπλουτισμό, την ξενομανία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις της μεταπολεμικής Ελλάδας, καθώς και την ελληνική πολιτική ζωή. Ο Μποστ σατιρίζει ιδιαίτερα την εξάρτηση της Ελλάδας από τον ξένο παράγοντα, την εθνικοφροσύνη των δεξιών κομμάτων και το θεσμό της Βασιλείας, ωστόσο σε πολλά κείμενα διακωμωδεί και την παράταξη της Αριστεράς, στην οποία ανήκε. Σε πολλά από τα κείμενα του, γράφει σε πρώτο πρόσωπο ως αφηγητής, ο οποίος διηγείται κάποια εμπειρία του και σχολιάζει δήθεν με αφέλεια τα γεγονότα.

Η πρεμιέρα θα γίνει στην Αθήνα, στο θέατρο Παπάγου, στις 7 και 8 Ιουλίου και αμέσως μετά, στις 9 Ιουλίου, θα πάει Πειραιά, στο Βεάκειο θέατρο, για να συνεχίσει σε όλη την Ελλάδα…

Συγκεκριμένα:

7-8/07 ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΠΑΓΟΥ-ΑΘΗΝΑ, 9/07 ΒΕΑΚΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ,

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

22 ΕΥΡΩ (ΚΑΝΟΝΙΚΟ) 17 ΕΥΡΩ (ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ)

Προπώληση για Αθήνα (Παπάγου και Βεάκειο): VIRGIN MEGASTORES (Σύνταγμα και The Mall) καθώς και στο Floral στα Εξάρχεια.

Επίσης για Παπάγου: Δημαρχείο Παπάγου (Αναστάσεως 90, 2132027100), κατάστημα Δαναός (Μεσογείων 230, Χολαργός),.

Επίσης για το Βεάκειο: Δημοτικό Κινηματογράφος «Αττικόν», Δευτέρα έως Παρασκευή 8:30 – 14:30, Αγ. Κωνσταντίνου 9, Πειραιάς, τηλ: 210 – 4175897, Βεάκειο Θέατρο, Λόφος Προφήτη Ηλία, πριν τις παραστάσεις 19:00 – 21:30, τηλ: 210 – 4194520

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Η ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ:

11/07 ΡΕΘΥΜΝΟ, 12-13/07 ΗΡΑΚΛΕΙΟ, 14-15/07 ΧΑΝΙΑ, 18/07 ΠΥΡΓΟΣ – ΙΛΙΔΑ, 19/07 ΖΑΚΥΝΘΟΣ, 20/07 ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ, 22/07 ΛΑΡΙΣΑ-ΚΗΠΟΘΕΑΤΡΟ ΑΛΚΑΖΑΡ, 23/07 ΒΕΡΟΙΑ, 24/07 ΚΟΖΑΝΗ, 25/07 ΚΑΤΕΡΙΝΗ – ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΙΟΝ, 27-28/07 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ, 29/07 ΘΗΒΑ, 30/07 ΑΘΗΝΑ-ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥ, 31/07 ΠΑΤΡΑ – ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ, 01/08 ΔΕΛΦΟΙ, 3/08 ΛΕΥΚΑΔΑ, 20/08 ΤΡΙΚΑΛΑ, 21/08 ΓΙΑΝΝΕΝΑ-ΕΗΜ, 22/08 ΠΡΕΒΕΖΑ, 24/08 ΒΡΙΛΛΗΣΙΑ, 25/08 ΣΑΛΑΜΙΝΑ, 26/08 ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ, 27/08 ΑΘΗΝΑ -ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ, 28/08 ΑΙΓΑΛΕΩ, 30/08 ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ, 31/08 ΧΑΛΑΝΔΡΙ, 02/09 ΒΥΡΩΝΑΣ – ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΑΧΩΝ, 05/09 ΡΑΦΗΝΑ, 06/09 ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ, 09/09 ΛΕΙΒΑΔΙΑ, 10/09 ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ.

ΘΙΑΣΟΣ

ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΙΤΗΣ, ΠΑΝΟΣ ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΛΤΑΜΠΑΣΗΣ, ΜΑΝΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΓΕΡΑΝΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΑΡΙΝΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΤΑΣΟΣ ΑΛΑΤΖΑΣ, ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΠΑΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΠΕΤΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΣ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΚΩΣΤΑΣ ΒΕΛΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΓΙΟΥΡΙ ΣΤΟΥΠΕΛ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΛΠΙΔΑ ΝΙΝΟΥ

ΒΟΗΘΟΣ ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΥ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΑΛΙΝΑ ΚΟΤΣΟΒΟΥΛΟΥ